ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ (ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΚΟΝΤΙ) ΗΓΕΤΗ

15:17 22/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

του Νίκου Δόικου

να κράτος ιλαροτραγωδία. Κοινωνικοποιημένη διαφθορά. Δημόσια Διοίκηση-χελώνα με στομάχι ελέφαντα. Δικαιοσύνη βουτηγμένη στα σκάνδαλα. Στο όνομα της αποσυμφόρησης, εγκληματίες ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους να κατακρεουργούν τις κοινωνικές ανοχές. Μια κοινωνία εντελώς απροστάτευτη στο έλεος της σκληρής εγκληματικότητας , της τρομοκρατίας και της λαθρομετανάστευσης. Δημόσια τάξη και ασφάλεια…
αγνώστων λοιπών στοιχείων. Σωφρονιστικό σύστημα της πλάκας - πεδίο ασκήσεων για δραπετεύσεις παντός καιρού

και πολυκατάστημα διακίνησης πασών των ουσιών. Παιδεία παραπαιδείας, οικογενειοκρατίας, προθάλαμος αναξιοκρατίας και διαπλοκής. Υγεία για γερά νεύρα και γερά πορτοφόλια. Οικονομία σε κατάρρευση, ανεργία, κατάφωρη λιτότητα, ανικανότητα διαχείρισης των δημοσιονομικών, συστημική υπερφορολόγηση των παραγωγικώς εργαζομένων, μόνιμη φοροδιαφυγή των συστηματικών απατεώνων. Να γνωρίζεις ότι είσαι το κορόιδο και να μη μπορείς να κάνεις τίποτα. Κοινωνική συνοχή θρύψαλα. Πολιτισμός πελατειακών επιδοτήσεων. Δημοσιογραφικές χωματερές εν σειρά και εν χορώ στον τηλεοπτικόν ορίζοντα. Εθνικό σπορ το ποδόσφαιρο της οργανωμένης αλητείας. Εθνικοί εργολάβοι-προμηθευτές-καναλάρχες, τρεις σε συσκευασία του ενός - η μεταπολιτευτική Κυρίαρχη Τάξη, υπεύθυνη για την αναπαραγωγή της πολιτικής μετριότητας των εγκαθέτων. Εθνικός Στρατός ασπόνδυλων υπαλληλάκων. Διεθνής διασυρμός. Ούτε ένας τομέας που να λειτουργεί έστω υποφερτά. Ιδού το Μεταπολιτευτικόν Άγος. Για τους λογής δελφίνους, τους ταλαιπωρούντες την αισθητική μας, το δικό τους μεταπολιτευτικό τρόπαιο.

Όλη τούτη η φλυαρία περί ανασυγκροτήσεων και επανιδρύσεων των υπαρκτών πολιτικών δυνάμεων διέπεται από την εξοργιστική αντίφαση :- οι υπεύθυνοι της κατάρρευσης να προαλείφονται για ηγέτες της επανεκκίνησης. Ε, όχι λοιπόν. Να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε τούτο. Στον apriori αποκλεισμό όσων, χωρίς δημόσια διαφωνία και αντίδραση, συμμετείχαν από θέσεις πολιτικής ευθύνης στον τριακονταετή σταδιακό εθνικό εκτροχιασμό. Και μετά να ψάξουμε με ζήλο ανάμεσα στους υπόλοιπους, ανάμεσα σε κείνους που από την αργυρώνητη σιωπή του βολέματος προτίμησαν την αξιοπρεπή σιωπή της ιδιώτευσης. Και να αναδείξουμε ηγέτη (ηγέτες) με πολιτικό νου και ψυχή πρόθυμη να ματώσει, πολιτικό ηγέτη ικανό να εκτιμήσει την εξαιρετική τιμή τού να είσαι Πρώτος για να γίνεις όλων των άλλων Διάκονος.

Ίσως έφτασε η ώρα της Ελληνικής Κοινωνίας. Εκείνης που σφίγγει γροθιά και ζωνάρι και στέκεται ακόμα όρθια. Απέναντι στους ιθαγενείς σπιθαμιαίους επαγγελματίες της πολιτικής παρακμής και στην κτηνωδία του παγκοσμιοποιημένου τζόγου.

Οι λίγες αυτές σκέψεις αναρτώνται ως προ πολλού οφειλόμενο ανάθεμα στους γνωστούς ηγετίσκους της συμφοράς και ως ελπιδοφόρο ανάθημα τω αγνώστω (και προσήκοντι) ηγέτη.