Αφήστε τα σχολειά στην τύχη τους ή… Τζαβάρα εσύ σούπερ σταρ!

19:50 14/11/2012 - Πηγή: Neolaia

Από την πρώτη ημέρα ορισμού της κυβέρνησης από τον Αντώνη Σαμαρά ήταν εμφανείς κάποιες εγγενείς αδυναμίες του κυβερνητικού σχήματος, λόγω εκτός των άλλων και των περιορισμένων δυνατοτήτων συγκεκριμένων προσώπων. Κλασική περίπτωση ο Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, αρμόδιος για θέματα Πολιτισμού, κ. Τζαβάρας, ο οποίος τοποθετήθηκε στη θέση του μη έχοντας την παραμικρή σχέση μήτε με την παιδεία μήτε πολιτισμό.

Σε τοποθέτησή του πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής ούτε λίγο ούτε πολύ τάχθηκε υπέρ της εναπόθεσης της εκτέλεσης

του εκπαιδευτικού έργου στη φιλανθρωπία! Συμμετέχοντας σε τραπέζι συζήτησης για το ότι διατίθενται σε σχολικές μονάδες περί της 2.500 ευρώ για να καλυφθούν τα έξοδα όλης της χρονιάς εξέφρασε περίπου την άποψη ότι «όλοι» πρέπει να βοηθούμε οικονομικά τα σχολεία προκειμένου να συνεχίζουν τη λειτουργία τους, ενώ όταν πιέστηκε από το αδιέξοδο της ίδιας της άποψής του οδηγήθηκε στη μεταβίβαση της ευθύνης λειτουργίας των σχολείων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Στην καταλυτική, δε, νεότερη ερώτηση – εύλογη απορία τόσο της δημοσιογράφου Πόπης Τσαπανίδου όσο και της συνομιλήτριάς του βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ Νάντιας Βαλαβάνη για το πώς οι πενόμενοι Ο.Τ.Α θα εξυπηρετήσουν αποτελεσματικά και την αρμοδιότητα λειτουργίας των σχολικών μονάδων χωρίς τους αντίστοιχους πόρους, αναφώνησε το φοβερό «αυτό είναι άλλο θέμα»! Κι εμείς κ. υπουργέ που μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι αυτό ακριβώς είναι θέμα; Μάλλον πλανιόμασταν πλάνην οικτράν!

Επίσης, χρειάζεται και αιδώς… Και πολύ περισσότερο σε αυξημένης ευαισθησίας κοινωνικά θέματα, όπως η μέριμνα για την έστω σε οριακό επίπεδο λειτουργία των σχολείων. Η εφαρμογή νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων σε κατεξοχήν τομείς που το κράτος, με οποιοδήποτε πτυχή του, πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του εκθέτει όσους τα πρεσβεύουν, κι εννοείται ότι εκθέτει απείρως περισσότερο εκείνους που αναγκάζονται να τα υπερασπίζονται περίπου μηχανιστικά για την ακαταμάχητη γοητεία συμμετοχής στην… μπουρζουάδικη ή μη εξουσία, χωρίς να αντιλαμβάνονται επακριβώς το ιδεολογικό τους περιεχόμενο στα τραγικά αποτελέσματά του.

Αλλά γι’ αυτό υπάρχει και Πρωθυπουργός σε κάθε χώρα, ο οποίος ελπίζουμε να αντιλαμβάνεται περισσότερα και τουλάχιστον να συναισθάνεται την ανάγκη θέρμανσης στους χώρους μαθητείας των νεαρών μελών ακόμα και μιας ευρισκόμενης σε βαθιά κρίση κοινωνίας…