ΣΧΕΣΗ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΩΝ ΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

23:17 4/1/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Οι εκπαιδευτικοί και γονείς είναι σκόπιμο να συγκεράσουν τις
θεωρίες, για καλό των παιδιών.
Η διασύνδεση των κινήτρων μάθησης με τους τρόπους σκέψης των μαθητών
φαίνεται να είναι καίρια, αφού μπορεί να επηρεάσει αποφασιστικά τη
διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης. Στην υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν.....

υπάρχουν επαρκή ερευνητικά δεδομένα για τη σχέση ανάμεσα στους δύο
αυτούς παράγοντες. Για τον λόγο αυτό εξετάζουμε τη σχέση ανάμεσα
στην παρακίνηση και τη δημιουργική σκέψη, η οποία, όπως θα αναφερθεί
στη συνέχεια, παραλληλίζεται με τον νομοθετικό τρόπο σκέψης.
Από

τη διεθνή βιβλιογραφία έχει επισημανθεί η υπεροχή της μάθησης που
βασίζεται σε εσωτερικά κίνητρα έναντι αυτής που βασίζεται σε
εξωτερικά. Κατά τον Καψάλη (1986), υποκίνηση από εσωτερικά κίνητρα
οδηγεί τον μαθητή σε ανεξάρτητη και αυτόνομη εργασία, ενώ η
υποκινούμενη από εξωτερικές αμοιβές εργασία είναι λιγότερο
δημιουργική. Επιπλέον, εκτός από τους προσωπικούς (χαρακτηριστικά
προσωπικότητας, αντίληψη κλπ), υπάρχουν και κοινωνικοί παράγοντες που
επηρεάζουν τη δημιουργική σκέψη, όπως για παράδειγμα η ικανοποίηση από
την εργασία, η οποία συνδέεται με εσωτερικά κίνητρα (Malikiosi-Loizos,
1997).
Θεωρείται ότι η ύπαρξη εξωτερικών κινήτρων μπορεί να συνδέεται με
χαμηλότερα επίπεδα δημιουργικής σκέψης, αφού οι μαθητές επιδιώκουν την
υπεροχή έναντι των άλλων, μέσα σε ένα κλίμα ανταγωνισμού, και υπεροχής
του εγώ. Αντίθετα, η ύπαρξη εσωτερικών κινήτρων ίσως συνδέεται με
ανάπτυξη της δημιουργικής σκέψης, αφού δίνει έμφαση σε ένα κλίμα που
προάγει τη μάθηση, η οποία πηγάζει από ενδιαφέρον για το αντικείμενο
ενασχόλησης και δεν απαιτεί έναν σκοπό για να συντελεστεί αλλά είναι
ευχάριστη και δημιουργική καθεαυτή.
Αρκετοί ερευνητές ασχολήθηκαν με τη σχέση της παρακίνησης με τους
τρόπους σκέψης των μαθητών,με την επίδραση της παρεχόμενης παρακίνησης
και τη δημιουργική σκέψη. Κατά τον Sternberg (2006), ο νομοθετικός
τρόπος σκέψης είναι πολύ σημαντικός για τη δημιουργικότητα. Σε έρευνα
των Grigorenko και Sternberg (στο Sternberg, 2006), βρέθηκε ότι άτομα
που σκέφτονται με νομοθετικό τρόπο δείχνουν μεγαλύτερα επίπεδα
δημιουργικής σκέψης και έχουν καλύτερες
επιδόσεις, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι το σχολείο δίνει σημασία σ’
αυτό το είδος σκέψης και το προωθεί.
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν το σχολείο υποτιμά τη δημιουργική σκέψη,
έχουν χαμηλότερη επίδοση και είναι χειρότεροι μαθητές.
Επιπλέον, έρευνα των O’Hara και Sternberg (2000-2001) για τις
επιπτώσεις που έχει η παροχή οδηγιών σε μαθητές ώστε να επιδιώκουν την
παραγωγή δημιουργικών ιδεών κατά τη συγγραφή δοκιμίων, έδειξε ότι
άτομα με νομοθετικό τρόπο σκέψης δείχνουν υψηλότερα επίπεδα
δημιουργικής σκέψης και χαμηλότερα επίπεδα αναλυτικής και πρακτικής.
Άτομα με δικαστικό τρόπο σκέψης δείχνουν χαμηλότερα επίπεδα
δημιουργικής σκέψης και υψηλότερα επίπεδα κριτικής σκέψης. Χαμη