Οι απλήρωτοι του Ντυνάν, η Μέρκελ και η… νοσηρότητα

17:49 14/10/2012 - Πηγή: Neolaia

«Απλήρωτοι υπάλληλοι του Ερρίκος Ντυνάν ρίχνουν μπουκάλια στην αυτοκινητοπομπή που μεταφέρει την Άνγκελα Μέρκελ από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος στο Μέγαρο Μαξίμου. Διμοιρίες των ΜΑΤ απαντούν με χημικά στους διαδηλωτές. Φοβερή ένταση επικρατεί έξω από το χώρο του νοσοκομείου.»

Αυτή

ήταν μία από τις πολλές ειδήσεις που μεταδόθηκαν από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς την ημέρα της επίσκεψης της Μέρκελ στην Αθήνα.

«Μια επίσκεψη ανέδειξε τη νοσηρότητα της κοινωνίας. Συλλογική ζαλάδα, σύνδρομο καταδίωξης, διάχυση της ανοησίας. Η Γερμανίδα καγκελάριος επισκέπτεται την χώρα μας και το μόνο που είδαμε ως ευκαιρία ήταν να διαδηλώσουμε. Να της δείξουμε πόσο ελληναράδες είμαστε… Όταν (από την άλλη πλευρά), ο Θάνος Τζήμερος έγραψε στο twitter: “Ασχολούμαστε με την Μέρκελ γιατί είναι η μοναδική που μας δανείζει ακόμα, τσαμπουκαλήδες, μπαταχτσήδες όλου του πολιτικού φάσματος…”. Οι εργαζόμενοι του Ερρίκος Ντυνάν… καλό θα ήταν να μπουν στο νεοσύστατο site: teleiakaipayla.gr και να δουν ότι έχει συγκεντρώσει πλήθος καταγγελιών πολιτών αναδεικνύοντας τη διαφθορά στα νοσοκομεία με τα φακελάκια και την εκμετάλλευση των ασθενών..»

Αυτό ήταν απόσπασμα του άρθρου που έγραψε στο athensvoice.gr, η δημοσιογράφος Κατερίνα Παναγοπούλου.

Δεν έχω ξαναδιαβάσει άρθρα της κας Παναγοπούλου για να κρίνω το δημοσιογραφικό της έργο. Άλλωστε, οι απόψεις όλων είναι σεβαστές και όποιος θεωρεί ότι ο απλός εργαζόμενος ενός νοσοκομείου ευθύνεται και για τη διαφθορά του νοσοκομείου προφανώς υποπίπτει σε έναν παραλογισμό. Εκτός, εάν πίσω από αυτόν τον παραλογισμό εκφράζονται, άτεχνα βέβαια, συγκεκριμένες ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις. Το

εγκώμιο για τον κ. Τζήμερο, ο οποίος «ξέφυγε» με τη δήλωσή του από τη λοιπή νοσηρότητα της ελληνικής κοινωνίας, μας βάζει λίγο στο ποιο μπορεί να είναι το σκεπτικό.

Επειδή όμως τυχαίνει να έχω γνώση για τους 1.100 εργαζομένους που είναι απλήρωτοι για 7 και 8 μήνες στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, θα ήθελα να μεταφέρω στη… φλογερή συγγραφέα – και σε όσους πρεσβεύουν τις ίδιες απόψεις μ’ αυτήν – το πώς κυλάει η ζωή αυτών των ανθρώπων το τελευταίο διάστημα…

Πηγαίνουν καθημερινά και με αξιοπρέπεια στη δουλειά τους, η οποία δεν είναι να παίρνουν τα φακελάκια, αλλά να απασχολούνται στη γραμματεία, να κρατάνε το λογιστήριο, να καθαρίζουν τις τουαλέτες, χωρίς να αφήνουν να φανεί ότι τρώνε στο σπίτι τους εδώ και μέρες σκέτο ρύζι, δεν έχουν αγοράσει εδώ και μήνες κρέας και ζητούν από τον συνάδελφο, που τα καταφέρνει κάπως καλύτερα, να τους κεράσει ένα σάντουιτς για να αντέξουν λίγο την πείνα τους. Ναι, όταν δεν έχεις πληρωθεί για μήνες, δεν έχεις να φας, χρωστάς το νοίκι του σπιτιού σου, δεν μπορείς να πληρώσεις τον σταθμό του παιδιού σου, μένεις χωρίς θέρμανση τον χειμώνα και περνάς το καλοκαίρι σου κλεισμένος ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους. Όταν δεν έχεις πληρωθεί για μήνες, πολύ απλά, δεν μπορείς να επιβιώσεις…

Το πρόβλημα των εργαζομένων του Ερρίκος Ντυνάν δεν ήταν η επίσκεψη της κας Μέρκελ, αλλά το ότι δεν αντέχ