Τα γεγονότα μας σπρώχνουν σε δραχμή;

08:17 15/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Προκειμένου να είναι επιτυχής μια πολιτική ανάλυση, απαιτείται η γνώση δύο -μεταξύ άλλων- κριτηρίων. Το κίνητρο των δρώντων προσώπων και το αποτέλεσμα. Άλλωστε, είναι συνήθης η φράση «οι πολιτικοί κρίνονται εκ του αποτελέσματος».

Το κίνητρο πράξης ή παράλειψης κατά κανόνα το πληροφορούμαστε εκ των υστέρων, όταν το αποτέλεσμα έχει ήδη διαμορφωθεί. Και πολλές φορές συμβαίνει να.....
είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που νομίζαμε, διότι έτσι έδειχναν τα γεγονότα ή διότι μας έτσι μας παραπληροφόρησαν. Θέλω δηλαδή να πω, ότι οι προβαλλόμενοι λόγοι ενέργειας ή μη, δεν είναι πάντα ειλικρινείς.

Πόσοι

πιστεύουν ότι οι βομβαρδισμοί και ο περαιτέρω διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας έγινε επειδή οι κακοί Σέρβοι κακοποιούσαν τους αγαθούς Κοσοβάρους, όπως μας έλεγαν; Πόσοι πιστεύουν, ότι ο σκοπός της στρατιωτικής επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ -και ο επίσης διαμελισμός του- έγινε προκειμένου να εκδημοκρατισθεί η χώρα και να απαλλαχτεί από τον Σαντάμ, όπως προβλήθηκε;

Γιατί επομένως, πρέπει απαραίτητα να γίνονται πιστευτοί οι λόγοι που προβάλλουν οι πολιτικοί μας, προκειμένου να αιτιολογήσουν μια ενέργεια ή παράλειψή τους; Γιατί να μην υπάρχουν υποκρυπτόμενα κίνητρα, τα οποία βρίσκονται στον αντίποδα αυτών που προβάλλονται δημόσια;

Δεν έκρυψα ποτέ, ότι προτιμώ να χαρακτηρισθώ καχύποπτος παρά αφελής. Και η άποψή μου αυτή εδραιώνεται με συνεχείς αποκαλύψεις και μάλιστα συνταρακτικές. Να μου επιτραπεί η (επανα)δημοσίευση εντός μόνου τέτοιου περιστατικού, από αυτά που αποκαλύπτονται μετά τη δημοσίευση απόρρητων αρχείων ξένων υπηρεσιών, λόγω παρέλευσης του προβλεπόμενου χρόνου.

Στην αρχή της δεκαετίας του ’60 οργανώθηκε απεργία λιμενεργατών στο Αμβούργο, που διήρκεσε τρεις μήνες, λόγω εργατικών διεκδικήσεων. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι δεν ήταν ευγενές το κίνητρο;

Οι ίδιοι οι Αμερικανοί μας πληροφορούν τώρα, ότι την απεργία υποκίνησαν δικές τους μυστικές υπηρεσίες, προκειμένου να καθυστερήσει όσο γίνεται περισσότερο η καθέλκυση πλοίων που είχα παραγγείλει ο Αριστοτέλης Ωνάσης.

Τότε, οι Η.Π.Α. βρίσκονταν σε «πόλεμο» με τον Έλληνα επιχειρηματία, επειδή -εκτός των άλλων- ο Ωνάσης είχε αποκτήσει φαλαινοθηρικό στόλο που έπληττε τα συμφέροντα Αμερικανών εφοπλιστών. Το κίνητρο επομένως της απεργίας, δεν ήταν καθόλου ευγενές, όπως φάνταζε τότε δημόσια.

Με τα όσα συμβαίνουν σήμερα, δικαιούμαι να κρίνω τα γενόμενα με τα αποτελέσματα που αναμένονται και όχι με τους διαπρύσιους λόγους και τις αιτιολογίες των πολιτικών, στην ειλικρίνεια των οποίων δεν θα στοιχημάτιζα. Και ποια αποτελέσματα αναμένονται; Να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες ώστε είτε να μας αποπέμψουν από την Ευρωζώνη είτε να φύγουμε μόνοι μας.

Θέλουν να επιστρέψουμε στη δραχμή, και εξυπηρετούνται από την ακυβερνησία της χώρας, (πολλώ δε μάλλον με καταγγελία του Μνημονίου, όπως υποστηρίζουν πολιτικοί αρχηγοί), ισχυροί οικονομικοί παράγοντες.

Άλλοι επειδή στοιχημάτισαν σ’ αυτό το ενδεχόμενο, άλ