Θανατηφόρες για την ευρωζώνη οι μαζικές τραπεζικές αναλήψεις

Σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times κάνουν λόγο για ''έναν μόνο μηχανισμό που θα ...
μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση της ευρωζώνης, γενικευμένες μαζικές αναλήψεις τραπεζικών κεφαλαίων σε πολλές χώρες''.Διαβάστε το άρθρο με τίτλο : Πώς θα σταματήσει μαζική τραπεζική φυγή''Αν θέλετε να μάθετε τι θα οδηγήσει την ευρωζώνη στην καταστροφή, θα σας συμβούλευα να ακολουθήσετε το χρήμα και να αγνοήσετε την πραγματική οικονομία.Υπερβάλλω, βέβαια, αλλά μόνο λίγο.Οι αναταράξεις στην ανταγωνιστικότητα ανάμεσα στα μέλη της ευρωζώνης είναι σημαντική, αλλά βραχυπρόθεσμα πρέπει να τις αγνοήσουμε για τρεις λόγους.Πρώτον, το χάσμα ανταγωνιστικότητας δεν είναι τόσο μεγάλο όσο υποδεικνύουν ορισμένες εκτιμήσεις. Με ανησυχούν ιδιαίτερα οι αναλύσεις που δείχνουν απόκλιση στο εργατικό κόστος ή άλλους εθνικούς δείκτες τιμών, από το 1999 που υιοθετήθηκε το ευρώ. Η Γερμανία εισήλθε στην ευρωζώνη με υπερτιμημένη συναλλαγματική ισοτιμία, γεγονός που διόγκωσε το μέγεθος της συνακόλουθης προσαρμογής που έκανε η Γερμανία σε σχέση με άλλους.Δεύτερον, οι ανισορροπίες ανάμεσα στις πλεονασματικές και τις ελλειμματικές χώρες έχει μικρύνει και θα συνεχίσει έτσι, αν και με πιο βραδύ ρυθμό. Αν και πιστεύω κι εγώ ότι ο στόχος πληθωρισμού της ΕΚΤ είναι πολύ χαμηλός, είναι δυνατόν να γίνουν περαιτέρω μειώσεις στις ανισορροπίες, εφόσον η Γερμανία παράγει πάνω από τον μέσο πληθωρισμό.Τρίτον, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας μπορεί να δείχνει μιζέρια, αλλά δεν προκαλεί απαραίτητα διάλυση.Εγώ βλέπω έναν μόνο μηχανισμό που θα μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση της ευρωζώνης: Γενικευμένες μαζικές αναλήψεις τραπεζικών κεφαλαίων σε πολλές χώρες. Ένα έθνος υπό κανονικές συνθήκες διαθέτει εργαλεία ώστε να διαχειριστεί αποδοτικά τον κίνδυνο, πριν και μετά: Μέσω ταμείου εγγυήσεων, απαγορεύσεων σε τραπεζικές αναλήψεις και διαδικασίες έκτακτης ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα. Όμως η ευρωζώνη δεν είναι έθνος.Ο καλύτερος τρόπος για να σκεφτούμε μια μαζική τραπεζική φυγή είναι το μοντέλο του 1983 των Αμερικανών καθηγητών Douglas Diamond και Philip Dybvig, που καθόρισαν ότι μαζικές αναλήψεις σε μια τράπεζα, είναι το ένα από τα πολλά λογικά αποτελέσματα του τραπεζικού συμβολαίου καταθέσεων. Η τράπεζα δανείζει μακροπρόθεσμα. Οι αποταμιευτές μπορούν να κάνουν ανάληψη άμεσα. Αν μια ομάδα καταθετών κάνει ανάληψη, μια τράπεζα συνήθως μπορεί να αντεπεξέλθει, αλλά αν οι αναλήψεις ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο, έχουν δημιουργηθεί οι δυναμικές μιας αυτοεκπληρούμενης μαζικής εξόδου από την τράπεζα.Το σημαντικό σημείο σε αυτό το μοντέλο είναι ότι οι μαζικές τραπεζικές αναλήψεις μπορεί να είναι απολύτως λογικές.Με αυτό το πνεύμα, είναι απολύτως λογικό που οι Έλληνες και Ισπανοί καταθέτες τραβούν κεφάλαια από τις τράπεζες. Αν προσθέτως, υπάρχει φημολογία ότι η Ελλάδα μπορεί να φύγει από την ευρωζώνη, τότε είναι λογικό οι Έλληνες καταθέτες να βγάζουν τα χρήματά τους από την χώρα.Αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, θα είναι σχεδόν βεβαιο ότι θα χρειαστεί να επιβάλλει ελέγχους κεφαλαίων και πάγωμα καταθέσε
Keywords
Τυχαία Θέματα