Τραπεζίτες χωρίς σύνορα...

19:50 1/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Το έκανε το θαύμα της η καταστολή! όλος αυτός ο συρφετός μπασκίνες - μπάχαλοι - προβοκάτορες - πράκτορες - χρυσαυγίτες - χαφιέδες και σμπίροι, όλο το παρακράτος του κράτους, το έκανε το θαύμα του: δυο μέρες τώρα και τρεις δεν συζητάμε για την πώληση ου μην και την εκποίηση της Ελλάδας, αλλά για το μπαχαλιστάν.

Τριάντα χρόνια τώρα το ίδιο κόλπο. Και πιάνει...

Ενόχλησε πάλι (όλο και λιγώτερους είναι η αλήθεια) ο....
στολισμός της Ακρόπολης με πολιτικά συνθήματα (εν προκειμένω του ΚΚΕ).
Ανθρωποι που

ουδόλως τους έχει ενοχλήσει έως τώρα η χρήση του Ιερού Βράχου από διαφημίσεις εταιρειών και προϊόντων, άνθρωποι που κάνουν πως δεν βλέπουν το τεράστιο «πωλείται» που έχει αναρτήσει πάνω απ' τον Παρθενώνα ως άλλη οικονομική σβάστικα ο Γιωργάκης έφριξαν απ' τα πανώ διαμαρτυρίας και αντίστασης. Το έχουμε ξαναγράψει και θα το ξαναγράψουμε: ο Παρθενώνας είναι ο ίδιος μια δήλωση της ισχύος του λαού, του κράτους, του δήμου, της δημοκρατίας. Και κατά τούτο και μόνον είναι ιερός - κι όχι επειδή στα αετώματά του λαλούν ελληνοχριστιανικά κοτσύφια...

Επιτέλους habemus papam! την αυτού εξοχότητα τον κ. Βενιζέλο στολίδι και καμάρι του στέμματος Παπανδρέου. Εναν άνθρωπο ορχήστρα που μπορεί να κάνει τα πάντα όλα, ένας αντ' αυτού του όλου ΠΑΣΟΚ ακόμα και του ισάδελφου Νικολάκη.

Ο κ. Βενιζέλος, για τους φίλους Μπενύτο, μπορεί να είναι με την ίδια άνεση ο εθνικός μας ψυχαναλυτής (και να μας εξηγεί «γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα;»), όσον και ένας δοκιμαστής (με την έννοια του δαμαστή) αυτοκινήτων.

Αν εργαζόταν σε μια εφημερίδα θα έκανε με την ίδια επάρκεια όλα τα ρεπορτάζ και στο ενδιάμεσο θα έγραφε κι ένα «Αρλεκιν» ως προσφορά στους αναγνώστες για τη μια Κυριακή, κι ένα αστυνομικό («Ο νόμος του Μπράτσου») για την άλλη.


Ευάγγελος Βενιζέλος, ο άνθρωπος που μπορεί να εκφράζει τους πάντες, να ερμηνεύει τα πάντα και να προβλέπει τα ύστερα.

Ο άνθρωπος που είναι ικανός να στέρξει τους αγανακτισμένους κι ύστερα να τους δείρει κάνοντας ταυτοχρόνως έρευνα για να μάθει ποιος τους έδειρε, ο Βενιζέλος, ένας Μάριος κι εν τω άμα Σύλλας ικανός να κολακεύει τον λαό, να κολακεύει τους αστούς, να κολακεύει το ιερατείο, ένας ποντίφικας που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, όλα τα χωνεύει, μια μπαλαρίνα, οι πιρουέτες της οποίας μαζί με τις κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη συνθέτουν το ζοφερό μπαλέτο του μέλλοντός μας, Τον Χορό των Καταραμένων Νύχτα Στο Φαλακρό Βουνό (τι άλλο εκτός από βερμπαλιστικό τίτλο θα μπορούσε να 'χει ένα έργο με συγγραφέα, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Μπένυ;)...

Στο εξής, όταν ο Γιωργάκης θα πηγαίνει για ποδήλατο, ο κ. Βενιζέλος σε απ' ευθείας σύνδεση με τον Λοξία Απόλλωνα και τον Προφήτη Ηλία, θα μοχθεί υπέρ πατρίδος (των τοκογλύφων)

σαν έτοιμος από καιρό, για την ιστορική του αποστολή, για το πεπρωμένο του: να γράψει αυτός ο ίδιος κι όχι άλλος το finis Graeciae και πάπαλα.

Στο εξής και ώσπου να φθάσουμε στον