Συναντήσεις χωρίς ατζέντα και απειλές αλά... Ιράκ

09:45 29/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Σοφία Βούλτεψη

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Όπως ήταν αναμενόμενο. Και όπως πάντα συμβαίνει όταν αναζητούνται λύσεις προβλημάτων χωρίς να έχει προσδιοριστεί το πρόβλημα και χωρίς να έχουν όλοι συμφωνήσει σχετικά με το ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Όπως πριν από μερικές μέρες, κατά τις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους....
αρχηγούς των κομμάτων, έτσι και κατά την μαραθώνια, 3,5 ωρών, σύσκεψη υπό την προεδρία του κ. Κάρολου Παπούλια, η πολιτική κατάσταση στη χώρα παρέμεινε στάσιμη και βαλτωμένη.

Η επόμενη ημέρα της σύσκεψης

υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας διαγράφεται ακόμη πιο ζοφερή για τη χώρα, καθώς όχι μόνο δεν έστειλε προς το εξωτερικό το (αμφιλεγόμενο) μήνυμα της συναίνεσης, αλλά επιβεβαίωσε την ήδη διαμορφωμένη άποψη ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν είναι σε θέση, αλλά και δεν θέλει να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα.

Αποτέλεσμα, οι εκδηλώσεις «απογοήτευσης» από την Κομισιόν, αλλά και η νέα δήλωση Όλι Ρεν, ο οποίος αυτή τη φορά χρησιμοποίησε για την Ελλάδα μια απειλή που η διεθνής κοινότητα είχε χρησιμοποιήσει λίγο πριν ξεκινήσει η επίθεση στο Ιράκ: Ο χρόνος τελειώνει!

Προβληματικές από τη φύση τους αυτές οι συναντήσεις, καθώς δεν έχουν συγκεκριμένη ατζέντα – τουλάχιστον δεν έχει ανακοινωθεί κάτι περισσότερο από γενικότητες περί συνεννόησης – πρέπει να αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία στην ιστορία των… ειρηνευτικών διασκέψεων.

Η ανυπαρξία ατζέντας και η προσέλευση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς να έχουν εκ των προτέρων τεθεί κάποια συγκεκριμένα σημεία επί των οποίων να εστιάσουν οι συζητήσεις, οδηγεί πια την κατάσταση στα άκρα.

Με αποτέλεσμα η προσπάθεια για (δήθεν) συναίνεση να καταλήγει σε χειρότερα κάθε φορά αποτελέσματα. Διότι σε τέτοιου είδους απόπειρες προσέγγισης υπάρχει πάντα ένα κείμενο βάσης, ένα συνυποσχετικό, από όπου ξεκινούν οι διαπραγματευσεις.

Ο πρωθυπουργός δίνει από μέρες την εντύπωση ότι ακολουθεί από μέρες ένα είδος πρωτοκόλλου επιδίωξης συμφωνίας, προκειμένου να καταλήξει σε δηλώσεις του τύπου «θα προχωρήσω μόνος μου».

Και οι αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν εμφανίσει τον τελευταίο καιρό μια σειρά προτάσεις και απόψεις, που καμιά δεν μπορεί να οδηγήσει σε άμεσες λύσεις, που τόσο χρειάζεται η χώρα.

Όλα δείχνουν ότι η χώρα θα προχωρήσει μοιραία και άβουλα προς το τέλος, καθώς το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ακολουθούμενη πολιτική, αλλά και οι ικανότητες αυτών που την σχεδιάζουν και την εφαρμόζουν.

Η κυβέρνηση επιθυμεί να λάβει πράσινο φως για να εφαρμόσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που έχει σχεδιάσει (μόνο του) το οικονομικό επιτελείο – με μικρές ίσως παραχωρήσεις που δεν αλλάζουν την ουσία των μέτρων και την εδώ και ένα χρόνο επιλεγείσα πορεία περικοπών.

Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές εξακολουθούν να εξορκίζονται, τίποτε πλέον δεν μπορεί να τις αποκλείσει.

Και αυτό, όχι λόγω της μη επιτευχθείσας «συναίνε