Ο Άκης, ο Χαριστέας και η Παπαρίζου

20:23 18/4/2012 - Πηγή: Neolaia

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τον Άκη Τσοχατζόπουλο, πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία και εφημερίδες. Βλέπω επίσης την κοινή γνώμη αφενός να οργίζεται (ακόμη μια φορά) με τα χρηματικά ποσά που φαίνεται να έχει καταχραστεί αφετέρου να χαίρεται που για πρώτη φορά θα τιμωρηθεί «ένας».

Αυτό που αποσιωπείται όμως, αλλά το θυμούνται αρκετοί, είναι ότι ο Α. Τσοχατζόπουλος

δεν εκλέχτηκε πρωθυπουργός για έντεκα ψήφους. Ακόμη λιγότεροι θυμούνται τον Β. Βενιζέλο να υπερασπίζεται το 2005 την αθωότητα του Άκη απέναντι στους σκευωρούς της ΝΔ προτού το 2012 τον παραδώσει προς ικανοποίηση του πλήθους που ζητάει αίμα.

Βεβαία άλλες εποχές το 2005 άλλες το 2012.

Το 2005 η Ελλάδα είχε αποτινάξει επιτέλους τον όρο ψωροκώσταινα διοργανώνοντας τους «καλύτερους στη ιστορία Ολυμπιακούς αγώνες» , είχε εκτοξευθεί στα ουράνια της Ευρώπης με την «κανονιά» του Χαριστέα και γιόρταζε δεόντως τις πρωτιές της, λικνιζόμενη με το number one της Παπαρίζου. Στο πολιτικό επίπεδο ο Καραμανλής ήταν έτοιμος να κατασπαράξει τους «νταβατζήδες» και στο παραπολιτικό οι Ελληναράδες φορούσαν μπέρτα την ελληνική σημαία και κτυπούσαν Αλβανούς που τόλμησαν να συνεορτάσουν την επιτυχία της δεύτερης πατρίδας τους.

Το γεγονός ότι οι φιέστες γίνονταν με δανεικά που κατέληξαν σε νοικιασμένα C4i, μίζες και ανάπτυξη του τσιμέντου δεν έμοιαζε να νοιάζει κανένα. Οι φωνές της ανανεωτικής αριστεράς και του αείμνηστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη αντιμετωπίζονταν στη καλύτερή περίπτωση ως γραφικές και περιθωριακές, στη συνήθη ως αντεθνικές.

Τα χρόνια περάσανε και φτάσαμε (όχι ακριβώς) αισίως στο 2012. Τα δανεικά τελείωσαν , ο Καραμανλής κρύβεται στις πίσω θέσεις του κοινοβουλίου και αποφεύγει τους δημοσιογράφους πιο αποτελεσματικά και από τους επίδοξους δολοφόνους της CIA , η Παπαρίζου χωρίζει και ο Χαριστέας οδηγεί τον Παναιτωλικό στη Β Εθνική.

Ο Άκης από μάγκας που αφού μπορεί καλά έκανε και τα έφαγε, μετατράπηκε σε λαμόγιο και οι μπράβοι με την ελληνική σημαία μπέρτα, δεν περιμένουν πλέον εθνικές γιορτές και επιτυχίες για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στις πολεμικές τέχνες.

Ο κόσμος τότε έβλεπε τον Άκη με τους χλιδάτους γάμους και τα σπίτια και ενώ η πρώτη αντίδραση ήταν αρνητική καθώς γνώριζε ποιος έχει πληρώσει για όλα αυτά, η δεύτερη αντίδραση ήταν να αναρωτιούνται γιατί αυτός και όχι εγώ;

Και δυστυχώς σε αυτή τη νοοτροπία οφείλεται εν πολλοίς η σημερινή κατάσταση της χώρας μας. Αλλά αυτή η νοοτροπία δεν παρουσιάστηκε αυτοφυώς στην ελληνική κοινωνία. Υπεύθυνοι υπάρχουν.

Καλλιεργήθηκε και διογκώθηκε από ανθρώπους σαν το Β. Βενίζελο που προτίμησαν να κουκουλώνουν μικρά και μεγάλα σκάνδαλα στο όνομα της κομματικής συλλογικότητας και συνευθύνης. Διογκώθηκε από ανθρώπους που επέλεξαν να υπερασπίσουν το κομματικό συμφέρον ή το συμφέρον συντεχνιών έναντι του εθνικού. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που οικοδόμησαν το πελατειακό κράτος, δημιουργώντας αργόμισθους κομματικούς στρατούς στο δημόσιο και μη διεθνώς ανταγωνιστικούς, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords