Ο Σαρκαστής και ο Φευγάτος 8

22:12 15/3/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Πάνω από την Ελλάδα έπεφτε βιαστική για άλλη μια φορά η νύχτα. Το κρύο κάπως υποφερτό για όσους είχαν ακόμη σπίτια έστω και χωρίς θέρμανση. Για όσους δεν είχαν, γιατί τους τα πήρανε οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι, το παραμικρό ψυχρό αεράκι τους έφτανε μέχρι τα κόκαλα. Πολύ βαρύς ο φετινός χειμώνας, δεύτερο έτος μετά μνημονίων. Ακόμα κι ο Μεγαλοδύναμος άφησε ανυπεράσπιστους, τους.....
άστεγους, τους άνεργους, τους πεινασμένους, μια λιακάδα, λίγο αεράκι

από την Αφρική, τίποτα, συνέχεια ξεροβόρι, χιόνια, βροχές και καταιγίδες.
Ο Σαρκαστής και ο Φευγάτος, αναπόσπαστα μέρη, μέσα στο διαμορφούμενο σκηνικό του 21ου αιώνα για την Ελλάδα από τους δανειστές επικυρίαρχους Ευρωπαίους, ήταν καθισμένοι μπροστά στις χαρτόκουτες, έχοντας τις κουβέρτες ριγμένες στους ώμους.
- Φασόλια, είπε ο Φευγάτος και κοίταξε το πλαστικό δοχείο.
- Χθες φάγαμε το φουά γκρα και μείνανε αυτά. Είπε ο Σαρκαστής.
- Είναι και λίγο άβραστα…μας βλέπω να φεύγουμε μέσα σε όνειρα…Με τόσες πατάτες που υπάρχουν στους δρόμους…άπειρες ποικιλίες…εξαπατημένες, χωρίς μεσάζοντες… Αχαίας… Νευροκοπίου…αριστερές πατάτες…δεξιές πατάτες…Κοίταξε ανήσυχος ολόγυρα…λίγες πατάτες…
Ο Σαρκαστής δεν απάντησε, μάσαγε - μάσαγε και κατάπινε.
- Μόνος σου μιλάς; Ρώτησε κάποια στιγμή.
- Λεω για τον χθεσινό αστακό.
- Α, έκανε ο Σαρκαστής, δεν τον έφαγα, μου πέφτει λίγο βαρύς. Ρε συ τι θυμήθηκα: Όταν μικροί τρώγαμε για τρίτη μέρα πατάτες…
- Μη λες δυνατά πατάτες, είπε συνωμοτικά ο Φευγάτος, είδα έναν κομματικό να περιφέρεται…από μέσα σου…σιγά…Δεν φαίνεται και ο Λυκουρέτζος για να τον κυνηγήσει…
- …Πατάτες γιαχνί και στραβομουτσουνιάζαμε, συνέχισε ο Σαρκαστής αδιαφορώντας, μας κατακεραύνωνε η μάνα μας: «Τι θέλουν τα παιδάκια φασιανό;». «Τι είναι αυτό, την ρωτούσαμε;» Αμέσως άλλαζε ύφος κι έλεγε: «Πού να ξέρω, άκουσα πως τέτοιους τρωει ο Νιάρχος στην Σπετσοπούλα. Ε, για να τους τρωει αυτός, κάτι κακό θα είναι.» Ρε ‘συ το είχε διαβάσει στο κομμάτι της εφημερίδας που ήταν τυλιγμένος ο μπελτές. Ήταν αριστερή η καημένη.
Ο Φευγάτος έβαλε το δάχτυλο στα χείλη:
- Σσσς… μη λες αριστερή, μη λες πατάτες…μη λες μπελτές…μη λες τίποτα, από όσα δεν περιέχονται στην ανακοίνωση της κεντρικής επιτροπής…πρόσεξε…Ωχ άρχισε το γουργουρητό…κι ακόμα δεν φάνηκε ο Λυκουρέτζος…ο Σαχινίδης… αφ’ εαυτού ο Σαμαράς…Μας αφήνουν έρμαιους στα χέρια της αριστεράς…με τους κομματικούς της να ζηλεύουν τα έχει μας…
Και χώθηκαν μέσα στις χαρτόκουτες για να περάσουν κι αυτή τη νύχτα. «Πράγμα που επιτρεπόταν από τις κεντρικές επιτροπές», ως είπε χασκογελώντας ο Σαρκαστής. Ευχήθηκαν «καληνύχτα». Και αφέθηκαν στο γουργουρητό των άβραστων φασολιών, το γνώριμο αλλά ηχηρό μονοπάτι του Μορφέα, που τους οδηγούσε ίσια στα ταραγμένα όνειρα.
Ήταν λεει στις Βρυξέλλες, μέσα στη φωλιά του Κούκου. Φώτα, σημαίες, λουλούδια… Να ο Μπαρόζο, να ο Βεστερβέλε, να η Μέρκελ, να ο Σαρκοζί, να ο Γιούνγκερ, να ο Ρομπάϊ, ο Σόϊμπλε, οι Αυστριακοί, οι Ολλανδοί… όλοι οι επίτροποι, όλοι οι αξιωματούχοι της κομισιόν, ένας - ένας κ