Οι δυσκολίες εξελίσσουν ...

21:23 15/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Για να επιλύσουμε ένα πρόβλημα που μας βασανίζει και που θέλουμε να το ξεπεράσουμε πρέπει αρχικά να διακρίνουμε την λύση. Αυτό δεν είναι απλώς θέμα μόρφωσης, ενημέρωσης, ή συμβουλών που θα δεχθούμε, αλλά και θέμα συναισθήματος. Ποιότητας συναισθήματος, που θα εξασφαλίσει την συνειδητοποίηση της λύσης. Δηλαδή η επίλυση ενός προβλήματος απαιτεί την άνοδό μας σε ένα υψηλότερο επίπεδο εξέλιξης. Απαιτεί την...
βελτίωσή μας ως ανθρώπων.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Υπάρχει ένα αταίριαστο ζευγάρι. Η ζωή τους είναι μη αναστρέψιμα δύσκολη

και το διαζύγιο προβάλει ως η μόνη λογική λύση. Αν σε αυτό το ζευγάρι υπάρχει κάποια αδυναμία του συναισθήματος, αμοιβαία εξάρτηση, ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος, φόβος για την αλλαγή, τότε ο χρόνος θα αναλώνεται μεταξύ βασάνων και μάταιης αναζήτησης οποιασδήποτε άλλης λύσης, εκτός από την προφανή. Αν η ψυχική τους κατάσταση αλλάξει προς το καλύτερο τότε αυτομάτως θα διακρίνουν την λύση του προβλήματός τους, την οποία δεν μπορούσαν να δουν λόγω των υποβαθμισμένων συναισθημάτων τους.

Η ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος για παράδειγμα, διώχνει από τον νου μας την σκέψη της προφανούς λύσης. Ψάχνουμε για οτιδήποτε άλλο, βασανιζόμαστε και κωλυσιεργούμε, αλλά λύση δεν βρίσκουμε. Όταν ξεπεράσουμε αυτή την εμπλοκή λέγοντας στον εαυτό μας: εγώ θα ζήσω την δική μου ζωή και όχι την ζωή που θέλουν οι άλλοι και δεν θα δίνω λογαριασμό για τις αποφάσεις μου, θα δούμε ότι ταυτόχρονα αλλάζει η αντιληπτική μας ικανότητα. Αμέσως βλέπουμε την λύση και την εφαρμόζουμε.

Θέλουμε να επιβάλουμε μια λογική και αναγκαία τιμωρία στο παιδί μας. Αν είμαστε ανασφαλείς ως γονείς και συνεχώς επιζητούμε την επιβεβαίωση, τότε αν η αντίδραση του παιδιού μας είναι ένα περιφρονητικό: δεν σε αγαπάω, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Θα φοβηθούμε, το παιδί μας θα μάθει πως να μας χειρίζεται και θα γίνει ένα κακομαθημένο. Ξεπερνώντας όμως την ανασφάλειά μας δεν θα δειλιάσουμε μπροστά στις συνέπειες, ασήμαντες κατά τα άλλα, και θα λειτουργήσουμε αξιοπρεπώς ως γονείς. Δεν θα αναρωτιόμαστε χωρίς τέλο, για το πως θα επιβληθούμε στα παιδιά μας, ούτε θα παίρνουμε ηρεμιστικά, αλλά όντας σίγουροι για τον εαυτό μας θα αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλά προβλήματα χρονίζουν και παραμένουν άλυτα βασανίζοντάς μας για μια ολόκληρη ζωή, επειδή κάποια αδυναμία μας εμποδίζει να βρούμε και να εφαρμόσουμε την λύση. Συνήθως εμείς επειδή δεν θέλουμε να ξεβολευτούμε, επαναπαυόμαστε και αναβάλουμε την λύση έως ότου οδηγηθούμε σε αδιέξοδα, οπότε αναλαμβάνουμε δράση την τελευταία στιγμή. Πρέπει δηλαδή να αρχίσουμε να υποφέρουμε πολύ ώστε να αφυπνιστούμε και να αλλάξουμε τον εαυτό μας και την ζωή μας. Αλλιώς βολευόμαστε και συνηθίζουμε να ζούμε με τα προβλήματά μας, κατηγορώντας τους άλλους, την κοινωνία και τον Θεό.

Η λύση είναι μπροστά μας αλλά εμείς κοιτάμε αλλού, πολλές φορές με μια περίεργη εμπάθεια. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις ανθρώπων που προτιμούνε να καταστραφούν παρά να αλλάξουν τ