Qatargate – η επόμενη μέρα

Το QatarGate εξελίσσεται σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς άνευ προηγουμένου στο χώρο της ΕΕ, τόσο για τον αριθμό των φερόμενων ως εμπλεκομένων προσώπων όσο και για τα ποσά, τα οποία βλέπουν το φως της δημοσιότητας.  

Μάλιστα στην Ελλάδα αισθανθήκαμε το σοκ και την απογοήτευση σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, λόγω του κομβικού ρόλου που φέρεται ότι διαδραμάτισε η ελληνίδα ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος

του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύα Καϊλή

Το Qatar Gate εύλογα έχει προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, καθώς στο πρόσωπο της Αντιπροέδρου επλήγη το κύρος του Κοινοβουλίου, εάν βέβαια αποδειχθεί η ενοχή της, γιατί πάντα οφείλουμε σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας.

Πρόκειται για μία μεγάλη προσβολή εις βάρος των ευρωπαϊκών θεσμών, δοθέντος ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί το πιο δημοκρατικό όργανο της ΕΕ, με 705 ευρωβουλευτές από 27 κράτη μέλη, που εκλέγονται από τα 450 εκατομμύρια των ευρωπαίων πολιτών.

Ο προφανής κίνδυνος που δημιουργείται είναι η εν λόγω υπόθεση διαφθοράς να ρίξει νερό στο μύλο του λαϊκισμού και του ευρωσκεπτικισμού, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την Ενωμένη Ευρώπη.

Είναι αλήθεια ότι με αφορμή αντίστοιχες αποκαλύψεις πολλοί έχουν την τάση να γενικεύουν. Δυστυχώς υπάρχει νοοτροπία ισοπέδωσης και διεύρυνσης ενός σκανδάλου, αν και πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση.

Από το 2014 που έχω την τιμή να εκλέγομαι ευρωβουλευτής με την ψήφο του ελληνικού λαού, προσωπικά δεν έχω αντιληφθεί να υφίσταται στις Βρυξέλλες εκτεταμένη διαφθορά. Και δεν την έχω αντιληφθεί, γιατί δεν είναι εκτεταμένη.

Ο θυμός, η οργή, η θλίψη και η αγανάκτηση που επικρατούσαν αμέσως μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι μία απάντηση σε αυτούς που πιστεύουν ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν συχνά.

Το Qatar Gate είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, όμως δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι μία εξαίρεση και δεν χαρακτηρίζει τον κανόνα.

Η συντριπτική πλειονότητα των ευρωβουλευτών εργάζονται σκληρά σε πολλές επιτροπές προσπαθώντας να προσπορίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για την πατρίδα τους.

Το τοπίο πρέπει να ξεκαθαρίσει όσο το δυνατό πιο γρήγορα, αλλά υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι θα έρθουν όλα στο φως, για να μην φθάσουμε στο σημείο αυτή η υπόθεση να κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην πολιτική και τους πολιτικούς.

Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι ο ευρωσκεπτικισμός περισσότερο καλλιεργείται και αναπτύσσεται από την αναποτελεσματικότητα της ΕΕ στη λήψη αποφάσεων και στην ανάληψη πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων του σύγχρονου κόσμου.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ευρωπαϊκή αβελτηρία και κωλυσιεργία στην αναζήτηση κοινής λύσης απέναντι στο ενεργειακό πρόβλημα, με τους 27 να χρειάζονται έναν ολόκληρο χρόνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης για να καταλήξουν σε συμφωνία.

Μία ακόμη παθογένεια που ανεδείχθη με αφορμή το Qatar Gate είναι οι σχέσεις της ΕΕ με τρίτες χώρες, υπό το πρίσμα της απουσίας κοινής εξωτερικής πολιτικής και κοινής ευρωπαϊκής στρατηγικής, που άφηνε περιθώρια επαφών και σύναψης σχέσεων ακόμη και με απολυταρχικά καθεστώτα.

Οι Βρυξέλλες και κυρίως το Βερολίνο ήδη από πέρυσι στο πρόσωπο του Πούτιν πήραν ένα μάθημα για το που μπορεί να οδηγήσει η στενή συνεργασία και ακόμη περισσότερο η εξάρτηση από αυταρχικά καθεστώτα.

Περαιτέρω ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα, που εύλογα ήλθε στην επιφάνεια με αφορμή το “Qatar Gate”, είναι ο ρόλος και η δράση των λόμπι στο χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ βρίσκονται σε αλληλεπίδραση με ένα ευρύ φάσμα ομάδων και οργανώσεων, που ασχολούνται με εξειδικευμένους τομείς. Από εκεί και πέρα οι ευρωβουλευτές καλούνται να αποφασίσουν με βάση το συμφέρον της χώρας τους και τις θέσεις της πολιτικής τους ομάδας.

Προφανώς είναι εντελώς διαφορετικό θέμα οι επαφές με λομπίστες που είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Διαφάνειας της ΕΕ και λειτουργούν με νόμιμο τρόπο και άλλο τα απολύτως καταδικαστέα φαινόμενα χρηματισμού και διαφθοράς.

Η αδιαμφισβήτητη ανάγκη που αναδείχθηκε με αφορμή τις πρόσφατες θλιβερές εξελίξεις είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και η αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου, που διέπει τη λειτουργία των λόμπι.

Η Πρόεδρος του Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μετσόλα ήδη προανήγγειλε την έναρξη μιας διαδικασίας εσωτερικής μεταρρύθμισης προκειμένου να ενισχυθούν η διαφάνεια και η λογοδοσία και να δημιουργηθούν τα απαραίτητα στεγανά.

Επίσης ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί σε επίπεδο δεοντολογίας είναι η συνεργασία ευρωπαίων πρώην αξιωματούχων με τα λόμπι. Αναμφίβολα προκαλεί αμηχανία και προβληματισμό η διαπίστωση του διεθνούς οργανισμού Transparency ότι σχεδόν το 50% όσων διετέλεσαν Ευρωπαίοι Επίτροποι έως το 2014, εν συνεχεία προσελήφθησαν από εταιρείες, τράπεζες και ομάδες συμφερόντων.

Η Ενωμένη Ευρώπη εδώ και μία δεκαετία δοκιμάστηκε σκληρά από οικονομική κρίση, έξαρση προσφυγικού/μεταναστευτικού, Brexit, πανδημία, πόλεμο στην Ουκρανία, εκτόξευση πληθωρισμού και ενεργειακή κρίση.

Όμως παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις στάθηκε όρθια, γιατί η πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτών στηρίζει το κοινό οικοδόμημα και τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες της αλληλεγγύης και της συνεργασίας. Στη διαχείριση μιας ακόμη δύσκολης κατάστασης, όπως το Qatar Gate, έχουμε χρέος να μην τους απογοητεύσουμε.

*H Ελίζα Βόζεμπεργκ είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ

Διαβάστε επίσης:

Το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» πιο επίκαιρο από ποτέ!

Γλυπτά του Παρθενώνα: Άλλη μια παρενέργεια του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη

Ελλείψεις φαρμάκων: «Είναι ο νεοφιλελευθερισμός ηλίθιε!»

Keywords
Τυχαία Θέματα