Το φαινόμενο του ανώνυμου bloger και του ανώνυμου αγοραίου

01:17 6/3/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Ότι δεν κατάφερε να κάνει ένα ολόκληρο κράτος, που συντηρεί και τρέφει το παρακράτος των μπαχαλάκηδων, κατάφερε να το κάνει μόνος του ο Γιώργος Νταλάρας. Ο τραγουδιστής με το πολιτικό ρεπερτόριο και την πολιτική στάση ήθους που δέχθηκε με στωικότητα την αντίδραση των "αγοραίων" μιας κοινωνίας, που έχει αφήσει το μέλλον της και το παρελθόν της στον αυτόματο πιλότο, μιας αριστερίστικου τύπου ιδεοληψίας, η οποία όμως δεν άντεξε στην....
πραγματική αριστερή ιδεολογία της μουσικής.

Είναι αστείο πως η ιστορία, σαν το μαλλί της γριάς που γυρνάει στην ανέμη και συγκεντρώνει νήματα από το

περιβάλλον της μηχανής που ψήνει την ζάχαρη, μπορεί να αλλάξει την δυναμική επηρεασμού της ψυχολογίας ενός όχλου αγοραίων, που ο στόχος τους να παρασύρουν τον περίγυρο τους αποτυγχάνει.

Η ανέμη της γριάς ιστορίας λοιπόν το βράδυ της 5η Μαρτίου 2012, ύφαινε μια νέα τάξη πραγμάτων που αφορά τον Γιώργο Νταλάρα. Έναν τραγουδιστή, που έρμαιο της επίπλαστης εικόνας με την υπογραφή της παρουσίας του βρέθηκε απέναντι σε μια ομάδα όχλου ανώνυμων αγοραίων νεαρών, οι οποίοι παρότι μέσα τους σιγοτραγουδούσαν τους σκοπούς των τραγουδιών του, την ίδια στιγμή εκτελούσαν τις υπηρεσίες που η κοινωνική συλλογικότητα την οποία υπηρετούν, τους παγίδεψε να φέρουν σε πέρας εκείνη την ώρα.

Και ενώ ο στόχος του μπάχαλου επετεύχθη, η πολιτική στάση ευθύνης του Γιώργου Νταλάρα να μην αντιδράσει και να συνεχίσει ακάθεκτος αυτό που ξέρει να κάνει με τεράστια δεξιότητα, άρχισε να υφαίνει έναν νέο ιστό μύθου γύρω του, δημιουργώντας μια δυναμική που μόνο ο χαρακτήρας του και η ποιότητα της σκέψης και της προσωπικής του ιστορίας μπορούν να εγγυηθούν.

Οι επίδοξοι Τζιμάκοι, τράπηκαν σε φυγή στο φώς του διαλλείματος, προσκαλεσμένοι όμως του Γιώργου Νταλάρα νωρίτερα, εκμεταλλεύτηκαν την φιλοξενία του και εκτέλεσαν την προβοκάτσια τους, ασχημονώντας στον καλλιτέχνη ο οποίος με νηφαλιότητα συνέχισε το τραγούδι του.

Άλλωστε ένα τραγούδι με την ποιότητα της φωνής του Νταλάρα και της ορχηστρικής εκτέλεσης των μουσικών του, μόνο από ένα καλύτερο μπορεί να απειληθεί και όχι από μια κακοφωνία χαβαλέδων αστών που βρίσκουν διέξοδο στην ανία τους, ως σκιές της ιστορίας.

Μιας ιστορίας που πολλά χρόνια μετά βάφτισε ξανά τον Γιώργο Νταλάρα μέσα από την κολυμπήθρα της κοινωνικής ευθύνης, που η στάση του παίδευσε του χιλιάδες παριστάμενους στο Ίλιον.

Δημοκρατία σημαίνει ευθύνη στην προστασία του δικαιώματος των άλλων να μπορούν στην ανέμη της ιστορίας να υφαίνουν το δικό τους ιστό, αγνοώντας εν τέλη το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα των ενεργειών τους που στο Ίλιον προσέθεσε θαυμασμό, σεβασμό και πάθος προς το πρόσωπο του Γιώργου Νταλάρα.
Aναγνωστης