ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΞΙΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΜΟΝΟΝ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΕΡΑ(video)

13:36 10/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Τελικά κατά πως φαίνεται με τις κακοτοπιές που απαντούμε μπροστά μας και τα ναρκοπέδια που σπέρνουν στην καθημερινότητα πατρίδος και λαού οι γνωστοί άγνωστοι τρομοκράτες της ανθρωπότητος και οι τοπικοί επιστάτες τους, εκείνο που επείγει να σμιλέψουμε ως δόρυ και ασπίδα του ελληνισμού μας είναι η.....
ενότητα του λαού. Είναι το στοιχείο εκείνο που φρόντισαν από τους πρώτους ένδοξους χρόνους της φυλής μας να εξαλείψουν οι εχθροί μας ώστε να συντρίψουν την κοινή συμπεριφορά και δράση του Ελληνικού Έθνους που βασιζόταν στο κοινό Αίμα, τα κοινά ήθη, τον κοινό πολιτισμό. Σπέρνοντας σαν τώρα παρόμοια φτηνά δέλεαρ, ακριβούς εκβιασμούς, δανεικές ομηρίες και εχθρικές διεκδικήσεις.

Αλλά για να καταφέρουν οι τότε και πάντα βάρβαροι, οι ίδιοι ακριβώς που αργότερα και στις μέρες μας ντύθηκαν την ενδυμασία συμμάχου, οι αληθινοί μισέλληνες, να γονατίσουν την κοσμοκρατόρισσα και εκπολιτίστρια της οικουμένης Ελλάδα έπρεπε να αναδείξουν αδυναμίες και να πλάσουν διαφορές ανάμεσά μας. Είναι στην ανθρώπινη φύση η ύπαρξη τρωτών σημείων και η προσπάθεια διάκρισης ακόμη και σε ατομικό επίπεδο να ζουν ανάμεσα και στις πιο γερές και υγιείς κοινωνίες. Αν λοιπόν η μανία της ξένης και άκοπης λατρείας για εξουσία και χρυσό γίνει ασθένεια που καταλαμβάνει τον άνθρωπο, τότε αυτός θα φτιάξει πλαστές διαφορές για να κομματιάσει την Πολιτεία και να φτάσει πιο γρήγορα μα βρώμικα στην κορυφή.

Το κομμάτιασμα της φυλής γεννά παρατάξεις και οι Ιδέες γίνονται κόμματα. Η ύπαρξη των Ιδεών δεν είναι φυσικά το εμπόδιο στο δρόμο της Ελληνικής Ράτσας. Το ζητούμενο είναι η σύνθεση των βέλτιστων πολιτικών προτάσεων από τους πλέον Άριστους πολίτες με γνώμονα το ήθος, την αξία και τον πατριωτισμό. Στην Ελλάδα άλλωστε γεννήθηκαν πολιτεύματα και η δομική συμμετοχή του λαού ολάκερου στα κοινά του τόπου. Αλλά πάντοτε επιλεγόταν το πολίτευμα που ταίριαζε στον λαό δίχως προσμίξεις.

Οι προσμίξεις δεν υπήρχαν ούτε σε πολιτειακό ούτε σε εθνοφυλετικό επίπεδο. Αλλά το πολίτευμα υπηρετούσε τον λαό κι όχι ο λαός το πολίτευμα. Και μόνον τότε ανατρεπόταν το πολίτευμα όταν στρεφόταν αυτό σε βάρος της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Και όποιος στρεφόταν ενάντια στην πατρίδα, τελείωνε οριστικά τον κύκλο του στα σπλάχνα αυτής. Και η ύπαρξη των διαφορετικών προτάσεων στρεφόντουσαν αποκλειστικά στην υπηρεσία μιας Πατρίδος μεγάλης και ανόθευτης με πολίτες που φρόντιζαν την λευτεριά τους και την κοινωνική ευημερία ώστε να κατακτήσουν την δική τους ευημερία.

Ο αυθεντικός αυτός ελληνικός τρόπος πολιτικής διοίκησης ανατράπηκε όταν εκδιώχτηκε η τουρκιά από ένα τμήμα των εδαφών μας για να έρθει η κομματοκρατία. Για να χωρίσουνε κοτζαμπάσηδες και «φιλέλληνες», πολιτικάντηδες και «σύμμαχοι» τον ελληνικό λαό σε αγγλόφιλους, γαλλόφιλους και ρωσόφιλους σε πρώτη φάση και ύστερα σε δεξιούς, σοσιαλιστές και αριστερούς οι σημερινοί δυνάστες της ζωής μας. Να χωρίσουνε αυτούς τάχα που νοιαζόντουσαν πιότερο για Πατρίδα από εκείνους που τάχα νοιαζόντουσαν πιότερο για κοινωνία. Και