Οι 100 ημέρες που θα αλλάξουν τη χώρα και η τελεσθείσα εσχάτη προδοσία

23:35 7/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Στις επόμενες 100 ημέρες η χώρα αλλάζει. Πρακτικά έχουμε "τέλος εποχής". Και οι αλλαγές αυτές θα είναι επώδυνες: Η χώρα ήδη έχει πτωχεύσει (όπως αποκαλύπτει σήμερα το defencenet.gr, καμία ξένη τράπεζα δεν δέχεται πλέον εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών, ούτε καν της Εθνικής Τράπεζας!). Το ότι διάγουμε από τον περασμένο Ιούλιο και...
τυπικά κατάσταση

«περιορισμένης χρεοκοπίας» έχει αποκρυβεί από το λαό.
Το ότι μπορεί να αναγκαστεί να αποχωρήσει η χώρα από τη ευρωζώνη (αρκεί να πάψει να εγγυάται η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογα) κανείς επίσημος δεν το συζητά, όπως δεν συζητούσαν και την προσφυγή στο ΔΝΤ, τις απολύσεις στο δημόσιο, την πτώχευση, έστω και περιορισμένη κλπ.

«Δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ» δήλωσε πριν λίγο ο ο Χόρστ Ζεεχόφερ, πρωθυπουργός της Βαυαρίας και επικεφαλής του Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, μιας εκ των τριών παρατάξεων που συμμετέχουν στον κυβερνητικό σχηματισμό της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Το ακόμα πιο φοβερό είναι ότι λένε πως «Πτωχεύουμε γιατί δεν εφαρμόζουμε τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου». Κανείς δεν μπαίνει στο κόπο να σκεφθεί πόσο εφαρμόσιμα ήταν εξ αρχής αυτά τα μέτρα…

Και αν η κυβέρνηση πλέον έχει συνηθίσει να λέει ψέματα ή να κρύβει από τον ελληνικό λαό την αλήθεια είναι απίστευτη η «συνωμοσία σιωπής» των παραδοσιακών ΜΜΕ και η διαστρέβλωση ή η απόκρυψη της αλήθειας που επιφυλάσσουν στους Έλληνες πολίτες. Εξακολουθούν να συγκαλύπτουν ή να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα επιμένοντας να αγνοούν ότι αυτή η τακτική μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.

Μέχρι το τέλος του έτους το «πιστωτικό γεγονός» δηλαδή η ολική πτώχευση της χώρας, είναι σφόδρα πιο πιθανό να συμβεί από το να μην συμβεί. Το χειρότερο όλων όμως δεν είναι η τρικυμία στην χώρα. Το χειρότερο όλων είναι η έλλειψη καπετάνιου που να πάρει στα στιβαρά του χέρια του τιμόνι της χώρας και να την οδηγήσει σε ασφαλές λιμάνι. Η κυβέρνηση άγεται και φέρεται από τους ξένους επικυρίαρχους, ενώ η εγχώρια οικονομική ελίτ, αβαντάρει όλη αυτή την κατάσταση κραυγάζοντας «απολύστε τους δημοσίους υπαλλήλους».

Περίπου ένα εκατομμύριο άνεργοι δηλώνουν ευχαριστημένοι που μερικές δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι τώρα στο δημόσιο σε λίγο θα τους … κάνουν παρέα, καθώς αγνοούν ότι για κάθε εργαζόμενο που θα χάσει την δουλειά του στο δημόσιο, θα απωλέσουν την δουλειά τους δύο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, λόγω μείωσης της κατανάλωσης.

Δημιουργούν ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην κοινωνία μεταξύ των εργαζόμένων και των ανέργων, δηλαδή των εχόντων να φάνε (αυτό σημαίνει «εργαζόμενος σήμερα στην Ελλάδα: αυτός που έχει να φάει και μέχρι εκεί) και των απελπισμένων που πεινάνε. Είπε το απίθανο χθες ο υπουργός Οικονομικών Ε.Βενζιέλος ότι «Τα ελλείμματα δεν αυξήθηκαν, αυξήθηκαν τα επιδόματα ανεργίας και οι ανάγκες ενίσχυσης του ΙΚΑ λόγω μείωσης αποδοχών και απολύσεων». Και δεν βρέθηκε ούτε ένας, ούτε ένα κόμμα για να τον ρωτήσει ποιος ε