ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΕΡΙΓΕΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΑΛΙΑΤΣΟΙ

20:45 22/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Εμείς οι Έλληνες είμαστε το δίχως άλλο λαός γεμάτος προτερήματα. Όμως δυστυχώς σήμερα έχουμε κλειδώσει ανδρεία και ηρωισμό προσμένοντας ποιος ξέρεις τι, ίσως ένα θαύμα, να τα ανασύρουμε τραβώντας εμπρός. Όχι, δεν έχουμε διαγράψει τον εαυτό μας και την ιστορία μας. Έχουν φροντίσει γι’ αυτό η φύση με.....
την βιολογική της πραγματικότητα και τα έργα των προγόνων μας.

Ωστόσο ο μεγάλος εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς θεωρούσε χρέος

του να αναδείξει περισσότερο τα ελαττώματα της Ελληνικής Φυλής. Ήξερε ότι ήταν πολύ πιο χρήσιμος μέσα από την ανάδειξη των αρνητικών σημείων του λαού μας για δύο λόγους. Πρώτον διότι μέσα από την καλή γνώση του κακού εαυτού βοηθιέται η ανθρώπινη ύπαρξη από εγωισμό έστω να κάνει την μέγιστη δυνατή ενέργεια για να βελτιωθεί. Αλλά και γιατί ο δημιουργός του πολιτισμού και της Εθνικής Ιδέας Έλληνας θα μπορέσει μέσα από αυτήν την οδό να νιώσει την ανάγκη να ανατάξει δυνάμεις και να γίνει κύρης κι όχι κυριευόμενος.
Έλεγε λοιπόν ο Παλαμάς πως δεν έχουν πλέον οι Θεοί την κατοικία τους στον Όλυμπο και δεν συχνάζουν λεβέντες στην Όσσα. Και ακόμη πως η Ελληνική Γη κατοικείται από ραγιάδες Έλληνες, ανθρώπους σκυφτούς, καμωμένους για το χαράτσι που, έχοντας εγκαταλείψει την θεία όσο και τραχιά ελληνική γλώσσα, έχουν καταντήσει κούφιοι και οκνοί. Έλληνες δηλαδή κατ’ όνομα αλλά κενοί στο περιεχόμενο. Με φύση το δίχως άλλο που μαρτυρεί τη θεία καταγωγή αλλά δίχως ιδεολογική συνάφεια.
Έχουμε καταντήσει λαός που έχει αφήσει την γλώσσα του να ατονήσει και την ιστορία του να αλωθεί ανάμεσα στις μυλόπετρες των ψευτοεκσυγχρονιστών και των πλαστογράφων. Στα χέρια δηλαδή βάρβαρων ελληνόφωνων που έχουν παρεισφρήσει μες στα σπλάχνα της ελληνικής φυλής και από γυρολόγοι έχουν μετατραπεί έως τις μέρες μας σε βδέλλες που ρουφάν και σκορπούν ζωντάνια και αίμα ελληνικό. Έχει καταντήσει ο Έλλην μέσα από την χρονοβόρα διαδικασία της ανθρώπινης διάβρωσης ένα ον καθαρά μιμητικό που δεν νοιάζεται για την λεβεντιά και την ίσια περπατησιά αλλά για την δανεική ανάσα και την τεχνητή χλιδή που στηρίζονται σε ατέρμονες υποσχέσεις και πεπερασμένη μα και ξένη ισχύ. Και ότι δεν είναι αληθινά δικό σου, γρήγορα γίνεται ατμός, περνά και φεύγει...
Αλλά σαν δεν είναι δικό σου ένα αγαθό και δεν το έχεις κατακτημένο αλλά έχουν εσένα κατακτημένο οι δοσάδες της εξουσίας, τότε καταλαμβάνεσαι από την αγωνία να εξαγοράσεις τον επίπλαστο παράδεισο της νεκρικής ηρεμίας αρκούμενος στα ψιχία της ελεημοσύνης που ονομάζουν μισθό και που στο τέλος κι αυτόν τον παίρνουν πίσω διπλό και τρίδιπλο οι δοσάδες. Είναι άλλωστε ακριβή η εξουσία τους και πρέπει να ξεπληρώσουν το νοίκι στα νεοταξικά κοράκια που έχουν κλείσει τον κόσμο δήθεν ελεύθερων εθνών μες στα θησαυροφυλάκιά τους. Έτσι λοιπόν πατρίδα και κοινωνία έχουν μπει στο περιθώριο αντί του χρυσού κλουβιού κι ενός διορισμού και το χαράτσι κάνει τον Έλληνα ευλύγιστο και σκυφτό μπρος στον βάρβαρο κύρη του, πουλώντας και την ελληνική γλώσσα ακόμη.
Και έτσι καταντά ο λαός ακροατήριο των δημοκόπω