Το «ΟΧΙ» του 1940 – Η ιστορική ΑΡΝΗΣΗ ως κατάφαση!…

14:41 27/10/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Παρασκευή, 28η Οκτωβρίου 2011, οι Έλληνες θα γιορτάσουμε, και πάλι, (εποχή πλέον του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ και της τρόικας), το βροντερό ΟΧΙ
της 28ης Οκτωβρίου 1940 του Μεταξά και των Ελλήνων στην επέλαση του Φασιστικού άξονα.
Εκείνο το ιστορικό ΟΧΙ, ήταν έμπρακτη απόδειξη ότι η συγκεκριμένη άρνηση συνιστούσε κατάφαση για επιβεβαίωση εθνικού καθήκοντος και ότι οι Λαοί πρόθυμα πάντοτε ακολουθούν τον ηγέτη που θα χαράξει με χρυσά γράμματα την σελίδα του μεγαλείου τους στο διαχρονικό βιβλίο της ιστορίας!...

«Τι είναι ένας επαναστάτης;» αναρωτιέται

σε μια μεστή νοημάτων παράγραφο ο Albert Camus και συνεχίζει «εκείνος που λέει ΟΧΙ αλλά με την άρνησή του ΔΕΝ εννοεί αποποίηση. Γιατί είναι ταυτόχρονα το ίδιο
άτομο που λέει ΝΑΙ στη συνέχιση του αγώνα του έχοντας ήδη κάνει
συνειδητά την πρώτη κίνηση, αυτήν της άρνησης…»
Στους δικούς μου κύκλους, των επιστημόνων της συμπεριφοράς
αλλά προφανώς και σε κύκλους όπου ασκείται η σύγχρονη πολιτική
υπάρχουν οι συνάδελφοι που διατείνονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί, δεν
είναι σωστό να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα και λογικό και
συναισθηματικό. Αν όμως σταθούμε για λίγο επικεντρώνοντας σε
υποκειμενικό ο καθένας και η καθεμιά μας επίπεδο αξιολόγησης αυτή τη
θέση μπορούμε να διαπιστώσουμε καλόπιστα ότι εμείς οι άνθρωποι
διαθέτουμε την ικανότητα να αισθανθούμε αυτό που σκεφτόμαστε και να
επεξεργασθούμε γνωστικά αυτό που αισθανόμαστε.
Με λόγια απλά το συναίσθημα ποτέ ΔΕΝ απέκλειε αναγκαστικά τη
συνύπαρξη του με τη λογική και αντίστροφα θα δυσκολευθεί πολύ κανείς
να εντοπίσει αξιόπιστη επιστημολογική μαρτυρία που να επιβεβαιώνει ότι
λογική αποκλείει το συναίσθημα.
Ο κίνδυνος που υπάρχει για τον καθένα μας είναι συνυφασμένος
με μια ανθρώπινη υποσυνείδητη τάση να παρουσιάσουμε κάποιες
συναισθηματικές μας αντιδράσεις ως παράγωγα λογικής σκέψης γιατί
τότε το αποτέλεσμα που θα προκύψει αποτελεί προπαγάνδα και ο
αποδέκτης του μηνύματος που εκπέμπουμε οδηγείται να δεχθεί ως
λογικό παράγωγο μια καθαρά συναισθηματική μας θέση.
Στην περίπτωση του Ιωάννη Μεταξά το ΟΧΙ που βροντοφώναξε
στον Ιταλό Πρέσβη και κατέθεσε με ειλικρίνεια, σαφήνεια και λογικά
επιχειρήματα ήταν διανθισμένο και με εμφανή στοιχεία συναισθηματικής
φόρτισης (και, χωρίς να παρεξηγηθεί η θέση μου, και φυσικά, χωρίς
να θεωρώ τα δύο ΟΧΙ ισότιμα, το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του
Τάσσου Παπαδόπουλου Προέδρου τότε της Κυπριακής Δημοκρατίας με
το ΟΧΙ του 2004) οπότε περίτεχνα έγιναν αντικείμενα από πρόσωπα
και ΜΜΕ, μιας ανίερης εκμετάλλευσης προπαγανδιστικού επιπέδου
όπου οι επιτήδειοι αδυνατώντας να κατανοήσουν τη δύναμη της ιερής,
θεραπευτικής, ελπιδοφόρας ΑΡΝΗΣΗΣ (δηλαδή του ΟΧΙ) τείνουν
να παρουσιάσουν τις όποιες συναισθηματικές αντιδράσεις των δύο
ανδρών ως στοιχεία αναίρεσης της εντυπωσιακά παραγωγικής,

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords