Ο Νόμος του Μέρφυ κι η γκαντεμιά του Σύμπαντος

20:42 16/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Αν πάρουμε μαζί μας ομπρέλα δε βρέχει, αν δεν την πάρουμε πιάνει μπόρα.

Όσο καλύτερα ντυθείς τόσο χειρότερα περνάς.

Όσο πιο σέξυ τα εσώρουχα σου τόσο χειρότερος ο εραστής της μιας νύχτας.

Αν κάτι είναι πιθανό να στραβώσει, θα στραβώσει.

Αλλά κι αν κάτι δεν είναι πιθανό να στραβώσει, θα στραβώσει κι αυτό. Και μάλιστα εκεί που δεν....
το περιμένεις.

Η τελειότερη οργάνωση παθαίνει τη χειρότερη ζημιά.

Τα καλύτερα σχέδια να κάνεις, πάντα ένας μαλάκας θα σου τα χαλάσει.

Γιατί; Είναι ο Νόμος του Μέρφυ

λέμε και προχωρούμε στην επόμενη αναπάντεχη αναποδιά.
'Ολοι έχουμε τέτοια εμπειρία, γι αυτό ο Νόμος αυτός της Φύσεως έχει μελετηθεί πολύ. Στην αρχή από ορειβάτες και μηχανικούς, αργότερα σε πειράματα θερμοδυναμικής, Αεροπορίας κ.λ. Κι επειδή έχουν γραφτεί πολλά (με πολλές ανακρίβειες αλλά και χαριτωμένες σοφιστείες) εννοείται πως ακόμα κι ο ίδιος ο Μέρφυ αμφισβητείται.

Ο πρώτος που διατύπωσε γραπτώς τη σοφία πως "Αν Κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά" ήταν, το 1866, ο μαθηματικός Αύγουστος Ντε Μόργκαν σε άρθρο του για τα Παράδοξα. Από τότε έχουμε παραφρασμένο το ρητό σε διάφορες γλώσσες, εκδοχές κι εγκυκλοπαίδειες.
Προσωπικά προτιμώ το Μέρφυ μιά και ο Νόμος, καλώς ή κακώς, πήρε το όνομά του κι έγινε τέτοιος θρύλος που μια παιδική φίλη από τη Γαλλία κάποτε μου είπε πως Μέρφυ είναι το διαβολάκι που μας κάνει ζαβολιές, κάτι σαν καλικαντζαράκι δηλαδή.
Ο Εδουάρδος Μέρφυ, όμως, έκανε πειράματα για την Αεροπορία των ΗΠΑ κι αργότερα (όταν αμφισβητήθηκε η πατρότης του Ρητού) μάθαμε πως είχε μια προσωπική διαμάχη με ανώτερό του αξιωματικό (τον Dr John Stapp) ο οποίος αργότερα τη συνέχισε ερευνώντας την προέλευση του Νόμου και την αποτυχία ενός πειράματος που οδήγησε στην εκφορά της φράσης:
'Αν είναι να γίνει θα γίνει'.
Φράση διόλου αξιομνημόνευτη, μα μην ξεχνάμε πως έρχεται από το Δόκτορα Στραπ, τον εχθρό.
Ο γιος Μέρφυ, αντίθετα, υποστηρίζει πως ο πατέρας του είπε:
'Αν υπάρχει πάνω από ένας τρόπος να γίνει μιά δουλειά και αν ένας από αυτούς τους τρόπους οδηγεί σε καταστροφή, τότε κάποιος θα το κάνει με αυτό τον τρόπο.'

Δηλαδή, για να μοιραστώ πικράν πείραν της Μαντάμ:

Αν ντυθούμε τέλεια περνάμε άσχημα και γυρίζουμε σπίτι απογοητευμένοι, ενώ αν ντυθούμε πρόχειρα και με αδιαφορία κάπως θα γίνει και θα μας βρει το πρωί σε ξένα κρεβάτια ή παγκάκια με κουβέντες ζωντανές κι ατέλειωτες.

Αν ποτίσω τη λεμονιά θα βρέξει όπως επίσης αν αμελήσω να διορθώσω τους υαλοκαθαριστήρες ή αν πάω το αυτοκίνητο για πλύσιμο.

Αν όμως βάλω μπότες και αδιάβροχο θα βγει τέτοιος ήλιος που θα μοιάζω με τρελή.

Αν κάτι είναι πιθανό να πάει στραβά, θα πάει.

Η τελειότερη οργάνωση παθαίνει τη χειρότερη ζημιά.

Τα καλύτερα σχέδια να κάνεις, πάντα θα βρεθεί ένας μαλάκας να σου τα χαλάσει.

Διότι μήπως κι η Θεωρία των Μαύρων Κύκνων του λατρευτού μου Τάλεμπ δεν είναι ο Μέρφιος Νόμος εφαρμοσ