Ο «πρωταγωνιστής» Κον-Μπεντίτ

03:10 5/10/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Είμαστε αναγκασμένοι να αποτελέσουμε παγκόσμια πρωτοπορία, αφού ήδη είμαστε το παγκόσμιο παράδειγμα, ήταν το συμπέρασμα της πρώτης εκπομπής της σεζόν για την οικονομία

Ενα καλειδοσκόπιο απόψεων για την οικονομική μας τραγωδία οι «Πρωταγωνιστές» το βράδυ της Κυριακής, ένα υπερθέαμα ψύχραιμων πλην πικρών διαπιστώσεων και.....
σκόρπιων προτάσεων, που ξεκίνησε από τον Πράσινο Ντάνι - τον πρώην Κόκκινο του Παρισινού Μάη, τον ευρωβουλευτή Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, - του οποίου η οικολογική αντίληψη για μια Ευρώπη της συνεργασίας και της δίκαιης κατανομής πόρων και χρήματος έχει επίκεντρο

το ελληνικό παράδειγμα, για να περάσει στις απόψεις οικονομολόγων και αρθρογράφων, οι οποίοι επίμονα προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τον σφυγμό των ελληνικών σφαλμάτων και νοοτροπιών που πρέπει να αλλάξουν, και να φτάσει ώς τις τοποθετήσεις πρώην υπουργών Οικονομικών.
Αν μπορούσε να υπάρξει ένα μόνο συμπέρασμα από αυτό το παζλ απόψεων που έμοιαζε να συντίθεται στην οθόνη φράση τη φράση και με ταχύτητα ξέφρενου μοντάζ, ήταν ότι «πρέπει να αλλάξουμε» συθέμελα ξεκινώντας από την αντίληψη για την οργάνωση της ζωής μας μέχρι το βλέμμα με το οποίο αντικρίζουμε τον κόσμο και τους εαυτούς μας, με μια κολοσσιαία προσπάθεια ταχύρρυθμης ψυχανάλυσης και θεραπείας των ελαττωμάτων μας και ταυτόχρονης ανάληψης ευθυνών και ευελιξίας.
«Δημιουργήστε ή ψοφήστε» έλεγε ένα σύνθημα του Μάη του '68, αν και ο διασημότερος εκπρόσωπός του, προσκεκλημένος στους «Πρωταγωνιστές» επέμενε να αφήσουμε τον Μάη πίσω και να κοιτάξουμε το μέλλον. Ωστόσο εκείνο που θα μπορούσαμε να κρατήσουμε είναι όχι το πώς βρήκαν εφαρμογή εκείνες οι ιδέες του Γαλλικού Μάη, αλλά τον αρχικό τους πυρήνα, ο οποίος αφορά κοινωνίες που αναζητούν νέες αξίες και ελπίδες. «Οποιος δεν έχει φαντασία, πεθαίνει από έκπληξη» έλεγε ένα άλλο, διασημότερο σύνθημα εκείνων των καιρών, που μοιάζει να αποτυπώνει σήμερα αυτό που συνέβη στις κοινωνίες της ευημερίας και της εγκατάλειψης στα παραμύθια της κατανάλωσης. Εχασαν τη φαντασία τους, παραχωρώντας την στην υπνωτική φαντασμαγορία των τηλεοπτικών ψευδαισθήσεων.
Τι να πει μια εκπομπή που προσπάθησε να συνοψίσει όλα τα ερωτήματα και μαζί όσες πιθανόν απαντήσεις μπορούν να δοθούν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τηλεοπτικού χρόνου από ειδήμονες σε ένα κοινό που έχει ακούσει σχεδόν τα πάντα και έχει χάσει τον μπούσουλα από τα πολλά σενάρια; Σε έναν κόσμο που είδαμε να διαβάζει στις παραλίες αυτό το καλοκαίρι εγχειρίδια οικονομίας, μεταξύ των οποίων το «τούβλο» 700 σελίδων με τίτλο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν, όπως πριν πολλά χρόνια διάβαζε «Το όνομα του Ρόδου» και λίγο αργότερα, μέχρι χθες, ξεφύλλιζε κουτσομπολίστικα περιοδικά χασκογελώντας.
Ωστόσο «οι μόνοι αγώνες που χάθηκαν, είναι αυτοί που δεν δόθηκαν ποτέ» έλεγε ένα άλλο σύνθημα του Μάη και οι προτάσεις έρχονται ίσως με την μορφή διαπιστώσεων αυτή την εποχή: «Μόνο αν αλλάξει εργασία ένα εκατομμύριο έλληνες και κατευθυνθεί στη γεωργία, στον τουρισμό, στις τεχνολογίες θα πάει η οικονομία μπροστά» ήτ