Το συγκλονιστικό μήνυμα του Μανώλη Κυπραίου προς τα ΜΑΤ που τον άφησαν ανάπηρο

05:00 14/10/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου που έχασε πλήρως την ακοή του τον περασμένο Ιούνιο από κροτίδα κρότου λάμψης κατά την διάρκεια επεισοδίων στο Σύνταγμα σε ημερίδα με θέμα «Αστυνομία και ανθρώπινα δικαιώματα», που οργάνωσαν οι ομοσπονδίες αστυνομικών.
Ο Μ. Κυπραίος παραδέχτηκε ότι....
ένοιωσε άβολα στην ημερίδα καθώς όπως είπε ήταν δύσκολο να «βρεθώ ανάμεσα σε ένστολους συμπολίτες μου, όπου κάποιοι από αυτούς με άφησαν ανάπηρο. Ίσως και μεταξύ σας να βρίσκεται

και ο διοικητής της διμοιρίας που έδωσε την εντολή να μου πεταχτεί η χειροβομβίδα κρότου-λάμψης».
«Βρίσκομαι εδώ με τη θέλησή μου για να μη χυθεί άλλο αίμα από πολίτες ένστολους και μη», είπε ο κ. Κυπραίος και πρόσθεσε: «Αλίμονο αν επικρατήσει η αρχή της ζούγκλας και της αυτοδικίας». Απηύθυνε, δε, έκκληση προς όλους «να σταματήσει η βία». Μιλώντας προς τους αστυνομικούς, ο δημοσιογράφος τόνισε: «Προσπαθούμε να σας βοηθήσουμε και να αναδείξουμε τα προβλήματά σας. Τι μας χωρίζει, λοιπόν; Ας βρούμε λύσεις από κοινού. Μπορούν να γίνονται διαδηλώσεις, χωρίς να ανοίγει ρουθούνι».
Στην ομιλία του ανέφερε τα εξής:
«Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες μου, ένστολοι και μη.
Δεν σας το κρύβω πως ήρθα εδώ με πολύ μεγάλη δυσκολία. Όχι μόνο γιατί δυσκολεύομαι να περπατήσω αλλά γιατί, θα βρεθώ ανάμεσα σε ένστολους συμπολίτες μου, όπου κάποιοι από αυτούς με άφησαν ανάπηρο. Ίσως και μεταξύ σας να βρίσκεται και ο διοικητής της διμοιρίας που έδωσε την εντολή να μου πεταχτεί η χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
Όμως, ήρθα εδώ να σας δω κατάματα. Όπως έμαθα να κοιτάω όλους τους ανθρώπους. Είμαι εδώ, γιατί η δύναμη του ανθρώπινου μεγαλείου, έμαθα πως είναι η συγχώρεση. Βρίσκομαι εδώ με τη θέλησή μου. Με σκοπό να μη χυθεί άλλο αίμα. Αρκετό αίμα έτρεξε από το σώμα και την ψυχή μου. Δεν θέλω να τρέξει άλλο από πολίτες, ένστολους ή μη. Αρκετά ως εδώ.
Βρίσκομαι εδώ για να συγχωρέσω εγώ αυτούς που με άφησαν ανάπηρο. Αυτούς που μου κατέστρεψαν τη ζωή. Τουλάχιστον εγώ μπορώ να κοιμάμαι στο μαξιλάρι μου ήσυχος, όχι γιατί δεν ακούω κανέναν θόρυβο πλέον, αλλά γιατί έχω την καρδιά και τη συνείδησή μου ήσυχες. Και δεν σας κρύβω πως όλο αυτόν τον καιρό, μέσα στο μυαλό μου γυρνούσε συνεχώς το ερώτημα: «Γιατί;» Τι άραγε να φοβήθηκαν οι πάνοπλοι άνδρες των ΜΑΤ από έναν άμαχο; Τι κακό θα μπορούσα να τους κάνω; Γιατί με στοχοποίησαν;
Η απάντηση δόθηκε από τον κύριο Κοκκαλάκη. Το τι είπε ο κ. Κοκκαλάκης το γνωρίζετε όλοι και δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Μίλησε για μια βεντέτα ανάμεσα σε κάποιους πάνοπλους αστυνομικούς των ΜΑΤ, και εννοώ σε κάποιους και τους άμαχους δημοσιογράφους. Και δεν ήταν «γλώσσα λανθάνουσα» αλλά γλώσσα ειλικρίνειας. Δεν είπε τίποτε περισσότερο από αυτό που γνωρίζουμε όλοι μας. Και σαν τραγική ειρωνεία, γνωστοποιήθηκε τη μέρα των γενεθλίων μου. Την ημέρα των γενεθλίων ενός «ζωντανού-νεκρού» από την εκτόξευση μιας χειροβομβίδας κρότου-λάμψης. Μιας χειροβομβίδας που εσκεμμένα ρίχτηκε κατά επάνω μου, αφού ο αστυνομικός της συγκεκριμέν