Το καθεστωτικό φρενοκομείο

19:10 19/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Η κατάρρευση και η αποσύνθεση του καθεστώτος έχει οδηγήσει τον κόσμο του (πολιτικό, δημοσιογραφικό, ακαδημαϊκό κ.λπ) σε μια κατάσταση καταθλιπτικής κενότητας και βλαβερής ηλιθιότητας.
Η ίδια η αποσύνθεση του καθεστώτος, ο δωσιλογισμός του και η μοχθηρία του εναντίον της ελληνικής κοινωνίας έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία, ως σύνολο, στο αντίστροφο: στην ΟΡΓΗ η οποία πυροδοτεί την ....
κοινωνική ευφυΐα.

Η καθεστωτική ηλιθιότητα και η κοινωνική εξυπνάδα αναπτύσσονται, σε πυρετικούς ρυθμούς, ΚΑΙ ΥΠΟΣΚΑΠΤΟΥΝ θανάσιμα

τις δυνάμεις του καθεστώτος: Το καθεστώς κτυπιέται απ’ έξω από την αναπτυσσόμενη «λαϊκή ευφυΐα» και υπονομεύεται εσωτερικά, από την εξίσου αναπτυσσόμενη, ηλιθιότητα των δυνάμεών του.

Θα καταγράψουμε μερικά δείγματα της μελοδραματικής ηλιθιότητας των καθεστωτικών δυνάμεων:

ΓΑΠ και ο πασοκικός θίασος.

Εδώ το θέμα το έχουμε εξαντλήσει σε πολλά άρθρα, καθώς και πολλοί άλλοι. Σήμερα οι πάντες μιλούν ΟΧΙ για το θηριώδες και ωμό ψεύδος του ΓΑΠ και της παρέας του, ΑΛΛΑ και για τη δραματική πολιτική μηδαμινότητά τους, την καλοαναθρεμμένη έκφραση της φτώχειας των πνευματικών τους πόρων, τη βουλητική τους ανεπάρκεια, την ανικανότητά τους και την «εύθυμη» αναισθησία τους: κατρακυλούν και καταρρέουν και αυτοί βλέπουν ρόδινα όνειρα…

Σε κυβερνητικό επίπεδο συμπυκνώνεται και απαστράπτει η μοχθηρία και βλακεία ΟΛΩΝ των παρασιτικών εκβλαστήσεων του καθεστώτος: Είναι η συνισταμένη όλων των δυνάμεων του καθεστώτος.

Αντιπολίτευση

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης είναι οι συνιστώσες. Εδώ διαχέεται και επιμερίζεται η καθεστωτική ηλιθιότητα, συνακόλουθα μετριάζεται και εμφανίζεται με χρώματα λιγότερο έντονα.

Η αντιπολίτευση, επίσης, έχει και το πλεονέκτημα να εκτοξεύει και κάποιες ρητορικές ρουκέτες και κούφια λόγια εναντίον της κυβέρνησης επικαλύπτοντας έτσι, σε κάποιο βαθμό, τη δική της πολιτική ανυπαρξία και κενότητα.

Ωστόσο, σήμερα, δεν μπορεί να σωθεί ούτε από αυτήν την πλεονεκτική θέση. Και το δικό της ψεύδος, αλλά και η αθεράπευτη ηλιθιότητά της ακτινοβολούν, ακριβώς γιατί και η αντιπολίτευση είναι μέρος της γενικής σήψης και της καθεστωτικής κατάρρευσης, αλλά και διότι η «λαϊκή ευφυΐα» έχει αναπτυχθεί πυρετωδώς από την κοινωνική οργή.

Όταν π.χ. ο Σαμαράς μιλάει ότι η Ελλάδα έχει Σύνταγμα, κυβέρνηση, κόμματα και κοινοβούλιο, οι πάντες γελούν με το βλακώδες αυτό ανέκδοτο.

Εδώ έχουμε κατοχή, ένα κοινοβούλιο το οποίο παρέχει το διακοσμητικό ντεκόρ της «εκτέλεσης» της Ελλάδας και του λαού της, με τα κόμματα να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝ με την παρουσία τους (και τα λογύδριά τους) αυτές τις κοινοβουλευτικές «εκτελέσεις», ένα Σύνταγμα το οποίο έχει γίνει κουρελόχαρτο από τις δυνάμεις κατοχής, ΚΑΙ έρχεται ο Σαμαράς να μιλήσει για Σύνταγμα, Κοινοβούλια, και τα λοιπά…



Από τη μια ο Σαμαράς το παίζει «αντιμνημονιακός» και από την άλλη ΠΑΡΑΣΙΩΠΑ, σκανδαλωδώς, τούτο: Ότι το Μνημόνιο έχει καταργήσει