Το εργασιακό περιβάλλον σε περίοδο κρίσης

Η ομιλία μου στην εσπερίδα που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2011, στην ΕΕΔΕ από το Ελληνικό Ινστιτούτο Πληροφορικής και Επικοινωνιών στη θεματική ενότητα «Το Εργασιακό περιβάλλον σε περίοδο κρίσης. Η ελληνική και διεθνής πραγματικότητα»

Στην ομιλία μου αναφέρθηκα στις τρεις βασικές προκλήσεις της εποχής, την αποκατάσταση υγιών και βιώσιμων ρυθμών ανάπτυξης, τη....
δημιουργία θέσεων απασχόλησης και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Συνέδεσα και ανέδειξα τα μειονεκτήματα της ευρείας χρήσης των ελαστικών
μορφών εργασίας, της αδήλωτης εργασίας και των «εκπτώσεων» σε θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία και τόνισα τη σημασία του κοινωνικού διαλόγου και της συλλογικής εκπροσώπησης των εργαζομένων. Τέλος, επιβεβαίωσα για μία ακόμη φορά την ενεργό συμμετοχή του ΣΕΠΕ στην εξυγίανση της αγοράς εργασίας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Αγαπητοί Συμμετέχοντες,
Είθισται στην αρχή κάθε ομιλίας να απευθυνόμαστε στους διοργανωτές της εκάστοτε εκδήλωσης προκειμένου να τους ευχαριστήσουμε και να τους συγχαρούμε για την πρωτοβουλία. Αποτελεί έναν θα έλεγα κανόνα αβρότητας, που, ωστόσο, στην προκείμενη περίπτωση αποτελεί την απόλυτη αλήθεια. Διότι τόσο το θέμα όσο και –κυρίως- η χρονική στιγμή του συνεδρίου βρίσκονται στην καρδιά των ραγδαίων εξελίξεων που συντελούνται στη χώρα μας και είναι μια άριστη ευκαιρία να τεθούν ερωτήματα, να ασκηθούν κριτικές και αυτοκριτικές, να ειπωθούν αλήθειες και τελικά να προσπαθήσουμε μέσα από μια ενοποίηση των κοινωνικών κυττάρων να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, γιατί συμβαίνει, τι ακολουθεί και πως πρέπει να το διαχειριστούμε όλο αυτό σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Θεωρώ ότι είναι η καίρια εποχή για να βρεθούμε στο εμείς, το εμείς του Μακρυγιάννη και να παλέψουμε, ένας για όλους και όλοι για έναν, μια μάχη αναλογική των δυνατοτήτων του καθενός, για να ορθοποδήσουμε, όλοι μαζί.

Καλούμενος να μιλήσω ως Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για το εργασιακό περιβάλλον σε περίοδο κρίσης οφείλω να ξεκινήσω από τη βάση. Και η βάση είναι μία και είναι, πρέπει να είναι, αδιαμφισβήτητη.

Η βάση είναι το Σύνταγμά μας που είναι ο υπέρτατος ρυθμιστής όλων των παραμέτρων στην ελληνική έννομη τάξη. Άρθρο 22 του Συντάγματος. Το δικαίωμα στην εργασία:

«1. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.

Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.

2. Mε νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.

3. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υ
Keywords
Τυχαία Θέματα