Τα ψέματα της αριστερής Μεταπολιτεύσεως και η εθνική αναγέννηση ως απάντηση στην κρίση

του Μπάμπη Καραθάνου περιφερειακού συμβούλου Αττικής

Στο πολιτικό περιβάλλον της σύγχρονης τραγωδίας της πολυσήμαντης ελληνικής κρίσεως, στην θύελλα της οικονομικής εξαθλιώσεως μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού, στο δράμα που βιώνουν όλοι οι Έλληνες λιγότερο ή περισσότερο, καλούμαστε όλοι και πάλι να επαναπροσδιορίσουμε την.....
σχέση μας με την πολιτική.

Ακόμη και μέσα από την γενική αμφισβήτηση, ακόμη και μέσα από την καθολική άρνηση να αποδεχτεί κανείς την δύσκολη πραγματικότητα, ο καθημερινός άνθρωπος
έρχεται σε σύγκρουση, αλλά πάντως σε σχέση με την αληθινή έννοια της πολιτικής. Και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, γιατί ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό και πολιτικό.

Εν εσχάτη αναλύσει το ερώτημα που αβίαστα ανακύπτει ως το πρώτο και κυρίαρχο είναι αν τα προβλήματα που βιώνουμε σήμερα είναι πολιτικά. Εάν και κατά πόσον, η καθημερινότητά μας είναι εξαρτημένη από πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται με κάθε επισημότητα στα κέντρα της εξουσίας. Εάν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι θεόσταλτα και αναπόφευκτα ή προκλήθηκαν αντιθέτως από απτά, συγκεκριμένα και πραγματικά αίτια, τα οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει επαρκώς μία δεδομένη πολιτική η οποία προφανώς αποτυγχάνει.

Η κριτική στην πολιτική είναι πάντως πολιτική κριτική και γεννά το διάλογο για το πώς οδηγηθήκαμε στα αδιέξοδα και προτάσεις για το πώς θα φύγουμε από αυτά. Έτσι κάπως ανοίγει στην ιστορία πάντα ο διάλογος των ιδεολογιών. Έτσι κάπως έρχονται οι ιδεολογίες στην επιφάνεια της ιστορίας. Πάντοτε μέσα από προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν και τα οποία έχουν ανάγκη από προτάσεις συνολικές και συγκροτημένες σε κώδικα αξιών, στενά συνδεδεμένες με διαστάσεις της ηθικής. Η ιδεολογία δεν είναι το πρόβλημα, είναι η λύση. Γι’ αυτό και είναι πάντα παρούσα στις κρίσιμες στιγμές, ενώ κανείς δεν την αναζητά σε εποχές ευδαιμονίας, έστω και δανεικής, όπως στην ελληνική περίπτωση.

Μία άλλη σχέση που πρέπει να επαναπροσδιοριστεί είναι η σχέση μας με την πατρίδα. Την εποχή της οικονομικής καταιγίδας, συνειδητοποιούν όλοι, ακόμη και οι πλέον επιπόλαιοι διεθνιστές, ότι ο κάθε άνθρωπος από την γέννησή του έχει συνδέσει την προσωπική του τύχη με την μοίρα της πατρίδος του. Αυτό ακόμη και την εποχή της παγκοσμιοποιήσεως, η οποία προπαγανδίζει με αυτοπεποίθηση το τέλος της εποχής των συνόρων, φαίνεται ότι γίνεται έντονα αντιληπτό ακόμη και με τρόπο βίαιο, ενώ πολλές φορές είναι το προϊόν των στοχασμών του εξαθλιωμένου νεόπτωχου. Που μέσα από την προσωπική κοινωνική του κάθοδο συνειδητοποιεί την διαχρονική σημασία των συνόρων και της πατρίδος.

Στο εξωτερικό βλέπουμε τα μεγάλα ευρωπαϊκά έθνη να ξιφουλκούν αποκλειστικά για τα δικά τους συμφέροντα και την ίδια στιγμή να αδιαφορούν πλήρως για την πολιτική ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά ακόμα και για την ίδια την επιβίωση της. Πόσω μάλλον αδιαφορούν για την προστασία των αδυνάτων μελών της Ευρωζώνης από τις επιπτώσεις μίας ισχυρής διάσπασης του Ευρώ που είναι δυνατόν να προκαλέσει η δ
Keywords
Τυχαία Θέματα