Το επίδομα αγαμίας και οι καλόγεροι των ΕΛ.ΠΕ

19:01 4/4/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Ο (μπολσεβικικός) θρύλος θέλει τον Λένιν να ταξιδεύει πάντα στην πρώτη θέση του τρένου και να απαντά στις αιτιάσεις περί της «μπουρζουάδικης» επιλογής του με την περίφημη φράση, «μα εμείς αγωνιζόμαστε για να ταξιδεύουν όλοι στην πρώτη θέση».

Προφανώς αυτό είχαν υπ’ όψη τους οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ ΕΛ.ΠΕ όταν αποφάσισαν να......
εκδώσουν ανακοίνωση κατά των δημοσιογράφων που άσκησαν αυτές τις μέρες κριτική στις υπερβολικές αμοιβές και στα παράλογα προνόμιά τους.

Αποκαλούν τους δημοσιογράφους «μισθοφόρους του συστήματος που οδήγησε

την Ελλάδα στην σημερινή κρίση» και υποστηρίζουν πως και οι ίδιοι (οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι) δεν θα ήθελαν να δουν τις αμοιβές τους να εξομοιώνονται με αυτές των «απλών» (δηλαδή μη προβεβλημένων) συναδέλφων τους.

Καταλήγουν λέγοντας πως «σε μια ευνομούμενη κοινωνία με αρχές και αξίες», το ζητούμενο δεν είναι «η εφαρμογή του δόγματος του Χότζα, αλλά η κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη και συλλογικότητα στον κόσμο της μισθωτής εργασίας που οδηγεί στην πρόοδο των εργαζομένων και της κοινωνίας».

Επομένως, σύμφωνα με την ΠΑΣΚΕ ΕΛ.ΠΕ (που προτιμά το δόγμα του Λένιν από το δόγμα του Χότζα) έχει έλθει η ώρα να αγωνιστούν όλοι οι εργαζόμενοι για να εισπράττουν 17,8 μισθούς τον χρόνο!

Καλό το παραμύθι, αλλά έχει δράκο που καθιστά απαγορευτικό το ευτυχισμένο τέλος. Ο δράκος ακούει στο όνομα «πτώχευση» και συνοδεύεται από τους δικούς του μισθοφόρους – την λιτότητα, τις περικοπές, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την ανεργία και την ύφεση. Και έξω από το λαγούμι του δράκου, υπάρχουν φρουροί (οι εκπρόσωποι της Τρόικας) που τον ενισχύουν στο έργο του – αν και παριστάνουν ότι προσπαθούν να σώσουν τα θύματά του από τις επιθέσεις του.

Για την ταμπακιέρα δεν λέει τίποτε η ΠΑΣΚΕ ΕΛ.ΠΕ. Η σιωπή της επί των φλεγόντων θεμάτων – αντικειμένων κριτικής (όχι μόνο από τους δημοσιογράφους, αλλά απ’ όλον τον χειμαζόμενο κόσμο) - επιβεβαιώνει όσα εξωφρενικά πληροφορηθήκαμε τις τελευταίες ημέρες.

Ότι πράγματι, δηλαδή, οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ εισπράττουν 17,8 μισθούς τον χρόνο, ότι πράγματι ο μέσος ετήσιος μισθός στον παράδεισο των διυλιστηρίων βρίσκεται στα 86.000 ευρώ, ότι πράγματι υπάρχουν εργαζόμενοι που κερδίζουν πάνω από 100.000 ευρώ τον χρόνο.

Η σιωπή επιβεβαιώνει επίσης ότι στον παράδεισο αυτό, οι κλητήρες, οι καθαρίστριες, οι τραπεζοκόμοι, οι αποθηκάριοι κερδίζουν ποσά που ούτε που τα ονειρεύτηκαν ποτέ οι δάσκαλοι, οι γιατροί, οι νοσηλευτές.

Επιβεβαιώνονται, βέβαια, και τα περί τα εκατό επιδόματα και άλλα προνόμια στα οποία αναφέρεται η διοίκηση του Ομίλου: 38 ώρες εργασίας την εβδομάδα αντί για 40, επίδομα πολυετίας ανά τριετία της τάξης του 3% το οποίο προστίθεται στις αυξήσεις των συλλογικών συμβάσεων, η επιπλέον (από τη σημαία) ετήσια άδεια δύο ημερών για τους άνω των 50 ετών και τεσσάρων για τους άνω των 55, το επίδομα… αγαμίας (15%) για τους/τις άνω των 35 ετών – ε