Στη θέση του ηλιθίου βάλτε το κράτος και στη θέση του πονηρού εργολάβου τον Μπόμπολα.

01:02 14/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ

Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε για παράδειγμα γνώση της έννοιας της αντιπαροχής.
Κάποιος έχει ένα οικόπεδο και καλεί έναν εργολάβο να το χτίσει. Εξ’ αρχής καθορίζονται τα ποσοστά της αντιπαροχής. Ο καθένας βάζει ό,τι μπορεί σ' αυτόν τον "συνεταιρισμό" και ξεκινάνε την οικοδομική δραστηριότητά τους.
Ο ένας βάζει το οικόπεδο και ο άλλος βάζει τα χρήματα της κατασκευής. Στο τέλος μοιράζονται τα διαμερίσματα. Ακόμα και ο πιο αφελής πολίτης αυτό το κατανοεί και μπορεί να το δρομολογήσει. Ο πιο βλάκας να είσαι,

γνωρίζεις πώς γίνεται μια τέτοια μοιρασιά.

Υπάρχει άνθρωπος που να έχει οικόπεδο, να βάζει τα χρήματα για την κατασκευή και στο τέλος να την παραδίδει ατόφια στον εργολάβο; Να βάζει το οικόπεδο, να βάζει τις αποταμιεύσεις του, να βάζει τις επιδοτήσεις που δικαιούται και.....
στο τέλος να παραδίδει τα πάντα στον εργολάβο; Όχι βέβαια. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνον ένας ηλίθιος.
Αυτό έγινε στην περίπτωση της Αττικής Οδού.
Στη θέση του ηλιθίου βάλτε το κράτος και στη θέση του πονηρού εργολάβου τον Μπόμπολα.

Το κράτος έβαλε την αμύθητης αξίας γη πάνω στην οποία αναπτύχθηκε το κολοσσιαίο έργο. Το κράτος έβαλε χρήματα από το ταμείο του και ταυτόχρονα συγχρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ ως κράτος, που δικαιούται επιδότηση για την ανάπτυξή του. Ο Μπόμπολας προφανώς έβαλε μόνον την ομορφιά του. Στο τέλος —και ως δια μαγείας— το έργο πήγε εξ’ ολοκλήρου στον Μπόμπολα.
Ένα έργο, το οποίο αποδίδει περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ ημερησίως. Πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.

Τι προτείνουμε;
Να τεθεί σε ισχύ ο νόμος.
Να πάει ένας εισαγγελέας και να μελετήσει την ύποπτη δοσοληψία. Να εντοπίσει τον ηλίθιο και να τον ξεχωρίσει από τον πονηρό. Από εκεί και πέρα να τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος. Οι κρατικοί υπάλληλοι, που έδωσαν —προφανώς έπ’ αμοιβή— στο κράτος χαρακτηριστικά ηλιθίου, να πάνε φυλακή για απιστία προς το δημόσιο και μαζί μ' αυτούς να πάνε φυλακή και οι πονηροί εργολάβοι. Από εκεί και πέρα να παραδοθεί το έργο σ' αυτούς που ανήκει.

Σε ποιους ανήκει;
Αυτό είναι το όλο θέμα.
Να αποδοθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υπάρχει περίπτωση επανάληψης των ιδίων φαινομένων. Το κράτος έχει χρέη απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία. Τεράστια χρέη. Με δεδομένο το παρελθόν ηλιθιότητας που το διακρίνει, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο. Από τη στιγμή που έχει χρέη και ταυτόχρονα έχει και παρελθόν ηλιθιότητας, το έργο πρέπει να πάει απ’ ευθείας στους δανειστές του. Μια Αττική Οδός στην ιδιοκτησία του ΙΚΑ σημαίνει πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του ετησίως. Αυτό είναι μια καλή "ένεση" θεραπείας για ένα ταμείο με το μέγεθος και τις υποχρεώσεις του ΙΚΑ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΙΑΝΟΥ.