Ζητούνται Ηγέτες! ΟΧΙ «εραστές» θώκων εξουσίας…

10:51 27/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

«Παρόμοιες σκέψεις μου έχω δημοσιεύσει στο
παρελθόν αλλά σήμερα τις κάνει ΕΝΤΟΝΑ επίκαιρες ο
εκμηδενισμός πατροπαράδοτων αξιών, η απαξίωση του
πολιτικού συστήματος και η υποβάθμιση της ποιότητας
της ζωής των Ελλήνων!…

Όταν μία κοινωνία, μία χώρα, επιτρέψει στον εαυτό
της την πολυτέλεια τις γνωστές τέσσερις ανεξάρτητες
εξουσίες, Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική και Τύπο
να τις καθορίζει το Κόμμα που Κυβερνά και....
μάλιστα
ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ είναι λογικό ΚΑΘΩΣ το πολιτικό σύστημα
σαπίζει, να μην

υπάρχει ΚΑΜΙΑ πιθανότητα τιμωρίας
ενόχων πολιτικών ή επιχειρηματιών!..»

***********************************

Τι σημαίνει εξουσία; Εξουσία σημαίνει ισχύ ή δύναμη, ικανότητα
αυτού που την έχει και την ασκεί να απαιτεί και να πετυχαίνει υπακοή,
πειθαρχία, συμμόρφωση στα προστάγματά του και στην εκπλήρωση
στόχων που αυτός θέτει ακόμη και όταν η εκπλήρωσή τους απολήγει σε
καθοριστική διαμόρφωση της ζωής, των ενδιαφερόντων, ακόμα και των
συμφερόντων αυτών που τον ακολουθούν.

Ο Μαξ Βέμπερ ο μεγάλος Γερμανός κοινωνιολόγος θεώρησε την
εξουσία, την δύναμη ή ισχύ, ως " ...την εκμετάλλευση της ευκαιρίας από
ένα ή περισσότερα άτομα για την επιβολή της δικιάς τους βούλησης σε
κοινά θέματα, άσχετα με την αντίσταση που προβάλλουν άλλα πρόσωπα
που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο..."

Και ο Ρόμπερτ Μακ Αϊβερ, ο Αμερικανός κοινωνιολόγος δηλώνει
ότι "οι κάτοχοι εξουσίας αποκτούν το δικαίωμα να καθιερώσουν τη δικιά
τους πολιτική σε κάθε φάση της ανθρώπινης δραστηριότητας, να κρίνουν
πρόσωπα και καταστάσεις, να ασκήσουν διαιτητικό-ισορροπητικό ρόλο
σε αντιδικίες και τελικά να επιβληθούν στους συνανθρώπους τους."

Η εξουσία αντλείται και ασκείται με τρείς θεμελιακούς τρόπους:
με την εφαρμογή ωμής βίας ή με την επιβολή της ψυχολογίας του
φόβου, με βάση το κληρονομικό δίκαιο των ηγεμονικών καθεστώτων,
και από τη δημοκρατική και αβίαστη αναγνώριση από τον λαό ηγετικών
χαρακτηριστικών αυτού που την κατέχει και την ασκεί.

Η απόκτηση εξουσίας με την εφαρμογή "ωμής βίας"

συνεπάγεται και την πιθανή αντίδραση αυτών που αντιτίθενται
στα κάθε λογής δικτατορικά και αυταρχικά καθεστώτα. Για τον
λόγο αυτό οι διάφοροι σφετεριστές της εξουσίας ακολουθώντας
μιά πάγια τακτική αποπειρώνται να εδραιώσουν την ισχύ τους και
να "νομιμοποιήσουν" τη θέση τους παρέχοντας αγαθά, διευκολύνσεις
και προσεκτικά οριοθετημένα "δικαιώματα-προνόμια" σε κάποια
κάπως πλατιά λαϊκή ομάδα ή καθησυχάζουν κατασιγάζοντας με
ψυχολογικές και επικοινωνιακές μεθόδους την άσκηση κριτικής και την
εκδήλωση "αντίστασης" τις λαϊκές μάζες οδηγώντας τες στην απάθεια
που είναι απόληξη θεμελιωμένη στην πρόχειρη διαπίστωση από το λαό
ότι "...είναι ανήμπορος να ελέγξει