«Anna & Margot» – Θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας Ράικου εμπνευσμένο από το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»

13:30 2/4/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Σκηνοθεσία Γιώργος Δρίβας

Από 3 Απριλίου 2024

Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Trailer:

Προπώληση (με προσφορά έως 30/3):

https://www.ticketservices.gr/event/anna-and-margot/

Άννα και Μάργκοτ Φρανκ: Δύο αδελφέςπου πέθαναν μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί λίγο πριν την απελευθέρωση. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάει το πρώτο θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας Ράικου «Anna & Margot»

που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιώργου Δρίβα.

Το έργο ξεκινά τις παραστάσεις την Τετάρτη 3 Απριλίου 2024 στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής (Αγίου Όρους 16 & Κων/πόλεως 115, Βοτανικός, τηλ: 210-3425637) και θα παίζεται έως 22/5 κάθε Τετάρτη στις 9:15μμ.

Το έργο «Anna & Margot» είναι εμπνευσμένο από το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» και βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, ένα θέατρο ντοκουμέντο με μυθοπλαστικά στοιχεία. Οι δύο χαρακτήρες, σ’ ένα μεσοδιάστημα ζωής και θανάτου, βιώνουν την αναμονή και τον εγκλωβισμό ενώ προβληματίζονται σχετικά με θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης φύσης. Σ’ αυτόν τον ‘‘τόπο’’ οι δυο αδερφές, η 14χρονη Άννα και 17χρονη Μάργκοτ, μιλούν για τη ζωή τους πριν τον πόλεμο, για τη ζωή τους στο καταφύγιο, στα τρένα, στο στρατόπεδο.

Μέσα από παιχνίδια ρόλων, αξιοποιώντας την τεχνική «θέατρο εν θεάτρω», ο θεατής γίνεται μάρτυρας της επανασύνδεσης της αδερφικής τους σχέσης που είχε παραμεληθεί μέσα στα χρόνια της ζωής τους αλλά και της σκληρότητας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από τα μάτια των δύο έφηβων κοριτσιών. Οι διάλογοί τους είναι ‘‘θήκες’’ που μεταφέρουν την ανάγκη τους να ζήσουν, να ερωτευτούν, να αγαπήσουν και να μεγαλώσουν. Αφήνουν πίσω τους ένα τεράστιο μνημείο και μια ερώτηση που αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Ο άνθρωπος, έχει καλοσύνη μέσα του;

Σημείωμα της συγγραφέως

Η Άννα Φρανκ, σύμφωνα με το προσωπικό της ημερολόγιο καθώς και με βάση άλλες αναφορές, ευχόταν συχνά να γίνει διάσημη. Ένας ισπανικός μύθος αναφέρει ότι οι πεθαμένοι εξαφανίζονται πραγματικά μόνο όταν πάψει να τους θυμάται και ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη γη. Έτσι, μετά τη ζωή τους στο μεσοδιάστημα ζωής και θανάτου, η Άννα μένει για πάντα ζωντανή στις μνήμες μας ενώ η Μάργκοτ συμβολικά εξαφανίζεται στη λήθη. Οι ηρωίδες είναι η αφορμή για τη σύνθεση του θεατρικού κειμένου που φέρνει για ακόμη μια φορά τα τραγικά γεγονότα του ολοκαυτώματος των Εβραίων μπροστά στα μάτια των θεατών.

Παίζοντας ένα παιχνίδι ρόλων, οι χαρακτήρες αναβιώνουν ξανά και ξανά τις αναμνήσεις της επίγειας ζωής τους και συλλογίζονται. Μας παρουσιάζουν τόσο τις προσωπικές τους ιστορίες όσο και τις ιστορίες ανθρώπων που σημάδεψαν την πορεία τους. Τα ονόματά τους δεν αναφέρονται συχνά κατά τη διάρκεια των δράσεων για να κρατηθεί το έργο στα πλαίσια της μυθοπλασίας και να διατηρήσει τον οικουμενικό του χαρακτήρα, καθώς τα κορίτσια αυτά θα μπορούσαν να είναι οποιαδήποτε κορίτσια … [Κωνσταντίνα Ράικου]

Σκηνοθετικό σημείωμα

Στιγματισμένο παρελθόν, μεταφυσικό παρόν, δυσοίωνο μέλλον

Το έργο συνομιλεί με το σήμερα με κειμενικές και σκηνοθετικές αναφορές τόσο σε σχέση με τους εγκλεισμούς και αποκλεισμούς στο σύγχρονο κόσμο όσο και με τους πολυετείς πολέμους πουμαστίζουν την ανθρωπότητα, τους χιλιάδες πρόσφυγες που θάβονται σε θαλάσσιους τάφους ή κάτω από τα συντρίμμια των σπιτιών τους, με τους ανθρώπους που ανεβαίνουν σε τρένα με προορισμό το θάνατο. Τα δυο κορίτσια θα μπορούσαν να είναι οποιεσδήποτε ψυχές βίωσαν ή βιώνουν ακόμη, την αθλιότητα του πολέμου και την τραγωδία της προσφυγιάς.

Στην παράσταση, μέσα από μια χρονική ρωγμή και με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο, παρακολουθούμε δυο αθώα πλάσματα να σκαλίζουν την μνήμη μας, να αφυπνίζουν την συνείδησή μας και να αγγίζουν την πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη χορδή μας. Αυτή που θα έπρεπε να ηχεί συνεχώς σε όλους μας. Γιατί δεν επαναστάτησε τότε κανείς, γιατί το ίδιο συμβαίνει σήμερα; Τελικά, «γίνεται να υπάρξουμε και με διαφορετικό τρόπο; Με την αγάπη;» αναρωτιούνται οι χαρακτήρες στο τέλος του έργου. Ανοιχτά ερωτήματα πάνω στα οποία ο θεατής καλείται να στοχαστεί. [Γιώργος Δρίβας]

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Κωνσταντίνα Ράικου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρδίτσα. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής με κατεύθυνση στη Φιλοσοφία. Αποφοίτησε το 2020 ενώ ήδη τελείωνε το πρώτο έτος της Δραματικής σχολής «Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου-Καλαμπόκη». Το καλοκαίρι του 2022 παίρνει το δίπλωμα του ηθοποιού. Έχει συνεργαστεί επαγγελματικά με τους σκηνοθέτες, Κοραή Δαμάτη στην παράσταση «Ενός λεπτού Φωνή» (2022), με την ομάδα Simultane στην παράσταση «Τι θα έλεγε ο Φιλοκτήτης» (2023), με τον σκηνοθέτη παιδικού θεάτρου Δημήτρη Αδάμη (2023-2024) και με τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη του Bayreuth Baroque Festival, Max Emanuel Cencic στην όπερα Flavio τον Σεπτέμβριο του 2023. Από τον Οκτώβριο του 2023 έως και σήμερα, είναι υπεύθυνη καλλιτεχνικής οργάνωσης και θεατρική εμψυχώτρια στο συμπεριληπτικό θεατρικό εργαστήρι «Από τις λέξεις στη σκηνή» σε συνεργασία με το εργαστήρι συμπεριληπτικού θεάτρου και χορού ΙΣΟΝ. Παράλληλα με την επαγγελματική πορεία στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες, η Κωνσταντίνα Ράικου παρακολουθεί το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Θεάτρου του ΕΚΠΑ με κατεύθυνση στη Διδακτική Θεάτρου.

Το 2023 έγραψε το πρώτο θεατρικό της έργο «Anna & Margot», που παρουσιάζεται τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2024 στο θέατρο «Βαφείο – Λάκης Καραλής». Η Κωνσταντίνα Ράικου πρωταγωνιστεί στην παράσταση, στο ρόλο της Άννας Φρανκ.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

«Anna & Margot»

της Κωνσταντίνας Ράικου

Εμπνευσμένο από το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»

Σκηνοθεσία: Γιώργος Δρίβας

Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Salvatore Bezzi (Σαλβατόρε Μπέτσι)

Σχεδιασμός και κατασκευή σκηνικών, κοστούμια: Μέλπω Κασαπίδου

Κίνηση: Χριστίνα Βασιλοπούλου

Φωτισμοί: Γιώργος Δρίβας, Σάββας Σουρμελίδης

Ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Ράικου (Άννα Φρανκ), Φιλία Κανελλοπούλου (Μάργκοτ Φρανκ)

Φωτογραφίες παράστασης: Στάθης Δουβλέκας

Γραφιστικά: Λάμπρος Πρέντζας