Τι προωθεί την αυτοδικία;

08:35 8/6/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Πριν από λίγα χρόνια, και μόνο στο άκουσμα της λέξης «αυτοδικία» η αντίδραση θα ήταν καθολική. Σε κράτος, που θέλει να θεωρείται σοβαρό, το οποίο φυσικά εκ καθήκοντος σέβεται τα δικαιώματα του πολίτη, η έννοια της αυτοδικίας θεωρούνταν αποκρουστέα. Ανοχή ορισμένων μικρών τμημάτων της κοινωνίας υπήρχε στην προαιώνια «βεντέτα», η οποία εξακολουθεί να υπάρχει, και θα υπάρχει έως ότου .....
συμβούν σημαντικές κοινωνικές μεταβολές.
Φαίνεται πως έχει λησμονηθεί ο λόγος για τον οποίο η οργανωμένη κοινωνία

ονομάστηκε «κράτος». Να το υπενθυμίσουμε εν ολίγοις: Στην ελληνική μυθιστορία, κατά τον Ησίοδο, ο Κράτος, η Βία, ο Ζήλος και η Νίκη αναφέρονται ως αδέλφια. Ο Αισχύλος στην τραγωδία του «Προμηθεύς Δεσμώτης» παρουσιάζει τον Κράτο και την Βία ως υπηρέτες / πιστούς εκτελεστές του Δία, να βοηθούν τον Ήφαιστο να δέσει τον Προμηθέα στα βράχια του Καυκάσου.
Ο Κράτος δηλαδή, απλά αποδέχεται τις διαταγές του Δία (της κυβέρνησης, θα λέγαμε σήμερα) χωρίς αντίθετη σκέψη. Ο Κράτος δεν αισθάνεται φιλία ή οίκτο, επειδή δεν έχει δικό του σύστημα αξιών, εκτός από αυτό που του έχει επιβληθεί από τον Δία-κυβέρνηση. Δεν ονομάσθηκε, επομένως, τυχαία η οργανωμένη κοινωνία «κράτος», όπως το ίδιο συμβαίνει και με την Δικαιοσύνη που εμφανίζεται με δεμένα μάτια.
Δίπλα δε στον Κράτο υπήρχε και η Βία. Εφαρμογή των νόμων χωρίς αυτούς τους πιστούς υπηρέτες δεν γίνεται. Σήμερα, λοιπόν, το κράτος δεν είναι εκτελεστής των αποφάσεων της κυβέρνησης, αλλ’ ούτε η βία είναι αντικειμενική ως οφείλει. Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλλει την πιστή τήρηση των νόμων, που η ίδια ψήφισε, οδηγεί το κράτος και τη βία, αλλού να εμφανίζονται ως δυνάστες, αλλού να απουσιάζουν.
Τι είχε να αντιμετωπίσει ο 25χρονος, που ακύρωσε και τη δική του ζωή, διότι θα τον κατατρύχουν ανελλιπώς οι Ερινύες; Είχε να αντιμετωπίσει την αδυναμία του κράτους να προστατεύσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Είχε να αντιμετωπίσει την ανικανότητα πολιτικών, που μένουν στις αερολογίες, ενώ κατάντησαν μια χώρα έρμαιο των εγκληματιών. Και απροστάτευτος, αποφάσισε να πάρει το νόμο στα χέρια του. Δεν το πράττει κάποιος με καθαρό μυαλό, παρά μόνο με θολωμένο.
Σήμερα, όλοι μας και εκ του ασφαλούς καταδικάζουμε την ενέργεια της αυτοδικίας. Και καλά κάνουμε. Αλίμονο αν ξαναγυρίσουμε στους νόμους της ζούγκλας. Μέσα μας όμως, όλοι νιώθουμε έναν φόβο να μας κυριεύει, μήπως αύριο έχουμε εμείς σειρά. Γνωρίζουμε ότι είμαστε απροστάτευτοι. Και γνωρίζουμε επίσης, ότι με διάφορους νόμους που «περίεργα» πέρασαν από την Βουλή, οι εγκληματίες μένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι.
Είναι δε εντυπωσιακό, ότι βρέθηκαν πολλοί γείτονες του νεαρού που όχι μόνον τον δικαιολόγησαν, αλλά και υπερθεμάτισαν. Το ίδιο συνέβη προ μηνός στην Καλαμάτα, όπου σε παρόμοια περίπτωση οι συγχωριανοί του δράστη, βρέθηκαν έξω από το Δικαστήριο και τον χειροκροτούσαν.
Να το ξαναπούμε, μήπως μας παρεξηγήσουν. Η στήλη σε πολλές περιπτώσεις έχει αναφερθεί στην αναγκαιότητα τήρησης των νόμων, ακόμη και αν είναι άδικοι. Δεν μπορεί επομένως να δικαιολ