«ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΝΤΡΙΛΙΕΣ» … ΜΕ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΣΤΙΣ 19 ΦΛΕΒΑΡΗ

14:01 14/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Γιώργου Νούτσου

Νέα κυβέρνηση, νέα ελπίδα. Όπως και νάχει, πάντα το καινούργιο εμπεριέχει την ελπίδα σαν πρωτογενές δομικό συστατικό της. Μπορεί να μη δικαιολογείται.
Μπορεί να μη προκύπτει από τα γεγονότα. Μπορεί πολύ περισσότερο, να μην αποτελεί μια λογική προέκταση των νέων δεδομένων. Όμως ο κόσμος,
αηδιασμένος, κουρασμένος, φοβισμένος και....
πανικόβλητος, λογικά αναζητά μια χαραμάδα φωτός στα τραγικά αδιέξοδα, που τον έχουν

οδηγήσει.

Ναι, φίλοι μου. Η κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» ή «Εθνικής Συνευθύνης» καλύτερα, σήμερα, δείχνει να αγκαλιάζεται από ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του
Ελληνικού λαού. Μια εξέλιξη καθόλου αυτονόητη βέβαια, λογική όμως, τη στιγμή,
που εν χορώ, μπήκαν σε λειτουργία - άριστα συνεργαζόμενα - τα κανάλια της
διαπλοκής και οι γνωστοί επιχειρηματικοί όμιλοι.

Με ποσοστά της τάξης σχεδόν 80%, καταγράφεται η κοινή γνώμη να υιοθετεί (!!!) τη
νέα κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. Με υψηλά επίσης ποσοστά,
να προκρίνει την επιλογή, να μη γίνουν εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου - όπως
συμφωνήθηκε - αλλά να συνεχίσει να κυβερνά αυτό το ιδεολογικό και κομματικό
συνονθύλευμα. Περίεργη πράγματι η κατάσταση. Πως είναι άραγε δυνατόν, να
προκρίνεις προκαταβολικά να σε κυβερνά για δυο χρόνια κάποιος, που ακόμα
δεν κυβέρνησε; Γιατί να αγκαλιάσεις κάποιον, γιατί να τον εμπιστευτείς και να
τον στηρίξεις, αν, αν μη τι άλλο, δεν έχει δώσει ακόμα δείγματα γραφής; Αρκούν
άραγε μόνο, οι τίτλοι σπουδών και η λαμπρή - είναι η αλήθεια - επαγγελματική
και ακαδημαϊκή πορεία του νέου Πρωθυπουργού; Είναι ικανά να αντιπαλέψουν
τη λογική, πως εδώ δεν πρόκειται για επιχείρηση και διεθνή φόρα, που βασική
στόχευση έχουν τους αριθμούς και μόνο, αλλά για την διακυβέρνηση μιας χώρας
και την πραγματική ζωή εκατομμυρίων πολιτών, που όπως όλα δείχνουν, σε
πολλές περιπτώσεις η δική τους ευμάρεια, δεν συμβαδίζει με την ευμάρεια των
αριθμών;

Το είπα και πιο πάνω. Ενώ δεν είναι αυτονόητη, είναι σίγουρα μια λογική
προσέγγιση, που όμως εντέχνως «διαπλάθεται» με την συνεπικουρία λογής
λογής «διαμεσολαβητών». Είναι ίδιον της φυλής μας άλλωστε…Όσο εύκολα
ενθουσιαζόμαστε, το ίδιο εύκολα κατρακυλούμε στην άπατη απαισιοδοξία.
Χωρίς να επιθυμώ να χαρακτηριστώ μάντης δεινών, επιτρέψτε μου την πρόβλεψη,
πως αυτό θα γίνει σύντομα για μια ακόμα φορά. Δεν θ αργήσει λοιπόν η
στιγμή, που ο βίος αυτής της συναινετικής προσπάθειας άγαρμπα, ίσως και
βίαια, τερματιστεί, όταν θα καταστεί σαφές, πως οι ελπίδες αποδεικνύονται
φρούδες. Όταν οι Δανειστές μας, θα μας επιβάλλουν κι οι εδω εντολοδόχοι τους
ασμένως υιοθετήσουν, νέα βάρβαρα, αντιδημοκρατικά και ληστρικά μέτρα, για να
διασφαλίσουν την πληρωμή των εξίσου ληστρικών τοκοχρεωλυσίων τους. Όταν
αποδειχτεί, πως δεν αρκούν οι τεχνοκρατικές περγαμηνές, αλλά πως απαιτείται
παράλληλα και η ύπαρ