Forest Whitaker: Ένας Σαμουράι, προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών

11:34 18/11/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Τον γνωρίσαμε το 1988, στο φιλμ του Κλιντ Ίστγουντ «Bird», να δίνει σάρκα και οστά στον βιογραφικό χαρακτήρα του μεγάλου σαξοφωνίστα της Jazz, Τσάρλι Πάρκερ που στους μουσικούς κύκλους ήταν γνωστός ως «The Bird».

Τη χρονιά εκείνη απέσπασε μάλιστα το βραβείο Α΄ αντρικού ρόλου, στο Φεστιβάλ  των Καννών. Η παρουσία του είναι χαρακτηριστική. Ο Φόρεστ Ουίτακερ, έχει τις διαστάσεις ενός βουνού. Ψηλός, εύσωμος, με μια τεράστια σκοτεινή σιλουέτα, με ελαφρά «πτώση» του αριστερού ματιού,

και μια φωνή βαθιά και γλυκιά που αδιόρατα προδίδει τη σεμνότητα και την εσωτερικότητα του χαρακτήρα του.

Ακολούθησαν το συναισθηματικό θρίλερ «The Crying Game» (1992), έπειτα ακολούθησε το «Ghost Dog: The Way of the Samurai» (1999) του Τζιμ Τζάρμους, στη συνέχεια το «The Last King of Scotland» (2006), όπου ενσάρκωσε το ρόλο του δικτάτορα της Ουγκάντα, Ίντι Αμίν Νταντά, αποσπώντας το ΄Οσκαρ, Α΄ ανδρικού ρόλου, και στη συνέχεια το «The Great Debaters» (2007), το «The Butlers» (2013), το «Arrival» (2016), το «Respect» (2021).

Γεννήθηκε το 1961 στο Λόνγκβιου, του Τέξας, αλλά όταν άρχισε το σχολείο η οικογένεια μετακόμισε στο Κάρσον, της Καλιφόρνια. Το 2009, η φυλή Ίνγκμπο της Νιγηρίας του απέδωσε τον τίτλο του αρχηγού, αλλά και τον τίτλο «Nwannedinamba» που σημαίνει «Αδελφός σε ξένη γη».

Ένας μαχητής του «καλού»

Όμως, από το 2011, ο Φόρεστ, έχει ενταχθεί στους «πρεσβευτές καλής θέλησης» της UNESCO, ενώ δίνοντας δημιουργική πνοή στο ειρηνικό του έργο, έγινε πρόεδρος της Whitaker Peace and Development Initiative (WPDI), μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Παράλληλα, ο Φόρεστ Ουίτακερ, ίδρυσε το International Institute for Peace (IIP), ένα «think tank» με επίκεντρο την ειρήνη, στο Rutgers University, στο Newark, του Νιου Τζέρσεϊ.

Λάτρης της άσκησης και των πολεμικών τεχνών, έχει εμβαθύνει στη γιόγκα και κατέχει μαύρη ζώνη στην ιαπωνική τέχνη του «κέμπο», ενώ είναι άριστος χειριστής των περισσότερων όπλων λόγω της μακράς ενασχόλησής του με την φιλιπινέζικη πολεμική τέχνη «eskrima».

Στις 8 Νοεμβρίου του 2021, ο Φόρεστ Ουίτακερ, βρέθηκε στο Παρίσι, προκειμένου να ανακηρυχθεί «Commandeur des Arts et des Lettres», δηλαδή προστάτης των Γραμμάτων και των Τεχνών. Η τελετή ήταν σεμνή και συγκινητική, και μπορούμε να πούμε πως διέθετε κι ένα σινεφίλ τόνο, αφού την απονομή του μεταλλίου έκανε ο γενικός διευθυντής του Φεστιβάλ Καννών, Τιερί Φρεμό.

View this post on Instagram

A post shared by Forest Whitaker (@forestwhitaker)

Σημαδεμένος από παιδί

Εκεί, ο Φόρεστ Ουίτακερ, παρουσία και των δύο συγκινημένων θυγατέρων του, θυμήθηκε τη βία που εισέπραξε παιδάκι 7 ετών, όταν υπέστη το bulling και την αναίτια επίθεση κάποιων παιδιών λίγο μεγαλύτερών του. Θυμήθηκε ότι βρέθηκε ανάσκελα χτυπημένος στην άσφαλτο, και σηκώνοντας ζαλισμένος τα μάτια του στον ουρανό, το μόνο που πρόλαβε να κάνει ήταν να ρωτήσει «Γιατί;».

Αυτό το «Γιατί;» τον ακολουθούσε σ’ όλη του τη ζωή. Πριν 15 χρόνια, στα γυρίσματα της ταινίας «The Last King of Scotland» (όπου ενσάρκωνε τον αιμοσταγή δικτάτορα – κανίβαλο της Ουγκάντα, Ίντι Αμίν Νταντά) ο Ουίτακερ είχε την ευκαιρία να συναντήσει μερικά από τα ορφανά παιδιά-στρατιώτες, και του έκανε εντύπωση ότι ακόμα και στο «πεθαμένο» βλέμμα αυτών των παιδιών, υπήρχε μια φευγαλέα αναλαμπή ελπίδας.

«Παρόλα όσα τραγικά είχαν ζήσει, υπήρχε στα μάτια των παιδιών αυτών, μια θέληση να στραφούν στο ‘’καλό’’. Αυτή η θέληση, αυτή η αμυδρή πιθανότητα έπρεπε, και άξιζε, να στηριχθεί πάση θυσία. Τα παιδιά αυτά δεν ήθελαν να είναι θύματα. Ήθελαν να έχουν μια ευκαιρία να αλλάξουν τη ζωή τους. Το βλέμμα τους, μού θύμισε το δικό μου βλέμμα τότε που ήμουν εγώ το θύμα της αγριότητας. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είχα βρει την απάντηση στην ερώτηση ‘’Γιατί;’’ που είχα τότε ξεστομίσει», είπε ο Φόρεστ Ουίτακερ στην ομιλία του.

Από τότε, ο Ουίτακερ στρατεύτηκε ενάντια στη βαρβαρότητα, έγινε «Πρέσβης καλής θέλησης» για την UNESCO, και στη συνέχεια έκανε τη δική του μη κερδοσκοπική εταιρεία. Η διευθύντρια της εταιρείας, Όντρεϊ Αζουλά, ισχυρίζεται ότι πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες βοηθούν την UNESCO, όπως η Γιαπωνέζα, Ναόμι Καουάσε, η ηθοποιός Γιάλιτζα Απαρίθιο, και βέβαια η Αντζελίνα Τζολί. Όμως, ο Φόρεστ Ουίτακερ δεν μένει απλά στο ρόλο του «Πρέσβη», αλλά σηκώνει τα μανίκια και δίνει πρακτικές λύσεις, όπως στην περίπτωση του νότιου Σουδάν και της Ουγκάντα.

View this post on Instagram

A post shared by Forest Whitaker (@forestwhitaker)

Ο σκηνοθέτης Τζαμέλ Μπενσαλά, θυμάται, ότι όταν δούλευαν μαζί, ο Ουίτακερ είχε εντυπωσιαστεί από τη φτώχεια των προαστίων του Παρισιού, του Σεν Ντενί, Σεν Πουαντύ και του Κλισύ. Ο Φόρεστ συνομιλούσε με τα παιδιά εκεί, και με τον αδελφό του Μπουνά (Τραορέ, που σκοτώθηκε όταν το αυτοκίνητο που επέβαινε δεν υπάκουσε σε μπλόκο της Αστυνομίας, δίνοντας έναυσμα στα πρωτοφανούς έκτασης επεισόδια που κατέκαψαν τα φτωχά προάστια του Παρισιού), και ένιωσε την αληθινή δέσμευσή του.

Ο Τιερί Φρεμό, γενικός διευθυντής του Φεστιβάλ Καννών, μιλώντας για τον Ουίτακερ, είπε: «Είναι ένας γίγαντας! Έχουμε να μάθουμε πολλά από την ανθρωπιά και την οικουμενικότητα που τον διακρίνουν. Οι καλλιτεχνικές και οι κοινωνικές-ανθρωπιστικές επιλογές που έχει κάνει, φανερώνουν έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται για όλους».

Όπως και να έχει, τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι στις μέρες μας. Είναι, λοιπόν, πολύ τυχερές οι «Τέχνες και τα Γράμματα» στη Γαλλία, έχοντας για προστάτη τους έναν ευαίσθητο κι ανυποχώρητο Σαμουράϊ, σαν τον Φόρεστ Ουίτακερ.

Διαβάστε επίσης

Μπαράκ Ομπάμα – Μπρους Σπρίνγκστιν: Η φιλία δύο αντρών που απο «outsiders» έγιναν «Renegades»

Πάμπλο Πικάσο: Η τεχνητή νοημοσύνη και η «κρυμμένη» γυμνή γυναίκα κάτω από έναν διάσημο πίνακα

Βασίλισσα Ελισάβετ: Τα παράξενα γούστα της, τα παγάκια, τα βατόμουρα, οι τσάντες και τα… παράθυρα του Μπάκιγχαμ