Ο μέγας Άγιος... manager της Εκκλησίας!

20:53 21/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Επ' ευκαιρία της σημερινής γιορτής "Κωνσταντίνου και Ελένης", ας αρπάξουμε την ευκαιρία να δούμε πώς κατασκευάζονται οι άγιοι και τι σόι "αγίους" προσκυνούν οι πιστοί.

Ο Κωνσταντίνος λοιπόν ήταν τόσο... άγιος, ώστε δολοφόνησε τη γυναίκα του (κατόπιν παροτρύνσεως της μητέρας του "Αγίας" Ελένης), το μεγαλύτερο γιο του, τον πεθερό του και τον κουνιάδο του.
Δεν ξέρω αν θυμάστε έναν σχιζοφρενή δολοφόνο απ την Καβάλα που σκότωσε όλη την οικογένειά του. Σεχίδη αν θυμάμαι καλά τον έλεγαν...
Ε, κάτι ανάλογο

ήταν και ο....
"Μέγας" Κωνσταντίνος.

Και ωραία, θα μου πείτε...
Και η Εκκλησία γιατί τον έκανε άγιο; Για να τον... επιβραβεύσει που καθάρισε όλη την οικογένειά του;
(σ.σ. όταν αναφέρομαι στην Εκκλησία, σαφώς αναφέρομαι στο υψηλόβαθμο ιερατείο, στα Πατριαρχεία και τις Οικουμενικές Συνόδους και όχι στους απλούς παπάδες)

Όχι, δεν το έκανε γι' αυτό, διότι δεν την αφορούσαν ποτέ την Εκκλησία κάτι τέτοια... μικροπράγματα!
Η Εκκλησία ήταν ήδη από τότε επιχείρηση.
Και ως επιχείρηση, για Θεό έχει το κέρδος.
Και όποιος για Θεό έχει το κέρδος, τότε κάνει αγίους τους καλύτερους... managers!

Αυτό ήταν ο Κωνσταντίνος: ένας πολύ πετυχημένος manager της Εκκλησίας!

Και όπως ο σύγχρονος άγιος του Κεφαλαίου, ο Steve Jobs, μετέφερε τα εργοστάσια και το κέντρο βάρους της Apple στην Κίνα, όπου υπήρχε μεγάλο πεδίο δράσης, φτηνά εργατικά χέρια και ευρύ καταναλωτικό πεδίο, έτσι και ο Κωνσταντίνος έκανε το μεγάλο επενδυτικό άνοιγμα της αναδυόμενης χριστιανοκεντρικής αυτοκρατορίας στην Ανατολή και το Βυζάντιο.
Εκεί υπήρχαν πληθυσμοί που είχαν ασπαστεί το Χριστιανισμό και άρα η επιχείρηση θα δούλευε καλύτερα εκεί, παρά στη Ρώμη.
Η Ρώμη είχε μπουκώσει επιχειρηματικά και ανοίγονταν νέες αγορές στον ορίζοντα. Και η περιοχή της Μικράς Ασίας, του Ελλαδικού χώρου και της Εγγύς Ανατολής ήταν η.... Κίνα της εποχής!
Μεταφορά έδρας επιχείρησης για την Εκκλησία λοιπόν...

Φυσικά όπως και σε κάθε επένδυση, για να αποσβέσεις στη συνέχεια, πρέπει πρώτα να δώσεις!
Και ο Κωνσταντίνος ακολούθησε αυτήν την έξυπνη τακτική του marketing.
Έριξε χρήμα στην αγορά. Χριστιανικό χρήμα.

Οι βαπτισθέντες Χριστιανοί τα πρώτα χρόνια της μετακόμισης της πρωτεύουσας ανταμοίβονταν με μια βαπτιστική τήβεννο (σημάδι κοινωνικής ανόδου) και με ένα μικρό κομμάτι χρυσού (για την κάλυψη άμεσων αναγκών).
Επομένως, ποιοι μάρτυρες, ποιοι μοναχοί και ποιοι απολογητές;;;
Ο χρυσός την έκανε τη δουλειά!
Δέκα χρόνια περίπου χρειάστηκε!
Όσο δηλαδή χρειάστηκε και η "ανεξιθρησκία" (βλ. παρακάτω)

Εξάλλου, η Εκκλησία έκανε και προσφορές!
Ήταν πολύ σύνηθες το φαινόμενο της ύστατης καθάρσεως των αμαρτιών!
Δηλαδή, σε μια εποχή παρακμής όπου οι άνθρωποι είχαν απωλέσει ηθικούς κώδικες, περιέπιπταν σε πολλές αδικίες.
Συνήθιζαν δηλαδή πολλοί γέροι να βαπτίζονται Χριστιανοί στο τέλος της ζωής τους, λίγο πριν το θάνατο, ώστε να καθαρθούν (μέσω βαπτίσεως) από τις αμαρτίες κα