ΣΙΜΟΝ ΒΕΙΛ (1909- 1943) Για την κατάργηση των κομμάτων

10:11 19/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

H ρίζα της λέξης κόμμα βρίσκεται στην αγγλική παράδοση και δεν μεταφυτεύεται. Ενάμιση αιώνα πείρα το καταδείχνει. Υπάρχει στα αγγλοσαξονικά κόμματα ένα στοιχείο παιχνιδιού, μια αθλοπαιδιά, που δεν μπορεί να προκύψει παρά από έναν θεσμό αριστοκρατικής προέλευσης. Απεναντίας, όλα είναι σοβαρά σε ένα θεσμό προερχόμενο από πληβείους.
Η ιδέα του κόμματος δεν εισέρχεται στη γαλλική πολιτική θεώρηση του 1789, παρά σαν ένα κακό προς αποφυγή. Υπήρχε η λέσχη των Γιακωβίνων. Στην αρχή ήταν μονάχα τόπος ελεύθερης συζήτησης. Ούτε υπήρξε κανένας τυχαίος μηχανισμός που τον μεταμόρφωσε: αποκλειστικά η πίεση

του πολέμου και της....
γκιλοτίνας τον μετέτρεψαν σε ολοκληρωτικό κόμμα. Οι αγώνες των φατριών υπό την τρομοκρατία κατευθύνονταν από την σκέψη που τόσο καλά διαπίστωσε ο Τόμσκι*: "Ένα κόμμα στην εξουσία και όλα τα άλλα στη φυλακή».

Έτσι στην ευρωπαϊκή ήπειρο ο ολοκληρωτισμός είναι το προπατορικό αμάρτημα των κομμάτων.
Από τη μια η Τρομοκρατία ( της αστικής τάξης), από την άλλη η επίδραση του αγγλικού παραδείγματος , εγκατέστησαν τα κόμματα στη δημόσια ζωή της Ευρώπης.
Το γεγονός ότι υπάρχουν, δεν είναι λόγος να τα συντηρούμε.!!!
Μονάχα το αγαθό αποτελεί νόμιμο λόγο συντήρησης. Το κακό των πολιτικών κομμάτων βγάζει μάτι.
Η δημοκρατία, η εξουσία της πλειοψηφίας, δεν συνιστούν αγαθά. Πρόκειται για μέσα που σκοπεύουν στο αγαθό, που δίκαια ή άδικα θεωρούνται αποτελεσματικά.
…………………………………
• Μιχαήλ Παύλοβιτς Τόμσκι επιφανής Μπολσεβίκος . Τη δεκαετία του ΄20 ηγείται της μετριοπαθούς πτέρυγας του ΚΚ και το ΄22 εκλέγεται στην ΚΕ του ΚΚΣΕ και στο Πολιτικό Γραφείο. Το 1928 ο Στάλιν κινήθηκε και εναντίον του, τον Μάιο του 1929 τον αναγκάζει να παραιτηθεί & από την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτοκτονεί το 1936 όταν μαθαίνει ότι η περιβόητη NKVD προτίθεται να τον συλλάβει.

(Εικόνα Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΙΜΟΝΗΣ ΒΕΪΛ

Γεννήθηκε τὸ 1909 σὲ ἑβραϊκὴ οἰκογένεια ἀγνωστικιστῶν. Ἀδελφός της ὁ σπουδαῖος μαθηματικὸς André Weil (πέθανε τὸ 1998). Σπουδάζει φιλοσοφία μὲ καθηγητὴ τὸν Ἀλαὶν καὶ ἐξαιρετικὲς ἐπιδόσεις. Μὲ τὴν προτροπὴ ἐκείνου καὶ μὲ ἄλλους μαζὶ συμφοιτητὲς προσπαθοῦν νὰ διδάξουν λογοτεχνία καὶ γενικὲς γνώσεις σὲ βιομηχανικοὺς ἐργάτες. Μετὰ τὴν École Normale Superieure διδάσκει σὲ διάφορα λύκεια. Ἀπὸ νωρὶς ἀποδείχνεται ἄνθρωπος δοσμένος μὲ πάθος στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας καὶ στὴ βίωσή της. Τὸ πάθος αὐτὸ τὴν φέρνει σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν ἐργατόκοσμο στὴν περιοχὴ τοῦ Puy ὅπου διορίζεται. Ἡ στάση της, νὰ ἐκδηλωθεῖ ἀλληλέγγυα στὶς ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις ἐναντίον τῆς ἀνεργίας καὶ τῆς μείωσης τῶν ἡμερομισθίων, χαρακτηρίζεται σκανδαλώδης. Παρὰ τὴ σχέση της μὲ τὸν κομμουνιστικὸ χῶρο τὴν χαρακτηρίζει ἔντονος ἀντισταλινισμός. Τὸ 1932 ταξιδεύει στὴ Γερμανία. Λίγο μετὰ τὴν ἐπιστροφή της ἐγκαταλείπει προσωρινὰ τὴ σταδιοδρομία της καὶ πιάνει δουλειὰ σὲ ἐργοστάσιο. Ἡ ἐμπειρία της αὐτὴ καταγράφεται στὸ Journal de l’usine (Ἡμερολόγιο ἐργοστασίου). Προωθεῖ μὲ γραπτά της πνεῦμα εἰρήνευσης ἀνάμεσ