“…οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. θυσιάζουν τους Έλληνες για να ευχαριστήσουν τους θεούς της κερδοσκοπίας”

19:29 16/2/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Στις τελευταίες Συναντήσεις Κορυφής του Eurogroup πληθαίνουν πλέον οι δύο πολιτιστικές συλλογιστικές για μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, Βορείων και Νοτίων.

Ουσιαστικά με το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου ανατέλλει μια νέα τάξη οικονομικής διακυβέρνησης στην Γηραιά Ήπειρο, με τον νότο να πληρώνει την αφέλεια του “κοινού διαχειριστή”. Η χώρα μας ως....
σύγχρονο μόρφωμα νεοελληνικού κράτους, δεν μπόρεσε ποτέ να συγκροτηθεί ως πολιτική κοινωνία. Η τεράστια αυτή αδυναμία στάσης απέναντι στην εξουσία, εξέθρεψε την αστική

εγχώρια πελατεία του δικομματισμού! Και έλαμψε στον αστερισμό της “πασοκικής οικογενειοκρατίας” και του “ταξικού” φιλελευθερισμού, δημιουργώντας ένα κράτος ραγιάδων-ψηφοφόρων και όχι υπεύθυνων πολιτών όπως έγινε πιο βόρεια.

Η αλληλέγγυα δημοκρατία και η προστασία της κοινωνικής συνοχής που μας πρόβαλε ο Ευρωπαϊκός Συνασπισμός της ΕΟΚ, φαντάζουν σήμερα ως δόλωμα μέσω των πλείστων αναπτυξιακών κονδυλίων ευμάρειας. Με την συνδιαχείριση φτιάχτηκε μια εικονική πραγματικότητα με βάση το κοινωνικό κράτος (της ελαχιστοποίησης της φτώχειας) και όχι το κεφάλαιο. Το εγχώριο πολιτικό σύστημα διαπραγματεύτηκε τις τύχες του λαού μας δημιουργώντας πλασματικές όσο και θνησιγενείς συνθήκες για την νομισματική μας ένωση με ισοτιμίες (340,75 δρχ.) που επέφεραν τα τεράστια οικονομικά δεινά, με μια ισοτιμία κοντά στις 400 δρχ. θα είχαμε αποφύγει αρκετές από τις τραγωδίες που ζούμε το δραχμικό μας χρέος μετατράπηκε σε ευρώ και ανήκε σε μεγάλο ποσοστό σε μικροκαταθέτες και σε ασφαλιστικά ταμεία. Η είσοδός μας στην Ευρωπαϊκή Αγορά με “ισχυρή δραχμή” υπονόμευσε την διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Η “δημιουργική λογιστική” της τότε κυβέρνησης Σημίτη-Παπαδήμου και της ευρωπαϊκής οικονομικής “ελίτ” εξυπηρέτησε αγοραστικά κυρίως γερμανικά προϊόντα και το καπιταλιστικό καταναλωτικό σύστημα.

Το εργατικό κίνημα και η Αριστερά έχουν ευθύνη για την φετοχοποίηση της κατανάλωσης κι επομένως της ισχυρής δραχμής. Οι διαμαρτυρίες των συνδικάτων λειτούργησαν τότε στην υποτίμηση περισσότερο ως καταναλωτές (ισχυρή δραχμή = φτηνότερες εισαγωγές) παρά ως εργαζόμενοι (λιγότερο ισχυρή δραχμή = ανταγωνιστικότερα προϊόντα).

Πληρώνουμε τα 2 τελευταία χρόνια σωρεία λανθασμένων χειρισμών, το έλλειμμα αγωνιστικότητας και αξιοπρέπειας απέναντι στην μακραίωνη ιστορία μας. Ουδείς έλλην πολιτικός πρεσβευτής διαπραγματεύτηκε την μεγαθυμία του ελληνικού λαού, με τους όρους της Δημοκρατίας ή του κράτους όπου θεμελιώθηκε ο στοχασμός όλου του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος και της Ευρωπαϊκής Ιδέας, επιτρέποντας την ανθελληνική φρενίτιδα…

“…οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. θυσιάζουν τους Έλληνες για να ευχαριστήσουν τους θεούς της κερδοσκοπίας” μ’ αυτή την ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα Ιρλανδός διανοούμενος Γουίλιαμ Γουόλ καταφέρεται για την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης και για τις θυσίες της χώρας, που κανένας άνθρωπος, κανένας λαός δεν μπορεί να αντέξει γιατί αποτελεί επιστροφή στον 19ο αιώνα με ένα πρόγραμμα “διάσω