Politico: Οι λαϊκιστές δεξιοί καταστροφείς της Ευρώπης είναι οι πραγματικοί νικητές των αμερικανικών εκλογών

20:32 7/11/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο μπορεί να προκαλεί τρόμο σε ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, όχι όμως σε όλους, καθώς υπάρχουν κάποιοι που καλοβλέπουν την εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ και δε δίστασαν να εκφράζουν από πριν την υποστήριξή τους στον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο.

Όλα αυτά την ώρα που οι κυβερνήσεις των ισχυρών της Ευρώπης κλυδωνίζονται, με τον κυβερνητικό συνασπισμό του Όλαφ Σολτς στη Γερμανία να καταρρέει και τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να έχει υποστεί δεινή ήττα από το ακροδεξιό κόμμα

Εθνική Συσπείρωση στις πρόωρες εκλογές του καλοκαιριού, όπως γράφει σε ανάλυσή του το Politico.

Donald Trump’s presidential victory in the US has delivered an emphatic boost to countries that have been seeking to stand up against the EU mainstream.

https://t.co/mWr63tkzMT pic.twitter.com/GMOOLWzAuJ

— POLITICOEurope (@POLITICOEurope) November 7, 2024Πρώτος και… καλύτερος υποστηρικτής του Τραμπ ο Βίκτορ Όρμπαν

Σύμφωνα με το Politico, σε ένα πρόσφατο ταξίδι στο Στρασβούργο, ο Όρμπαν υποσχέθηκε να ανοίξει πολλά μπουκάλια σαμπάνιας εάν ο φίλος του, Ντόναλντ Τραμπ, κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

Τώρα έχει την ευκαιρία να κάνει ακριβώς αυτό — μπροστά στα πρόσωπα των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συγκλίνουν στην πρωτεύουσά του, τη Βουδαπέστη, την Πέμπτη για διήμερες συναντήσεις.

Ο συντηρητικός λαϊκιστής έχει επιμείνει εδώ και καιρό ότι αυτός και ένας αυξανόμενος αριθμός Ευρωπαίων συμμάχων του θα βρεθούν τελικά στη νικήτρια πλευρά της ιστορίας με ατζέντες που είναι εχθρικές προς τη μετανάστευση και την Ουκρανία και προσηλωμένοι στις παραδοσιακές χριστιανικές οικογενειακές αξίες.

Η νίκη του Τραμπ δίνει τώρα μια εμφατική ώθηση σε εκείνες τις χώρες που επιδιώκουν να αντισταθούν στο κυρίαρχο ρεύμα της ΕΕ και να αποσπάσουν περισσότερες κυρίαρχες εξουσίες μακριά από τους γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες. Ίσως το πιο σημαντικό, θα αισθάνονται όλο και περισσότερο ότι έχουν μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη για να εμποδίσουν τις Βρυξέλλες σχετικά με πολιτικές που κυμαίνονται από κυρώσεις κατά της Ρωσίας έως πράσινες μεταρρυθμίσεις.

Με την εύθραυστη κυβέρνηση της Γαλλίας να παραγκωνίζεται από μια δημοσιονομική μαύρη τρύπα και τώρα που ο κυβερνητικός συνασπισμός της Γερμανίας έχει καταρρεύσει, το παραδοσιακό μηχανοστάσιο της ΕΕ σταματά, προσφέροντας περισσότερο χώρο στους συντηρητικούς φίλους του Orbán στην Κεντρική Ευρώπη και την Ιταλία για να δώσουν τον πολιτικό τόνο στην ΕΕ.

«Είναι προφανές ότι αυτή τη στιγμή είναι η μεγάλη στιγμή για την Πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι και τους Όρμπαν αυτού του κόσμου. Εμείς [η Γαλλία] δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στα μεγάλα διεθνή ζητήματα της ημέρας», δήλωσε ένας ανώτερος σύμμαχος του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Ο Μακρόν αποδυναμώθηκε σοβαρά στο εσωτερικό μετά τις πρόωρες εκλογές που είδε το ακροδεξιό κόμμα Εθνική Συσπείρωση να κερδίσει τις περισσότερες έδρες στο κοινοβούλιο νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι.

Στη Γερμανία, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς βρίσκεται εν μέσω μιας μεγάλης κρίσης ηγεσίας που έχει δει τον κυβερνητικό συνασπισμό του να καταρρεύσει.

Η Σύνοδος της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και η Σύνοδος Κορυφής στη Βουδαπέστη

Ο χρόνος των συνόδων κορυφής, που αποφασίστηκε από τον Όρμπαν χάρη στον ρόλο της Ουγγαρίας στο τιμόνι της εκ περιτροπής προεδρίας της ΕΕ, δεν θα μπορούσε να ήταν χειρότερος για τους ηγέτες που είναι επιφυλακτικοί για την επιστροφή του Τραμπ.

Τους καθιστά δέσμιους της ατζέντας του Orbán, στο σπίτι του, και τους εκθέτει σε εκπλήξεις από τον οικοδεσπότη τους. θα μπορούσε ακόμη και να προσπαθήσει να μπαλώσει τον Τραμπ στο δείπνο των ηγετών μέσω σύνδεσης βίντεο (οι Βρυξέλλες ζήτησαν η συνάντηση να περιοριστεί μόνο σε επίσημους καλεσμένους).

Εκτός από τον Όρμπαν, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι και ο Αυστριακός Καγκελάριος Καρλ Νεχάμερ είναι και οι δύο ιδεολογικά κοντά στον Τραμπ — αν και η Μελόνι δεν συμμερίζεται τη φιλορωσική στάση του Όρμπαν. Ο ολλανδικός κυβερνητικός συνασπισμός υποστηρίζεται από τον Geert Wilders, έναν αντι-ισλαμικό, αντιμεταναστευτικό, λαϊκιστή πολιτικό. Ο Πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο έχει εγκλωβιστεί σε μια διαμάχη για το κράτος δικαίου με τις Βρυξέλλες, όπως ο Όρμπαν, και συμμερίζεται τις φιλορωσικές τάσεις του Ούγγρου. Αυτό το κλιμάκιο των πιθανών ναυαγών είναι πιθανό να προστεθεί το επόμενο έτος από τον Andrej Babiš, ο οποίος αναμένεται να επιστρέψει στην εξουσία στην Τσεχική Δημοκρατία στις εκλογές του επόμενου έτους.

Για τον Andrea Di Giuseppe, το μέλος του ιταλικού κοινοβουλίου από το κόμμα Meloni’s Brothers of Italy που εκπροσωπεί τους Ιταλούς στη Βόρεια Αμερική, η νίκη του Trump ενισχύει προσωπικά τη Meloni, «γιατί σήμερα στην Ευρώπη, η Meloni θα έχει πρωταρχικό ρόλο. Όσον αφορά τη συνεργασία με τον Τραμπ, είναι η μόνη συντηρητική μεταξύ των ιδρυτικών μελών της ΕΕ και των μεγάλων οικονομιών στην Ευρώπη και η προσέγγισή της μοιάζει πολύ με αυτή του Τραμπ».

Η νίκη του Τραμπ αντιπροσωπεύει «μια νέα προσέγγιση στην πολιτική για τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους», πρόσθεσε ο Ντι Τζουζέπε.

«Η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί και να καταλάβει ότι η δύναμη προέρχεται από τους ανθρώπους».

Η ατζέντα του Όρμπαν

Αμέσως μετά τον θρίαμβο του Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Ούγγρος πρωθυπουργός αναζήτησε τρόπους να μετατρέψει τις αντίστοιχες κλίσεις του σε μια συνεκτική ιδεολογία.

Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα «μπορούμε να ελπίζουμε ότι η ουγγρική-αμερικανική πολιτική συνεργασία θα επιστρέψει στο αποκορύφωμά της, καθώς μοιραζόμαστε παρόμοιες απόψεις για την ειρήνη, την παράνομη μετανάστευση και την προστασία των οικογενειών», έγραψε στο Facebook ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας Πέτερ Σζιγιάρτο.

Πράγματι για τον Όρμπαν, η εκλογή Τραμπ αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει τη «Δύση» – από έναν συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που βασίζεται σε φιλελεύθερες αξίες σε έναν πιο χαλαρό οργανισμό στον οποίο κυριαρχούν οι συντηρητικές αξίες.

«Υπογραμμίζει την αφήγησή του για μια ανανέωση μιας διαφορετικής Δύσης, όπου ο Τραμπ είναι ο ηγέτης και η Δύση ακολουθεί», δήλωσε ο Νικολάι φον Οντάρζα, επικεφαλής της έρευνας στη δεξαμενή σκέψης Stiftung Wissenschaft und Politik.

Ο Όρμπαν, ο οποίος συμφιλιώθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και συναντήθηκε μαζί του τις τελευταίες εβδομάδες, ζήτησε επίσης μια «νέα ευρωπαϊκή στρατηγική» για την Ουκρανία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να παλέψουν με τη συνεχιζόμενη οικονομική και στρατιωτική υποστήριξή τους στην Ουκρανία ενάντια στην πλήρης κλίμακας εισβολή της Ρωσίας, εάν ο Τραμπ διακόψει τη βοήθεια των ΗΠΑ.

Ο Μακρόν και ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντεκ Σικόρσκι υποστήριξαν την Τετάρτη ότι η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα πρέπει να ωθήσει την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια.

Λίγες μέρες πριν από την ψηφοφορία, ο Πολωνός πρωθυπουργός έγραψε στο X ότι η εποχή της «γεωπολιτικής εξωτερικής ανάθεσης» πλησιάζει στο τέλος της.

Οι ηγέτες ήταν «περισσότερο συγκεντρωμένοι παρά πανικοβλήθηκαν» στην ιδέα της επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία, είπε ένας διπλωμάτης της ΕΕ, στον οποίο δόθηκε η ανωνυμία για να μιλήσει ειλικρινά για μη δημόσιες συνομιλίες. Τόνισαν πόσο γρήγορα ο Μακρόν πραγματοποίησε μια κλήση με τον Γερμανό ομόλογό του μετά το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ ως απόδειξη της ενοποιημένης δράσης.

Αλλά άλλοι ειδικοί και διπλωμάτες ήταν επιφυλακτικοί, υποστηρίζοντας ότι αντί να φέρει πιο κοντά τις δυνάμεις της ΕΕ, η εκλογή του Τραμπ θα ωθήσει τις χώρες να προσπαθήσουν να κερδίσουν την εύνοια διμερώς με την Ουάσιγκτον – και να αυξήσουν τις διχόνοιες μεταξύ των κυρίαρχων πολιτικών.

«Περιμένετε από τους Ευρωπαίους να συρρέουν στο Mar-A-Lago ομαδικά για να απαιτήσουν προνομιακή μεταχείριση έναντι των γειτόνων τους», έγραψε στο Twitter ο Gérard Araud, πρώην πρεσβευτής της Γαλλίας στις ΗΠΑ.

Διαβάστε επίσης:

Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Τζορτζ Κλούνεϊ για την ήττα στις αμερικανικές εκλογές – Τον «δίκασαν» στο X

Λίβανος: Πέντε κυανόκρανοι του ΟΗΕ και τρεις Λιβανέζοι στρατιώτες τραυματίστηκαν από ισραηλινό πλήγμα στη Σιδώνα (Video)

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προειδοποιούν τον Τραμπ για Ουκρανία, εμπορικό πόλεμο και ΝΑΤΟ