Το σεντόνι της παρθενίας μας . Είδε , άκουσε , μιλάει !

22:19 10/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Μήνα στο μήνα εκλογές , κάθε φεγγάρι κάλπες / και κάθε σαραντάημερο μνημόσυνες εσάρπες . Πόση δημοκρατία να χωράει , άραγε , σε μια κάλπη ; Κάτι ποσοστά , ασήμαντα , μονάχα . Όσο για τα : ο λαός εμίλησε και ο λαός ενίκησε και τα τοιαύτα , ποιος τα πιστεύει πια αυτά , όταν όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά ; Ο έχων ώτα , ας τα κλείσει . Ο έχων όμματα , ας τα σφαλίσει . Ο έχων στόμα , ας το φιμώσει . Ο λαός δεν.....
μίλησε , γιατί το στόμα του είναι φιμωμένο . Οι πολίτες δεν είδαν ακόμη φως στο βάθος του τούνελ , γιατί είναι σφαλιστά τα μάτια της ελπίδας . Οι εξουσιαστές δεν άκουσαν το μήνυμα των πολιτών , γιατί έχουν παντοτινά κλειστά τ’ αυτιά τους σε κριτικές και σε παρατηρήσεις . Καμιά δημοκρατία δεν ενίκησε στις κάλπες , γιατί είναι από χρόνια ηττημένη κατά κράτος . Κανένα κόμμα δεν κέρδισε στις εκλογές , γιατί τα κόμματα κομμάτια είναι διηρημένα και απομονωμένα μεταξύ τους .
Κανένας αρχηγός την εντολή κυβέρνησης αντάξια δεν πήρε , γιατί και οι αρχηγοί απολειφάδια είναι εγωισμού και αλαζονείας . Αλλ’ ούτε κι ο ΚΑΝΕΝΑΣ , ο μαγικός κι ο αόρατος , εκλήθη από το πουθενά του Μνημονίου κύκλωπα το μάτι να τυφλώσει , γιατί καλά το ξέρουμε όλοι πως ο « Κανένας » δεν υπάρχει , κάποια σκιά είναι μοναχά μιας πεθυμιάς , μιας αγανάκτησης που χάνεται στο μέλλον κι όλο την περιμένεις , μ’ αυτή δεν εμφανίζεται ποτέ , σαν τον Γκοντό του Μπέκετ . Τότε , λοιπόν , καμία λύση δεν υπάρχει ; Μα θα μου πείτε , πως αδιέξοδα η Δημοκρατία μας δεν έχει και άλλα τέτοια ηχηρά κυμβάλων ντενεκέδων . Θα βρούνε κάποιον ντενεκέ να τον πρωθυπουργέψουν . Η νύφη είναι έτοιμη , τουρλόκωλη στο στρώμα και το σεντόνι έτοιμο από κοκκόρου αίμα . Η τρύπα έτοιμη κι αυτή , ένα τεράστιο χάος . Τα ΜΜΕ μας έτοιμα κι αυτά , διαλαλητές της παρθενιάς μας , έμποροι έμπειροι του ψέματος και της φενάκης . Θα το προβάλουν το σεντόνι του αίματος δεόντως . Μα το σεντόνι ύλη και πνεύμα είναι . Και είδε και άκουσε και τώρα μιλάει . Ακούστε το . Απ’ το μπαλκόνι κρεμασμένο , μας μιλάει :
Το σεντόνι της παρθενίας μας . Είδε , άκουσε , μιλάει !
Ένα λευκό , αθώο , σεντόνι είμαι , συμπαθάτε με .
Η εντελέχεια του Αριστοτέλη με τεχνούργησε .
Σα να’ ναι τώρα , τον θυμάμαι τον λόγο τον σοφό :
Ύλη και πνεύμα είσαι . Και μην ξεχνάς να ψάχνεις
τον σκοπό της ύπαρξής σου .
Δεν ξέρω ακόμα το τι σκοπούς να είχαν , μα τους είδα
τους σκευωρούς με τη λερή γραβάτα , καθώς μ’ αρπάξαν με τη βία
και με σύραν σε σκοτεινά υπόγεια εργαστήρια .
Τους άκουσα που βρίζαν νευρικά και φοβισμένα :
« Τον έχουμε γραμμένον τον λαό » και « ποια πουτάνα , ρε , δημοκρατία … »
Τέτοια ξερνάγανε απάνω μου , ανάκατα με γλίτσα από σάλια .
« Το αίμα » λέγαν « προσοχή , να βάψουμε καλά το ψεύτικο αίμα »
να κάνει εντύπωση το βράδυ στο μπαλκόνι
άξιο σαν θα κράζουνε τα πλήθη τον αρχηγό , τον νιο γαμπρό , τον τροπαιούχο ,
που ξεπαρθένεψε τη νύφη .
Ένα λευκό , μπογιατισμένο , σεντόνι είμαι , συγχωράτε με .
Όλα τα είδα και τα άκουσα όσα μου κάναν κι από ντρο