Ο ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΣ ΕΞΟΡΚΙΣΕ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΕΦΥΓΕ ΤΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

09:41 29/10/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Η ομιλία του Παναγιότατου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στη Διαθρησκειακή Συνάντηση της Ασίζης περιέχει πολλές θέσεις με τις οποίες όλοι συμφωνούν, όπως περιέχει και ορισμένες άλλες θέσεις, οι οποίες δεν....
ερείδονται στην αντικειμενική πραγματικότητα.

Οταν ο Παναγιότατος μιλά για την ανάγκη να επιδιώξουμε την ειρήνη, όταν καταγγέλλει την προσπάθεια βίαιου εξισλαμισμού της Μέσης Ανατολής και εκφράζει το φόβο ότι ο χριστιανισμός κινδυνεύει στην κοιτίδα του όλοι ασφαλώς συμφωνούμε και επικροτούμε τις θέσεις του Πατριάρχη μας.

ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ

Ακόμη μεγαλύτερη χαρά μας έδωσε η διαβεβαίωση του Παναγιότατου ότι οι Διαθρησκειακές Συναντήσεις δεν γίνονται για να συζητηθούν πάνω σε συγκρητιστική βάση οι διαφορές των θρησκειών, αλλά για να επιδιωχθεί η θρησκευτική ανοχή μεταξύ των πιστών των διαφόρων θρησκειών.

ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

Αυτό που δεν μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε με τον Παναγιότατο είναι ότι το πρόγραμμα των Συναντήσεων πρέπει ή έστω επιτρέπεται να περιλαμβάνει συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους. Καταρχήν διότι οι συμπροσευχές απαγορεύονται ρητά και κατηγορηματικά από τους Ιερούς Κανόνες. Και επιπλέον επειδή προάγουν το πνεύμα του συγκρητισμού και του “λαικού Οικουμενισμού.”

Αφού, λοιπόν, κατά τη διαβεβαίωση του Παναγιότατου, οι Διαθρησκειακές Συναντήσεις δεν έχουν σκοπό να προάγουν τον συγκρητισμό, αλλά απλά να φέρουν τους πιστούς σε ένα διάλογο ανοχής και σεβασμού των θρησκευτικών ελευθεριών τον παρακαλούμε θερμά να συνεχίσει - αν το θεωρεί σκόπιμο - αυτές τις συναντήσεις αλλά να μη μετέρχεται συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους επειδή με αυτές αναπόφευκτα προάγεται οπωσδήποτε ο θρησκευτικός συγκρητισμός.

ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ Ο ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ

Εξακολουθούμε πάντως να μη συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία του Παναγιότατου ότι οι Διαθρησκειακοί Διάλογοι είναι δυνατόν να αποφέρουν πρακτικό αποτέλεσμα. Ο λόγος; Στους Διαθρησκειακούς Διαλόγους δεν συμμετέχουν αυτοί που προκαλούν το μίσος και τους διωγμούς των χριστιανών, αλλά τα κατά το μάλλον ή ήττον μετριοπαθή στοιχεία. Πώς δεσμεύεται για τις αποφάσεις και τις διακηρύξεις της Διαθρησκειακής της Ασίζης λ.χ. η Αλ Καίντα, οι αδελφοί Μουσουλμάνοι, η Χίσμπολαχ κοκ.; Προφανώς καθόλου δεν δεσμεύονται. Αλλά αυτοί ακριβώς ευθύνονται για τους διωγμούς των χριστιανών! Επομένως πώς προάγουν την ειρήνη και την ανοχή οι Διαθρησκειακοί Διάλογοι;

ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ

Δεν αποκλείεται φυσικά ότι ο Παναγιότατος αντιλαμβάνεται πλήρως ότι οι Διαθρησκειακοί Διάολογοι “εις ουδέν ωφελούν αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται”, αλλά είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να συμμετέχει σε αυτούς επειδή δεν είναι δυνατόν να αρνείται συμμετοχή σε διαλόγους, οι οποίοι προωθούνται απ τον Αμερικανικό παράγοντα προς τον οποίο το Οικουμενικό Πατριαρχε