Τι λένε τα σώματα όχι τα στόματα των πολιτικών!...

21:40 7/6/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Σημειολογικά σε ότι αφορά τον γραπτό λόγο, αυτόν «που μένει» (κατά το λατινικό scripta manent) και έτσι μας υπενθυμίζει τι λέγανε κάποτε και πόσο εύκολα τα ξεχάσανε όλα αυτά που λέγανε, σημειολογικά, ένας τίτλος μπορεί να αναδείξει το περιεχόμενο ενός άρθρου και αντίστροφα οι κυρίαρχες σκέψεις ενός προβληματισμού μπορούν να συνοψισθούν σε έναν τίτλο.
Σήμερα το πρόβλημά μου δεν.....
εξαντλείται στη δύναμη ή τις αδυναμίες του γραπτού λόγου αλλά επικεντρώνεται στην απίστευτη δύναμη του ανελέητου τηλεοπτικού φακού που απογυμνώνει και τον πλέον καλά «καλυμμένο

άρχοντα ή πρωταγωνιστή» οποιουδήποτε παλκοσένικου.
Στην εποχή της εικόνας και των παρελκόμενων της εικονικής
πραγματικότητας που δημιουργεί η ψηφιακή επικοινωνία με κυρίαρχο
μέσο την τηλεόραση μπορεί κανείς να μαγνητοσκοπήσει και να αναλύσει
καρέ-καρέ κάθε κίνηση, κάθε σύσπαση μυών του προσώπου, κάθε
μικρή ή μεγάλη κίνηση στο σώμα και τα άκρα εκείνου ή εκείνης που
εκτίθεται στον ανελέητο τηλεοπτικό φακό.
Καθώς «φουντώνει» η εκλογική αναμέτρηση και θα βλέπουμε τους
Αρχηγούς Κομμάτων και τους υποψηφίους βουλευτές σε τηλεοπτικές
Αντιπαραθέσεις (μάλλον ΔΕΝ θα έχουμε debate ανάμεσα στους δύο
πρωταγωνιστές για την «πρωτιά» στις εκλογές της 17ης Ιουνίου) θεώρησα
ότι θα είναι χρήσιμο να αναφερθώ στη γλώσσα του σώματος για
να αποκτήσουν οι αναγνώστες και αναγνώστριες του blog μερικές, έστω
στοιχειώδεις, γνώσεις για να κρίνουν τους δύο πολιτικούς αρχηγούς στην
τηλεοπτική τους αντιπαράθεση.
Όταν αποκτήσουμε μερικές γνώσεις παρακολουθώντας γνωστά μας
πρόσωπα του πολιτικού παλκοσένικου ή της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας
αλλά και της προσωπικής μας καθημερινότητας γίνεται ελκυστικά πολύ
γαργαλιστική η ανάγκη να προσδιορισθεί από την γλώσσα του σώματός
τους και η απόσταση ανάμεσα σε αυτά που λέει το στόμα τους και αυτά
που λέει το…σώμα τους.
Η «μη λεκτική επικοινωνία» στους ανθρώπους, δηλαδή η γλώσσα του
σώματος, (όπου μαθαίνουμε να κωδικοποιούμε και να αποκωδικοποιούμε
νοήματα) μοιάζει να έχει έλθει στην επιφάνεια από τον Δαρβίνο αλλά στην
εποχή μας την έκανε παγκοσμίως γνωστή το σχετικό βιβλίο του Julius Fast
Στο βιβλίο του που δημοσιεύθηκε σε δεκάδες γλώσσες εκτός της Αγγλικής ο Fast διατείνεται ότι ο καθένας και η καθεμιά μας έχουμε συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο με τη γλώσσα του σώματος εκφράζουμε τις στάσεις και τα συναισθήματά μας απέναντι σε πρόσωπα ή καταστάσεις.
Οι υποστηρικτές της μη-λεκτικής επικοινωνίας, δηλαδή της γλώσσας του σώματος, (με κινήσεις του σώματος, των χεριών και μυϊκές συσπάσεις του προσώπου) υπολογίζουν ότι κάθε μέρα συγγενικά, φιλικά και άλλα πρόσωπα με τα οποία έχουμε συναλλαγές μας λένε περίπου 200 φορές ψέματα και καθώς ίσως και εμείς λέμε άλλα τόσα, προκύπτει το στατιστικό στοιχείο ότι στην καθημερινή μας επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι κατά μέσο όρο με 1 ψέμα κάθε πέντε λεπτά της ώρας!...
Αυτά,