“Maria”: Μία ταινία… μία αναζήτηση

– Μαρία, στα μάτια του κόσμου έχεις τα πάντα. Δόξα, χρήματα και μια θαυμάσια, γεμάτη ζωή. Αλλά μέσα σου, στην καρδιά σου τι είναι αυτό που θεωρείς ότι δεν έχεις; Τι είναι αυτό που σου φαίνεται ότι δεν κατάφερες να πετύχεις;

– Πού απέτυχα; Μα, απέτυχα να ολοκληρωθώ σαν γυναίκα, γιατί αυτό είναι που πάντα επιθυμούσα περισσότερο από την επιτυχία, ήταν να γίνω μητέρα και να αποκτήσω πολλά- πολλά παιδιά. Τώρα, βέβαια, είναι πολύ αργά. Αλλά, αν ξανάρχιζε από την αρχή, θα έκανα τουλάχιστον έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια. Εμείς οι Έλληνες βάζουμε την οικογενειακή ζωή πάνω από κάθε

τι άλλο. Και το παράπονό μου, όταν άκουγα τον κόσμο να με χειροκροτεί, ήταν γιατί η Κάλας να μην περιστοιχίζεται από τα παιδιά της και αργότερα από τα εγγόνια της· να πάρει τις στιγμές ευτυχίας, όπως τόσοι άλλοι άνθρωποι.

Σε αυτήν τη συνέντευξη της ντίβας στον Πίτερ Ντράγκατζ (όπως την αναπαρήγαγε το περιοδικό «Οδός Πανός», το 1987), εικονογραφείται με τον πλέον απόλυτο τρόπο ο καημός της Μαρίας Κάλας, που είναι και ο οδικός χάρτης της ταινίας του Πάμπλο Λαραϊν. Μίας ταινίας, που είναι ένα βιογραφικό δράμα στην ουσία, για την αξέχαστη ντίβα Κάλλας, με την Ατζελίνα Τζολί – με πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους το βράδυ της Πέμπτης 5 Δεκεμβρίου.

Δίπλα στη ματαιωμένη μητέρα Κάλας, μια άλλη μητέρα, η δικιά της, έμοιαζε με τον δυνάστη Λεοπόλδο, τον πατέρα του Μότσαρτ. Αυτός ο δεύτερος, με ξύλο, στερήσεις, σκληρές και απάνθρωπες τιμωρίες, πρόβαλε στον γιό του το δικό του απωθημένο, να διαπλάσει έναν ιδιοφυή μουσικό. Έτσι και η Ευαγγελία, η μητέρα της Κάλας (όπως εξαίρετα την υποδύεται στο φιλμ η Λυδία Κονιόρδου) έγινε ιμπρεσάριος του παιδιού της, την υπνώτιζε και την έστειλε σα ναρκωμένη να βαδίσει το βίο της μουσικής ιδιοφυΐας, σε μια έρημο, στερημένη από το νερό της ζωής καθεαυτής. Και ο Λεοπόλδος και η Ευαγγελία ήσαν ικανοί, αλλά ματαιωμένοι μουσικοί. Λίγο πολύ, τα ίδια και με τον σύζυγο και μάνατζερ Μενεγκιν. Τελικά , η ζωή κέρδισε, συστήνοντας μας την αρμονία και την τελειότητα, η ίδια η ντίβα μοιάζει χαμένη. Σαν ένα από αυτά τα τέλεια γλυπτά της κλασικής αρχαιότητας, που την περιστοιχίζουν στην ταινία, άφωνα αγάλματα ενός άλλου κόσμου.

Και όμως, η ίδια η Κάλας, σα για να πικάρει τη μητέρα της, δήλωσε κάποια στιγμή ότι μισεί την ικανοποιημένη μετριότητα. Ίσως αυτό να γνώριζε η Ευαγγελία και να την εξωθούσε να απογειωθεί πολύ πάνω από το μέτριο. Αυτό που σε συνδυασμό το τρακ για την επιστροφή της στην πατρίδα, την έκανε να σταθεί αδύνατο να τραγουδήσει, μα νύχτα του Αυγούστου του ‘57, στο Ηρώδειο. Η κυβέρνηση ΕΡΕ-Καραμανλή είχε επενδύσει πολλά στην εμφάνιση αυτή, κι όταν λίγο πριν την ώρα του ρεσιτάλ, υπό την απειλή της ματαίωσης, την πλησίασε ένας υπουργός για να τη μεταπείσει, της είπε: «Ξέρετε, ότι αν δεν τραγουδήσετε απόψε, κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση;». Αυτή απάντησε: «Το ξέρετε ότι αν τραγουδήσω απόψε υπάρχει κίνδυνος να πέσει η Κάλας;». Άλλωστε, σύμφωνα με μαρτυρία ρεσεψιονίστ της εποχής, ο ίδιος ο Καραμανλής είχε αντιληφθεί το μέγεθος της Μαρίας Κάλας και όταν διέμενε στο ξενοδοχείο Eagles Palace, στη Χαλκιδική της τηλεφωνούσε καθημερινά για να την καλημερίσει, ενώ παράλληλα της έστελνε μια ανθοδέσμη με κόκκινα τριαντάφυλλα.

Έχοντας, συνειδητά , επιλέξει την αναφορά στις προβληματικές στιγμές της Μαρίας Κάλας, δε θα μπορούσαμε να μην περάσουμε από τα τελευταία χρόνια της καριέρας της, όταν οι θεοί την εγκατέλειψαν. Η πτώση της, από τα ύψη όπου βρέθηκε, προφανώς αφόρητα οδυνηρή. Ένα βράδυ στο Ντάλας, όταν στη Λουτσία ντε Λαμερμούρ, ένα μι μπεμόλ αρνήθηκε να την υπακούσει. Ήταν η πρώτη φορά. Και για να διορθώσει αυτό το κομμάτι, μετά το πέσιμο της αυλαίας, τραγούδησε πέντε φορές τη νότα που επαναστατούσε. Ήταν η αρχή μιας πτώσης, που ολοκληρώθηκε ένα βράδυ του 1965, όταν τραγουδούσε τη Νόρμα του Μπελίνι, αυτήν που της προσέδωσε το προσωνύμιο της θεάς, στην όπερα των Παρισίων. Σε πείσμα της ανθρώπινης μοίρας και του τέλους που επιφυλάσσει για όλους, οι δίσκοι την κράτησαν στο ύψος των θεών, για πάντα.

Με τον σύζυγό της Μπατίστα Μενεγκίνι στο Σιρμιόνε, στη λίμνη Γκάρντα της βόρειας Ιταλίας το 1957

Φωτογραφία από την τελετή, όπου σκορπίστηκε η στάχτη της Μαρίας Κάλλας στο Σαρωνικό

Διαβάστε επίσης:

Η Μαρία (δεν) είναι η Κάλλας

«Glimpses Of The Moon»: Ο Francis Ford Coppola θα σκηνοθετήσει ένα «παράξενο μιούζικαλ σε στιλ της δεκαετίας του ’30»

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Το βιογραφικό δράμα «Maria» για τη σπουδαία Κάλλας και το μιούζικαλ από το Μπρόντγουεϊ (Videos)

Keywords
Τυχαία Θέματα
“Maria”, Μία …,“Maria”, mia …