Όσες και όσοι ψάχνουν γιά εξωγενείς ηγέτες είναι ολιγαρχικοί

18:31 25/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Όσες και όσοι ψάχνουν γιά εξωγενείς ηγέτες, ακούσια ή εκούσια είναι ολιγαρχικοί. Ακούσια ή εκούσια συνδράμουν όλες τούτες και όλοι τούτοι στην συντήρηση και διαιώνιση του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της δυναστικής κομματοκρατίας, ό,τι και αν λαλούν περί αμεσο-δημοκρατίας, εθνικής παλληγενεσίας και .....
αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.

Παρενθετικά, το να ‘πέσει’ το ΠαΣοΚ και να ‘βγει’ στη κυβέρνηση η ΝΔ

με τον Αντώνη Σαμαρά είναι μία από τα ίδια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Δεν έχει όμως τίποτα τούτο να κάνει με την ανατροπή του πολιτικού συστήματος, μέσω μίας συντακτικής εθνοσυνέλευσης, που τόσο τις χρειάζεται και τις δυό η πατρίδα μας η Ελλάδα.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, από τότε δηλαδή που ο Οδυσσέας κατακρίνει τους Κύκλωπες διότι δεν έχουν 'βουληφόρο αγορά', η ιδεολογία, π.χ., η θεωρία των ιδεών του Πλάτωνα, πάντα στηρίζει την ολιγαρχία. Ο άνευ ιδεολογίας ιστορικός υλισμός στηρίζει τον ανθρωποκεντρισμό και την μετάβαση των πολιτευμάτων προς την αυθεντική των Αθηναίων δημοκρατία, διά μέσω, π.χ., των πολιτευμάτων της μερικής και της πλήρους αντιπροσώπευσης.

Δεν είναι βέβαια η δημοκρατία αυτοσκοπός. Η δημοκρατία είναι απλά το πρόταγμα της αθροιστικά καθολικής ελευθερίας: προσωπική ελευθερία + κοινωνική ελευθερία + πολιτική ελευθερία.

Ο μόνος μη ακαδημαϊκός άνθρωπος που πραγματικά τα καταλαβαίνει τούτα στην Ελλάδα, με όλες τις οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικές του επιπτώσεις είναι ο Δημήτρης Καζάκης. Ναι, αισχρό μεν το παρελθόν του Καζάκη μέσα στην αριστερά, αλλά τουλάχιστον κατάλαβε το λάθος του και τώρα φοράει φουστανέλα και κόκκινα φουντωτά τσαρούχια.

Κατάλαβε δηλαδή ο Καζάκης πως ο Μαρξ ‘έκλεψε’ τον ιστορικό υλισμό από τους Έλληνες φιλοσόφους. Εκείνους μάλιστα τους Έλληνες φιλοσόφους, γιά τους οποίους δεν μαθαίνουμε σχεδόν τίποτα στα σχολειά μας όπως, π.χ., τον Δημόκριτο και τον Επίκουρο (http://www.marxistbooks.gr/diatrivi_a.htm).

Κάτι ψυλλιάστηκε ο Αριστοτέλης και δεν υποστήριξε την θεωρία των ιδεών του Πλάτωνα. Όπως επίσης κάτι ψυλλιάστηκε και ο Jean-Jacques Rousseau, αλλά δεν κατάφερε ούτε αυτός να ξεφύγει παραπέρα από την θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου, κάτι δηλαδή που έχει τις ρίζες του στην Magna Carta.

Αυτά έχει καταλάβει ο Δημήτρης Καζάκης και αρνείται κατηγορηματικά να παίζει τον ηγέτη, ακόμα και μέσα στο ΕΠαΜ. Περιμένει υπομονετικά να καταλάβει ο ελληνικός μας κόσμος πως από μόνος του πρέπει να αυτο-οργανωθεί σε δύναμη ηγεσίας, σε έναν δήμο δηλαδή πραγματικών πολιτών.

Διότι αυτό που καταλαβαίνει πολύ σωστά ο Καζάκης είναι πως δεν μπορεί κανένας ηγέτης να επιβάλλει εξωγενώς την αυτο-οργάνωση μίας κοινωνίας. Μόνον τις συνθήκες γιά την αυτο-οργάνωση της κοινωνίας μπορεί να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάποιος και μετά να προσκαλέσει την κοινωνία να αυτο-οργανωθεί.

Η αυτο-οργάνωση όμως μίας κοινωνίας μόνον ενδογενώς μπορεί να επιτευχθεί. Όταν λοιπόν σταματήσουμε να ψάχνουμε γιά εξωγενείς ηγέτες και αυτο-οργανωθούμε ενδογενώς, τότε θα