Παγκόσμια Ημέρα για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας 25/5

18:15 20/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ενημερωθείτε και βοηθήστε

Θεσσαλονίκη - Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι αυτοάνοση νευροεκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, δηλαδή του εγκέφαλου και του νωτιαίου μυελού. Η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή και όπως σε όλες τις αυτοάνοσες παθήσεις, ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του, αναγνωρίζοντας τα...
φυσιολογικά κύτταρα

ως «εισβολείς».

Πιο συγκεκριμένα στη ΣΚΠ το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στη μυελίνη του κεντρικού νευρικού συστήματος, δηλαδή τη στοιβάδα, που περιβάλλει και προστατεύει τις νευρικές ίνες, που ευθύνονται για τη μετάδοση σημάτων σε άλλα μέρη του οργανισμού. Όταν η μυελίνη φθαρεί ή καταστραφεί τα νευρικά ερεθίσματα επιβραδύνονται ή δεν μεταδίδονται καθόλου.

Περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από ΣΚΠ, ενώ στην Ελλάδα οι ασθενείς πλησιάζουν τις 10.000. Στις γυναίκες η πάθηση εμφανίζεται έως και δύο φορές συχνότερα από ότι στους άνδρες. Πρωτοεμφανίζεται στις ηλικίες 20 - 50 ετών και είναι συχνότερη στη λευκή φυλή.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν είναι ψυχική διαταραχή, δεν είναι κληρονομική πάθηση. Είναι πάθηση με «πολλά πρόσωπα», επειδή τα συμπτώματα διαφέρουν πολύ από ασθενή σε ασθενή και είναι ανάλογα με τα νεύρα, που έχουν προσβληθεί.

Η καταστροφή της μυελίνης μπορεί να προσβάλει τόσο τα κινητικά όσο και τα αισθητικά νεύρα του κεντρικού νευρικού συστήματος και έτσι μπορεί να επιδράσει στην κίνηση, στην αφή ή στις άλλες αισθήσεις. Μερικά συμπτώματα είναι εμφανή, άλλα όμως, όπως η κούραση, η εναλλαγή διάθεσης, η απώλεια πρόσφατης μνήμης και η δυσκολία συγκέντρωσης, είναι συνήθως συμπτώματα ακαθόριστα ή «κρυφά» που είναι δύσκολο να περιγραφούν.

Υπάρχουν όμως μερικά συμπτώματα κοινά σε πολλούς πάσχοντες όπως:

Η διπλωπία ή το θάμπωμα στα μάτια
Η αδυναμία ή ανικανότητα του ενός ή και των δύο άκρων
Η αλλαγή στην αίσθηση των χεριών ή των ποδιών (π.χ. μούδιασμα, που συχνά περιγράφεται «σαν να περπατώ πάνω σε βαμβάκι»)
Η ζάλη ή η αστάθεια
Η κούραση, που είναι δυσανάλογη με τις δραστηριότητες ή η απρόσμενη κούραση
Η ανάγκη για συχνή ή επιτακτική ούρηση ή η δυσκολία ούρησης
«Είναι μια νόσος «προσωπική» σαν το δακτυλικό αποτύπωμα, όπου ο καθένας ακολουθεί τη δική του πορεία και δεν υπάρχουν δύο ίδιες περιπτώσεις πασχόντων», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου ο Αναστάσιος Ωρολογάς, καθηγητής νευρολογίας του Α.Π.Θ. και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας. «Μέχρι στιγμής δεν έχει ανακαλυφθεί η οριστική θεραπεία, υπάρχουν όμως φάρμακα, που μειώνουν τη συχνότητα των υποτροπών, θεραπεύουν κάποια συμπτώματά της και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.
Οι ανοσοτροποποιητικές θεραπείες πρώτης γραμμής, που χρησιμοποιούνται τα τελευταία 16 χρόνια (Ιντερφερόνη) σε ήπιες μορφές της νόσου, είναι γνωστά και ασφαλή φάρμακα, αλλά λιγότερο δραστικά. Το φάρμακο δεύτερης γραμμής που κυκλοφορεί μέχρι στιγμής είναι το μονοκλωνικό