Ποιες επενδύσεις κι από ποιους;

18:23 1/4/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Επενδύσεις, ναι, είναι απαραίτητες. Όμως, από ποιους θα γίνουν; Πότε; Σε ποιους τομείς; Την απάντηση στα ερωτήματα αυτά η ιστορία είναι αυτή που θα αναλάβει να μάς δώσει…

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο συνομιλητής μας είναι ένας πετυχημένος Έλληνας επιχειρηματίας, με έντονη ανάμιξη στα κοινά και βαθειά γνώση της αγοράς. Στην ερώτησή μας γιατί δεν απορροφώνται κοινοτικοί επενδυτικοί πόροι, μάς απαντά: «Πρέπει να είναι τρελλός κάποιος για να.....
επενδύσει στην Ελλάδα. Ποιος θα αποφασίσει στις σημερινές συνθήκες

να μπλέξει με την δημόσια διοίκηση και μετά να τρέχει να σωθεί… Οι άνθρωποι είναι άσχετοι και, σε τελευταία ανάλυση, σκοπός τους είναι η υπονόμευση της εθνικής οικονομίας και όχι η έξοδός της από την κρίση». Υπερβολές; Μάλλον όχι και ιδού γιατί.

Οι κυρίες Μαρία και Πέννυ Βλάχου, οι οποίες πέρυσι βραβεύθηκαν με το βραβείο «Στέλιος Χατζηϊωάννου», ίδρυσαν πριν τέσσερα χρόνια την εταιρεία Φέροικος στην Κόρινθο με αντικείμενο την εκτροφή, παραγωγή και διάθεση σαλιγκαριών. «Για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τη δραστηριότητα αυτή, τα πήγαινε-έλα στην δημόσια διοίκηση κράτησαν έξι μήνες. Ένα από τα προβλήματα ήταν αυτό της κατάταξης της δραστηριότητάς μας.

Τελικά, κατετάγη στις κτηνοτροφικές δραστηριότητες, δηλαδή μαζί με τα πρόβατα. Ένα άλλο πρόβλημα προέκυψε με το πέρασμα από την ατομική επιχείρηση στην ομόρρυθμο εταιρεία. Σκεφτήκαμε κάποια στιγμή με την αδελφή μου να τα παρατήσουμε, αλλά δεν θέλαμε να παραδοθούμε αμαχητί…», μάς είπε η κ.Μαρία Βλάχου. Μία κυρία πολύ μορφωμένη, παθιασμένη με αυτό που κάνει, όπως και η αδελφή της. Ίσως δε αυτό να είναι το μυστικό της επιτυχίας τους, αλλά και της υπομονής τους να αντιπαρατεθούν στο αδυσώπητο και παμφάγο γραφειοκρατικό τέρας.

Παρεμφερής είναι και οι εμπειρίες του κ. Γ.Κολιόπουλου, ενός νέου και δημιουργικού Κρητικού επιχειρηματία που με χίλια γραφειοκρατικά βάσανα, αλλά χάρη στην φαντασία του και το ηλεκτρονικό εμπόριο, κατάφερε να τοποθετήσει ελληνικό ελαιόλαδο με την επωνυμία «λ» στο πολυκατάστημα Χάρροντς του Λονδίνου. Πωλείται δε με 300% προστιθέμενη αξία και όχι χύδην στην Ιταλία, όπως, για λόγους ευκολίας, γίνεται συνήθως από τους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς.

Όμως, πέρα από τις επενδύσεις, η ελληνική γραφειοκρατία είναι εμπόδιο και στην απαιτούμενη εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας. Το γραφειοκρατικό και δαιδαλώδες σύστημα των τελωνειακών ελέγχων απαιτεί από τους Έλληνες επιχειρηματίες διπλάσιο χρόνο από αυτόν που χρειάζονται οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές τους, για να προβούν σε εξαγωγές προϊόντων. Όπως καταγράφεται στην δεύτερη έκθεση της Task Force, πριν προβούν σε εξαγωγή οι οικονομικοί φορείς υποχρεούνται να συμπληρώνουν περίπλοκα και δύσχρηστα έντυπα και ενίοτε πρέπει να αποταθούν μέχρι και σε 10 διαφορετικά υπουργεία και 30 υπηρεσίες! Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει και μάλιστα βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος μέχρι το τέλος του έτους.

Τα προβλήματα στο κομμάτι των εξαγωγών δ