H... παρέμβαση εργαζομένων στο ΒΗΜΑ: Ξέρουμε τι είμαστε και τι θέλουμε

09:29 8/2/2017 - Πηγή: Το Ποντικι

MEDIA

Με ένα άρθρο που συνυπογράφουν 21 συντάκτες της εφημερίδας Το ΒΗΜΑ επισημαίνουν δύο απλά «πράγματα δικά μας».

Οι συντάκτες της εφημερίδας σε κείμενο τους που δημοσιευεται στο σάιτ tovima.gr τονίζουν πως είναι απλήρωτοι εργαζόμενοι και οι "εξελίξεις με το εκδοτικό και τραπεζικό κεφάλαιο να κάνουν σλάλομ στις πλάτες εργαζομένων έχουν προκύψει πολλές φορές στον κλάδο του Τύπου. Τώρα εμείς, πριν άλλοι, βρισκόμαστε μέσα στη δίνη της αναδιάταξης

του σκηνικού στα ΜΜΕ που στήνεται με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα".

Σε ιδιαίτερα καυστικό ύφος οι απλήρωτοι εδώ και έξι μήνες εργαζόμενοι τονίζουν πως: "Είμαστε εδώ απέναντι.

Απέναντι στον εκδότη που μας χρωστά μισθούς έξι μήνες και με τους εκκαθαριστές επί θύραις συνεχίζει να γράφει κύρια άρθρα(!). Πόσο πλούσιες είναι αλήθεια οι λέξεις. Τι αμπάρια, τι αμπάρα...

Απέναντι σε τραπεζικές τακτικές και διοικητικούς σχεδιασμούς για... λαμπικάρισμα – πτώχευση ή πετσόκομμα προσωπικού δήθεν για να είναι ελκυστικό το προϊόν ως όλον ή ανά τεμάχιο.

Απέναντι σε «σωτήρες» που θα ηχήσουν, όπως και πριν, σιωπητήριο ομνύοντας στον ρεαλισμό που –αυτή τη φορά θα πουν ότι– θέτει τα όρια αντοχής της... εξυγίανσης.

Είμαστε απλήρωτοι εργαζόμενοι. Ούτε πιστωτές, ούτε περιουσιακό στοιχείο των εταιρειών, ούτε εμπράγματη ύλη. Δουλέψαμε και απαιτούμε τους μισθούς μας".

Αναλυτικά το άρθρο των συντακτών του ΒΗΜΑΤΟΣ

Δύο απλά «πράγματα δικά μας»

Ξέρουμε τι είμαστε και τι θέλουμε.
Ούτε εθελοντές, ούτε αυταπάρνησης ήρωες του ιστορικού οχυρού της αστικής ενημέρωσης. Ούτε της απληρωσιάς προπαγανδιστές, εκόντες άκοντες. Ούτε υμνητές των διεκδικήσεων με... γιαπωνέζικο περιβραχιόνιο.

Είμαστε απλήρωτοι εργαζόμενοι. Δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί δίπλα-δίπλα, μαζί.

Που δεν μας αρέσουν οι επικήδειοι αλλά η παρουσία στις γενικές συνελεύσεις, έστω και για να μαλώσουμε λόγω διαφορετικών αντιλήψεων και στάσης για τα τεκταινόμενα.

Εχουμε ξεκάθαρο ότι στα ιδιωτικά ΜΜΕ τον ρυθμό τον δίνει ο ιδιοκτήτης, ο εδώ, ο εκεί, ο πρώην και ο επόμενος. Όμως εννοούμε να μην ξεχνάμε ότι η προσωπική και επαγγελματική ευθύνη μας για υπογραφή με ήθος, αξιοπρέπεια και επάρκεια δεν αποσβέννυται ακόμα και στην αρένα της οικονομίας της αγοράς.

Εξελίξεις με το εκδοτικό και τραπεζικό κεφάλαιο να κάνουν σλάλομ στις πλάτες εργαζομένων έχουν προκύψει πολλές φορές στον κλάδο του Τύπου. Τώρα εμείς, πριν άλλοι, βρισκόμαστε μέσα στη δίνη της αναδιάταξης του σκηνικού στα ΜΜΕ που στήνεται με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα.

Ενθυλάκωση κερδών την εποχή των παχιών αγελάδων, αλαζονεία της εκδοτικής δύναμης, κακοδιαχείριση, χρέη, προφανώς η περίπτωση του ΔΟΛ. Και όχι μόνο.

Με την κρίση, από νωρίς επιστρατεύθηκαν, σαν... εναρμονισμένη πρακτική σ’ όλα τα ΜΜΕ όπως και στις άλλες επιχειρήσεις, το «κούρεμα» των μισθών, απολύσεις, ιδιωτικές συμβάσεις, εκμετάλλευση σε όλο της το μεγαλείο. Κλασική διαδρομή για να σκαντζάρουν τα χοντρά πορτοφόλια των Ομίλων...

Η αντίστροφη μέτρηση της απληρωσιάς άρχισε με τη... συνταγή του Μιθριδάτη.

Η γραμμή της αναμονής, της «εργασιακής ειρήνης», η αυταπάτη ότι τα συμφέροντα των εργαζομένων μπορεί να ταυτιστούν με του εργοδότη κυριάρχησε, στελεχών βοηθούντων...

Άντε και πάλι. Τώρα, θέλουν να μας κάνουν ασπίδα στα παζάρια τους, οι εκδότες εντός εκτός και επί τ’ αυτά, παντός είδους επιχειρηματίες αλλά και πολιτικοί τους εκπρόσωποι, σε έναν πλειστηριασμό εκκαθάρισης που τζογάρει, υπερθεματίζοντας, ανάλογα τι βολεύει, σε Ανοιχτά ή Κλειστά ΜΜΕ, με πτωχευμένους εργαζόμενους – αυτό το μαγαζί ποιος θα το πάρει;

Το σήμα δόθηκε εκεί έξω. Οι «γαλέρες» το ’πιασαν ήδη το μήνυμα, οι πιο «σικ» παρακολουθούν το «γρήγορα το κουπί σιωπηλά, κακοπληρωμένα, με κουτσουρεμένα δικαιώματα αλλά τουλάχιστον να υπάρχει κουπί» – οι καιροί ου μενετοί.

Είμαστε εδώ απέναντι.

Είμαστε απλήρωτοι εργαζόμενοι. Ούτε πιστωτές, ούτε περιουσιακό στοιχείο των εταιρειών, ούτε εμπράγματη ύλη. Δουλέψαμε και απαιτούμε τους μισθούς μας. Έξω και πέρα από… πτωχευτικές σειρές προτεραιότητας που ορίζουν οι αντεργατικοί νόμοι οι οποίοι ψηφίστηκαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, προηγούμενες και σημερινή. Να μια ιδέα προς την κεντρική εξουσία. Να «ξεψηφίσει» τη διάταξη που βάζει στην ουρά για ψίχουλα το εργαζόμενο και αντιθέτως ο εργαζόμενος να πληρώνεται ή να αποζημιώνεται άμεσα... Έτσι δεν θα χρειασθεί η κυβέρνηση να... λερώσει τα χέρια της με τροπολογίες εστιασμένες στα ΜΜΕ και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα χρειασθεί να ψάξει τους μπλε και πράσινους κόκκους για να ξεπλύνει τη συμπαράστασή της.

Γράφουμε ή δεν γράφουμε όχι για να σωθεί ή να κλείσει το μαγαζί, αλλά για να μην πτωχεύσουμε οι εργαζόμενοι.

Είμαστε τώρα περισσότεροι από πριν, έτοιμοι να διεκδικήσουμε με όλες τις μορφές δράσης –με χαρτί, μελάνι, κομπιούτερ, μικρόφωνο, πανό, δρόμο– δυο απλά «πράγματα δικά μας»: τα δεδουλευμένα μας και την προστασία των θέσεων εργασίας.

Ηλίας Αργυρόπουλος

Αλεξάνδρα Γρυπάρη

Σάκης Δημητρακόπουλος

Μάκης Ζώτος

Παναγιώτης Καισσαράτος

Θανάσης Καραμπάτσος

Όλγα Κλώντζα

Αναστασία Κοντογιάννη

Τάσος Μαγουλάς

Κυριακή Μαργαρίτη

Παναγιώτα Μπίτσικα

Παναγιώτης Πέππας