Η νέα λαβωματιά στην εικόνας της χώρας και η δημοσιογραφική ευθύνη

22:24 30/10/2012 - Πηγή: Neolaia

Τουλάχιστον ως αλλοπρόσαλλη μπορεί να χαρακτηριστεί η τακτική της εσπευσμένης δίωξης του δημοσιογράφου Κ. Βαξεβάνη για τη δημοσίευση ονομάτων της «λίστας Λαγκάρντ». Το ίδιο περίπου ακατανόητη είναι και η σπουδή εξοβελισμού από την ΕΡΤ των δημοσιογράφων Αρβανίτη και Κατσίμη επειδή… «τόλμησαν» να κριτικάρουν τη στάση υπουργού σε άσκηση κυβερνητικών καθηκόντων ή ακριβέστερα άστοχων εκτιμήσεων του για την έκβαση του ζητήματος διάπραξης αξιόποινων πράξεων

του κρατικού μηχανισμού έναντι μεταναστών. Με αυτά τα συμβάντα, τίθεται από σειρά πολιτικών φορέων και προσώπων, έγκυρων διεθνών μέσων ενημέρωσης ανεπτυγμένων χωρών και πολιτών από όλο τον κόσμο ευρύτερο ζήτημα αυταρχικής λειτουργίας του κράτους έναντι του Τύπου.

Όλα αυτά φέρνουν σε ακόμα δυσκολότερη θέση την ήδη βαλλόμενη χώρα! Αν η κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει σε κεντρικό επίπεδο τη στάση της, το κόστος σε επίπεδο διεθνούς εικόνας της χώρας και ό,τι αυτό συνεπάγεται, αναμένεται ιδιαίτερα υψηλό, σε περίοδο που δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο και κατά καμία έννοια η πολυτέλεια για κάτι τέτοιο.

Ο τραγέλαφος της σύλληψης Βαξεβάνη

Σε ό,τι αφορά στην έμπνευση για σύλληψη του Κ. Βαξεβάνη, από όπου κι αν προήλθε, εκτός από απαράδεκτη και σαφές δείγμα τρικοσμικής λειτουργίας της χώρας στα θέματα ελευθερίας του Τύπου, κατέστη εμφανές ότι ήταν επίσης και εντελώς άκομψη και άστοχη. Πράγματι, ορθά όπως καταγγέλθηκε από την πλειοψηφία κομμάτων και προσωπικοτήτων της αντιπολίτευσης, παρατηρήθηκε το οξύμωρο της αναζήτησης για ποινικό έλεγχο του δημοσιογράφου που αποκάλυψες μέρος του περιεχομένου της «λίστας Λαγκάρντ», σύμφωνα με την έμπιστη κατά αυτόν πηγή του, αντί της αναζήτησης των ευθυνών όσων με διάφορα τερτίπια έκρυβαν ή και εξακολουθούν να κρύβουν τη λίστα, όχι μόνο από την κοινή γνώμη – σε περίπτωση που ως υπόθεση εργασίας και μόνο δεχθούμε το σκεπτικό της δίωξης του κ. Βαξεβάνη για αδικαιολόγητη αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων – αλλά κι από τις ίδιες τις αρμόδιες φορολογικές και εν γένει κρατικές αρχές.

Από την άλλη πλευρά, σε ό,τι αφορά καθεαυτή την αποκάλυψη του επιφανούς δημοσιογράφου, παρά την τόλμη του να δώσει στη δημοσιότητα, αυτά που του ενεχυριάστηκαν ως ονόματα της εν λόγω λίστας έπρεπε να συνοδεύονται κι από τα αντίστοιχα ποσά που όπως υποστηρίζει επίσης διαθέτει. Η, δε, δικαιολόγηση της μη απελευθέρωσης στη δημοσιότητα και των ποσών κάθε προσώπου – που αφορά επίσης στην προστασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων – δε μοιάζει ιδιαίτερα πειστική, είτε έτσι την αντιλαμβάνεται ο ίδιος είτε η κίνησή του εντάσσεται σε κάποιου είδους, ακόμα και για θεμιτούς σκοπούς, τακτική.

Αυτό αποδείχθηκε άλλωστε κι εκ των πραγμάτων, από την ούτως ή άλλως πραγματοποιηθείσα τελικώς δίωξή του, με αφορμή ό,τι επικαλέστηκε ο κ. Βαξεβάνης ότι επιχείρησε να αποφύγει. Ορθότερο φαίνεται, δηλαδή,σε βάση καλής πρακτικής δημοσιογραφικής λειτουργίας, η από την αρχή καλή στάθμιση των δεδομένων και η τελική απόφαση για δημοσιοποίηση ενός στοιχείου ή μη και σε περίπτωση που η σχετική απόφαση κατ