Πόσο μετρήσιμη είναι η αυτοεκτίμηση;

Oπως πρώτος ισχυρίστηκε ο James (1890-1963), ως ενήλικοι διαμορφώνουμε μια σφαιρική άποψη για την αξία μας ως άτομα πέραν των αυτοπεριγραφών
και των αυτοαξιολογήσεών μας στους διάφορους τομείς της ζωής μας. Αυτή η σφαιρική άποψη είναι η αυτοεκτίμησή μας. Η αυτοεκτίμηση επηρεάζεται
από τις προσωπικές φιλοδοξίες, (επιδιώξεις) και τις υποκειμενικές αξιολογήσεις του ατόμου σχετικά με την....
επίτευξη ή όχι των επιδιωκόμενων στόχων του. Ο ίδιος πρότεινε μια μαθηματική σχέση, η
οποία ορίζει την αυτοεκτίμηση ως το πηλίκο των επιτυχιών

του ατόμου
προς τις επιδιώξεις ή φιλοδοξίες του: Αυτοεκτίμηση =
επιτυχίες/επιδιώξεις.
Υιοθετώντας την άποψη του James o Rosenberg όρισε την
αυτοεκτίμηση ως τη ≪θετική ή αρνητική στάση του ατόμου ως προς τον εαυτό του≫.
Σύμφωνα με τη θεωρία της συμβολικής αλληλεπίδρασης,
η έννοια της αυτοεκτίμησης αναδύεται όταν το άτομο έρχεται για πρώτη
φορά σε επαφή με τις απόψεις της κοινωνίας
Η μεταφορική του έκφραση για τον ≪καθρεπτιζόμενο
εαυτό≫ (looking-glass self) αναφέρεται στην άποψή του ότι ο εαυτός αποτελεί την
αντανακλώμενη εκτίμηση ≪σημαντικών άλλων≫ που συνιστούν τον καθρέπτη τον
οποίο ατενίζουμε επιζητώντας πληροφόρηση σχετικά με τον εαυτό μας.
για μας. Προσπαθούμε δηλαδή να εκτιμήσουμε τη γνώμη ή τις στάσεις που
έχουν οι άλλοι για τον εαυτό μας και μετά εσωτερικοποιούμε τις στάσεις
αυτές στο δικό μας ψυχισμό.
Στη θεωρία του περί αυτοεκτίμησης ο Mead (1934) υπογραμμίζει με τη σειρά του
ότι η κοινωνία είναι αυτή που δίνει μορφή και νόημα στην αντίληψη του ατόμου για
τον εαυτό του. Αυτός ο ≪γενικευμένος άλλος≫ (generalized other) αποτελεί μια
σημαντική προσθήκη στην έννοια του εαυτού ως αποτέλεσμα της κοινωνικής
αλληλεπίδρασης μέσα από ένα συμβολικό σύστημα επικοινωνίας.
Τόσο ο Cooley (1902) όσο και ο Mead (1934) πιστεύουν ότι οι διατομικές
διαφορές στην αυτοεκτίμηση οφείλονται στο γεγονός ότι η έννοια του “γενικευμένου
άλλου” ποικίλει ανά άτομο, ανάλογα με το είδος των αξιών που ασπάζεται, αλλά και
ανάλογα με το βαθμό σπουδαιότητας που τους αποδίδει η κοινωνία.
Όπως αναφέρει η Μακρή - Μπότσαρη (2001) ο Coopersmith ορίζει την
αυτοεκτίμηση ως την αξιολόγηση που το άτομο κάνει και συνήθως διατηρεί σε σχέση
με τον εαυτό του. Αυτή εκφράζει μία στάση αποδοχής ή αποδοκιμασίας που δείχνει
το βαθμό στον οποίο το άτομο πιστεύει ότι είναι ικανό, σημαντικό,
επιτυχημένο και
άξιο.
Η προσέγγιση του Ziller (1973) στην αυτοεκτίμηση γίνεται μέσα στο πλαίσιο της
κοινωνικής δομής του εαυτού. Ο εαυτός ορίζεται σε σχέση με “σημαντικούς άλλους”
και η αυτοαξιολόγηση αναδύεται κυρίως μέσα από το κοινωνικό πλαίσιο αναφοράς.

Σύμφωνα με τον Burns τρία κύρια σημεία
φαίνεται ότι σχετίζονται με την αυτοαξιολόγηση. Το πρώτο σημείο είναι η σύγκριση
της αυτοεικόνας κάποιου με την ιδανική εικόνα του εαυτού ή το είδος

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords