Hello to Emptiness: Περφόρμανς – Συναυλία στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

17:50 29/3/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Η νέα διακαλλιτεχνική περφόρμανς – συναυλία Hello to Emptiness έρχεται σε πρώτη παρουσίαση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) για δύο μοναδικές παραστάσεις στις 16 και 17 Απριλίου 2022. Με αφετηρία τα ελληνικά παραδοσιακά μοιρολόγια, το έργο Hello to Emptiness εξερευνά διαπολιτισμικούς τρόπους διαχείρισης του πένθους, λειτουργεί

σαν ηχώ και τολμά να οραματιστεί ένα πιο γειωμένο και ανθρώπινο μέλλον, κάνοντας τα δάκρυα να χορεύουν.

Το Hello to Emptiness παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία, σκηνικό και κείμενο της καλλιτεχνικής διευθύντριας της ομάδας MOUVOIR Στέφανι Τηρς, μουσική των Μάρθας Μαυροειδή και Μαριάνας Σαντόφσκα (την οποία οι Ανατολικοευρωπαίοι κριτικοί αποκαλούν «Ουκρανή Μπιορκ») και με τη συμμετοχή μουσικών και χορευτών από την Ισπανία και τη Γαλλία, καθώς και της Χορωδίας 65+ των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ. Παράλληλα με τη σκηνική παρουσίαση του έργου, η βιντεοεγκατάσταση Voices of Laments θα φιλοξενηθεί στο φουαγέ του Goethe-Institut Athen (12-20/4).

Το Helloto Εmptiness αποτελεί συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με MOUVOIR Κολωνίας (Γερμανία), Théâtre de Nîmes (Γαλλία), SIDance – Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Σεούλ (Νότια Κορέα), tanzhaus nrw Ντύσσελντορφ (Γερμανία), LOFFT – DAS THEATER και Δίκτυο θιάσων Freihandelszone Κολωνίας (Γερμανία).

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org]για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

«Όλες αυτές οι χαμένες ζωές είναι πενθήσιμες, που σημαίνει πως είναι ζωές άξιες να αναγνωριστούν, ισάξιες με οποιαδήποτε άλλη ζωή, με αξία ανυπολόγιστη.» (Τζούντιθ Μπάτλερ, «Το πένθος είναι πολιτική πράξη», 2020)

Πώς αντιμετωπίζουμε το κενό που δημιουργείται όταν οι συνάνθρωποί μας, τα τοπία, τα είδη των φυτών και των ζώων και οι πληθυσμοί εξαφανίζονται ή πεθαίνουν; Πώς κοιτάζουμε, πώς αισθανόμαστε και πώς αντικατοπτρίζουμε τον χώρο που απομένει; Με τι τρόπο αντηχεί η τρύπα που αφήνει η απώλεια μέσα μας; Οι περισσότερες δυτικές κοινωνίες δεν προσφέρουν παρά ελάχιστο χώρο και χρόνο στις εμπειρίες του θανάτου και του πένθους.

Η νέα διακαλλιτεχνική περφόρμανς – συναυλία με τίτλο Hello to Emptiness φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως αντηχείο που εστιάζει στην επανεφεύρεση χαμένων στρατηγικών για την αντιμετώπιση αυτού του κενού. Αποτελεί έναν παραστασιακό αναστοχασμό πάνω στην έννοια της κοινωνικής τρωτότητας και θέτει ερωτήματα σχετικά με τη διαπραγμάτευση του πένθους, έννοιας ιδιαίτερα φορτισμένης στην τρέχουσα, ευάλωτη περίοδο της υγειονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης.

Το Hello to Emptiness αξιοποιεί με υβριδικό τρόπο τα σώματα των ερμηνευτών, χορευτών που τραγουδούν και τραγουδιστών που χορεύουν, δίνοντας έμφαση στη βαθιά σχέση που συνδέει το σώμα με τη φωνή και την αναπνοή. Στην αφετηρία της έρευνας των δημιουργών βρίσκεται η ελληνική παράδοση του μοιρολογιού, πανάρχαια παγανιστική παράδοση που δεν εξαντλείται στον διάλογο με τους νεκρούς, αλλά εφαρμόζεται επίσης στην επικοινωνία του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον, αξιοποιώντας ήχους που μιμούνται το ζωικό βασίλειο και τα στοιχεία της φύσης.

Πέντε διεθνείς καλλιτέχνες με διακαλλιτεχνική πείρα και επικεφαλής τη σκηνοθέτρια Στέφανι Τηρς (η δουλειά της οποίας εμπλέκεται σε βάθος με θέματα κοινωνικού σχεδιασμού και ευθύνης), την πολυσχιδή συνθέτρια, τραγουδίστρια και ερμηνεύτρια Μάρθα Μαυροειδή και τη δημοφιλή Ουκρανή τραγουδίστρια και συνθέτρια Μαριάνα Σαντόφσκα, που δημιουργεί ένα περίτεχνο ηχητικό κράμα συνδυάζοντας τη μουσική πρωτοπορία με την παράδοση, συνεισφέρουν τις προσωπικές και υποκειμενικές γνώσεις τους γύρω από πολιτισμικές τεχνικές με ρίζες σε διαφορετικούς πολιτισμικούς χώρους (Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ουκρανία, Ισπανία). Μαζί τους επί σκηνής ο Ισπανός χορευτής Χουάν Κρουθ Ντίαθ ντε Γκαράιο Εσναόλα, ο Γάλλος χορευτής Ζυλιέν Φερραντί και η Γαλλίδα χορεύτρια, τραγουδίστρια και μουσικός Μανόν Παράν. Με εργαλείο τη γνώση των επιμέρους παραδόσεών τους, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν συνδυάζουν σκοπούς και τελετουργίες από τα Βαλκάνια και άλλες περιοχές, δημιουργώντας μια παράσταση που ιχνηλατεί την οικεία όσο και, ταυτόχρονα, συλλογική και ενοποιητική διάσταση του θρηνητικού τραγουδιού.

Η Μάρθα Μαυροειδή σημειώνει: «Η ιδέα της “απώλειας” σχετίζεται στενά με την ιδέα του “χρόνου”. Ο χαμός ενός προσώπου, ενός τοπίου ή ενός είδους είναι μια στιγμή συνειδητοποίησης του περάσματος του χρόνου. Η τέχνη έχει τη δύναμη να διαμεσολαβεί τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα, τις απορίες όπως “τι είναι ο χρόνος”, δίνοντας νόημα στο ερώτημα το ίδιο. Η μουσική, ως τέχνη του χρόνου, ανασκευάζει το βίωμα του χρόνου για τον άνθρωπο. Προσφέρει μια ηχητική απάντηση στα αινιγματικά ερωτήματα, δίνοντας έτσι νέο νόημα στο αίσθημα της απώλειας. Οι φωνές μας είναι μαρτυρία της παρουσίας μας στο εδώ και το τώρα. Φέρουν όμως, ταυτόχρονα, το βάρος της μνήμης, όλων όσων έχουν βιωθεί. Ξετυλίγοντας το νήμα των παραδοσιακών φωνητικών εκφράσεων του πένθους, θα επιχειρήσουμε να διεισδύσουμε στην ουσία της ανθρώπινης έκφρασης».

Παράλληλα, η Χορωδία 65+ των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ δρα ως ηχογόνο σώμα όπου αντηχούν ταυτόχρονα το παρελθόν και το μέλλον, υφαίνοντας ιστορικοπολιτισμικά νήματα και θέτοντας τις δράσεις των ερμηνευτών εντός του αναπόφευκτου συγκειμένου των ορίων της ανθρώπινης ύπαρξης. Ξεκινώντας από την ιστορική ανασκαφή υπαρκτών όσο και ποικίλων τελετουργικών πρακτικών, η παραγωγή HellotoEmptinessεπιδιώκει να γεννήσει δυνατότητες για μελλοντικές εφαρμογές, αναπροσδιορισμούς και καινοφανείς χρήσεις των πένθιμων τραγουδιών και των παραδοσιακών τελετουργιών που την ενημερώνουν, τοποθετώντας το νόημα, τον αντίκτυπο και τη μορφή τους σε μια προοπτική τόσο καλλιτεχνική όσο και ουτοπική.