Ο παγκόσμιος ενεργειακός χάρτης αλλάζει

03:02 16/1/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Από τα παγωμένα ύδατα της Αρκτικής μέχρι τις τροπικές θάλασσες του Κόλπου της Γουινέας, φτάνοντας στην κεντρο-ασιατική «καρδιά» του χώρου, ο οποίος, δεκαετίες τώρα, αποτελεί τη «μεγάλη σκακιέρα» της παγκόσμιας κυριαρχίας, οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες της διεθνούς οικονομίας για πρώτες ύλες, και δη για υδρογονάνθρακες, αναδεικνύουν νέα, συχνά απροσδόκητα, πεδία επενδύσεων, αλλά και νέες εστίες ανταγωνισμού για τις....
μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη.

Οι πάγοι φεύγουν -οι μπίζνες έρχονται
Το «λιώσιμο των πάγων»

δεν είναι πια απλώς μια μεταφορική έκφραση, κατάλληλη να περιγράψει κινήσεις επαναπροσέγγισης μεταξύ μεγάλων δυνάμεων. Είναι και μια κυριολεκτική πραγματικότητα, η οποία μετατρέπει την Αρκτική σε πεδίο μέγιστου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, καθώς ο υποθαλάσσιος ορυκτός πλούτος της κινητοποιεί αντανακλαστικά ανταγωνισμού, αλλά και προσφέρει δυνατότητες συνεργασίας σε όλους τους βασικούς «παίκτες» της διεθνούς σκηνής.

Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο (κατ΄ ευφημισμόν πλέον) καλούμενος Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός έχει πάψει να καλύπτεται από πάγους σε όλη του την επιφάνεια καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ σε περίπου πέντε χρόνια υπολογίζεται ότι ακόμα και η «καρδιά» της Αρκτικής, πέριξ του Βορείου Πόλου, θα είναι κάθε καλοκαίρι ανοιχτή στη ναυσιπλοΐα, γεγονός που προσφέρει νέες δυνατότητες εκμετάλλευσης (τα αρκτικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων υπολογίζονται σε 20% του παγκοσμίου συνόλου), αλλά και ανοίγει νέες εμπορικές οδούς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη η Ρωσία επενδύει σχεδόν 21 δισ. ρούβλια σε έργα υποδομής στην Αρκτική (όπως την αναβάθμιση των λιμένων και του παγοθραυστικού της στόλου), που αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το 2014. Παράλληλα, μέχρι το 2017 υπολογίζεται να έχει τεθεί σε λειτουργία ο υπό κατασκευή αγωγός Zapolarnye-Purpe, μήκους 500 χιλιομέτρων και κόστους 3,6 δισ. δολαρίων, ο οποίος θα μεταφέρει από τη μέχρι πρότινος αφιλόξενη χερσόνησο Γιαμάλ προς το υφιστάμενο ρωσικό δίκτυο αγωγών 45 εκατ. τόνους πετρελαίου ετησίως, για λογαριασμό της κοινοπραξίας TNK-BP, Lukoil και GazpromNeft. Εκτιμάται ότι στο βάθος του ορίζοντα τα συγκεκριμένα κοιτάσματα θα μπορούσαν να αυξήσουν κατά 15% (ήτοι 75 εκατομμύρια τόνους ετησίως) τη συνολική ρωσική πετρελαιοπαραγωγή.

Στην ίδια χερσόνησο, το κοίτασμα Μποβανένκοβο εκτιμάται ότι «κρύβει» 4,9 κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ενώ το κοίτασμα Στόκμαν στη Θάλασσα του Μπάρεντς άλλα 3,8 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Κοινώς, και τα δύο μαζί υπερβαίνουν την τρέχουσα εγχώρια παραγωγή των ΗΠΑ - εξού και η προθυμία της γαλλικής Total και της νορβηγικής Statoil να υπογράψουν συμφωνίες συνεκμετάλλευσης αυτών των κοιτασμάτων, προσφέροντας στη ρωσική πλευρά τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία (προφανή στην περίπτωση των Νορβηγών) που τόσο έχει ανά-γκη.Όπως δήλωσε με νόημα ο Βλαντίμιρ Πούτιν από τον
Σεπτέμβριο του 2010, «είναι γνωστό ότι στην Αρκτική κανείς δεν επιβιώνει μόνος του»...
Στο πεδίο της ναυσιπλοΐας, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι 22 εμπο