Οι Έλληνες είναι «τρελοί»…ευτυχώς που έχουν «γνωστικό» Θεό.


Ο πατέρας μου ήταν πρόσφυγας. Γεννήθηκε από γονείς Έλληνες Ποντίους στη Ρωσία και ήλθε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 ετών. Φανατικός Δημοκράτης κεντρώος, κάθε φορά που πιάναμε τη συζήτηση με αφορμή κάποιο πολιτικό γεγονός μας άκουγε όλη η γειτονιά. Δεν είχαμε πολιτικές διαφορές, τα ίδια ψηφίζαμε, μου άρεσε όμως να τον πειράζω και να σπάω πλάκα με την .....
έκρηξη
που κάθε φορά … ακολουθούσε και την πιο απλή συζήτηση. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο, κάθε φορά που η πολιτική συζήτησή μας είχε σαν αφορμή κάποια … πίεση που μας ασκούσαν τρίτοι (σύμμαχοι, γείτονες κ.λ.π), εκείνος μου έλεγε πάντα σαν παράδειγμα την ίδια (αληθινή) ιστορία.
Τα χρόνια της εφηβείας του και μέχρι της αρχές του πολέμου έμεναν στα προσφυγικά της Νίκαιας (Κοκκινιάς). Τις Κυριακές το πρωί, μετά την εκκλησία, μαζεύονταν όλη η παρέα με τα καλά τους σε ένα καφενείο της περιοχής. Κάποιος λοιπόν από την παρέα τους είχε αποκτήσει ένα σκύλο. Ήταν ένα πολύ δυνατό ζώο, ένα μπουλντόγκ, άσχημο, νευρικό και πάντα έτοιμο
Keywords
Τυχαία Θέματα