Απόψεις | Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη..

Τα δύο τελευταία χρόνια ακούμε και διαβάζουμε πως οι Έλληνες φαίνονται στα δύσκολα και πως πρέπει να φτάσουμε σε πολύ άσχημες πολιτικοοικονομικές καταστάσεις για να ελευθερώσουμε τη δύναμη μας, να αλλάξουμε τα λάθη μας και να οδηγηθούμε σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής και κατʼ επέκταση να στοχεύσουμε σε βελτίωση της καθημερινότητας μας.

Σε όλη αυτή τη θεωρία βρίσκονται μεγάλες δόσεις αλήθειας και αυτό είναι κάτι που έχει αποδειχθεί περίτρανα στο παρελθόν σε αρκετές στιγμές που φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού και τελικά μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε σε δυσκολίες και κακοτυχίες, αποφεύγοντας

καταστροφικές πτώσεις…

Με την ίδια λογική πορευόμαστε και τώρα, μόνο που οι καταστάσεις δεν αλλάζουν τόσο όσο περιμέναμε και συνεχώς δημιουργούνται καινούρια προβλήματα που δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τους Έλληνες πολίτες…

Συνεχώς συζητάμε για αλλαγές, για το ότι πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το προσωπικό μας συμφέρον και πως πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και ζωής για να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση, αλλά και από τα συνεχόμενα λάθη του παρελθόντος που μας έφτασαν στο αδιέξοδο που βρισκόμαστε τώρα…

- Πού είναι όμως αυτές οι αλλαγές που υποτίθεται πως γίνονται;

Ίσως τελικά να έχουμε ηρεμήσει και να έχουμε καθησυχαστεί ακριβώς επειδή ελπίζουμε στο ότι θα τα καταφέρουμε όπως παλιότερα..

Πρέπει όμως να καταλάβουμε πως δεν είμαστε οι Έλληνες του παρελθόντος και πως αν από μόνοι μας, ο καθένας ξεχωριστά δεν αλλάξει, τότε καμία αόρατη δύναμη ή ιδεολογία δεν θα μας βοηθήσει ούτε θα μας σώσει…

Βέβαια, για να μην είμαστε υπερβολικοί υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που είτε ως ομάδες είτε ως μονάδες προσπαθούν με τις πράξεις τους να βοηθήσουν την ευρύτερη κατάσταση της χώρας, αλλά «ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη»…

Η άρνηση του να αποδεχτούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης και η ελπίδα του ότι δεν πρόκειται να μας συμβεί κάτι χειρότερο, μας καθησυχάζουν και δεν μας αφήνουν να αγωνιστούμε όσο θα έπρεπε για να δημιουργήσουμε τις καταστάσεις -παιδεία, περίθαλψή, ασφάλεια και πολλά ακόμη- που πρέπει να έχει μια οργανωμένη και υγιής χώρα.

Μην ξεχνάμε, λοιπόν, τα όσα έχουν γίνει και ας μην επαναπαυόμαστε στο ότι θα τα καταφέρουμε χωρίς «αγώνα», γιατί τότε θα έχουμε χάσει ολοκληρωτικά το παιχνίδι της επιβίωσης της Ελλάδας…

Όλοι μαζί ενωμένοι και συνειδητοποιημένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, ας μην χάνουμε χρόνο και ας προσπαθούμε κάθε μέρα να ξαναχτίζουμε την Ελλάδα με βαθύτερα και ισχυρότερα θεμέλια που τα συστατικά τους είναι προσπάθεια, ομαδικός αγώνας και θέληση για κάτι καλύτερο.

Συντάκτρια | Δήμητρα Σκλαβούνη

Keywords
Τυχαία Θέματα