«Tar» του Τοντ Φλιντ

06:01 4/3/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Το «Tar» δεν είναι μια εύκολη ταινία. Θα έλεγε κανείς ότι κατά κάποιο τρόπο συγγενεύει με το θέατρο. Το σενάριό της, γεμάτο μακροσκελείς μονολόγους και εσωτερική δράση, που απογυμνώνει τον ψυχισμό της επώνυμης ηρωίδας, σπάει την παραδεδεγμένη κινηματογραφική φόρμα.

Κατ’ επέκταση, ο θεατής ξαφνιάζεται όταν στην αρχή παρακολουθεί μια εκτεταμένη βιογραφική συνέντευξή της στον  δημοσιογράφο του New Yorker Άνταμ Γκόπνικ, εκφράζοντας τη σύνθετη διάρθρωση

των δομημένων συλλογισμών της με επίκεντρο τη ζωή της και τη μουσική.

Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν εκείνη τη στιγμή τι είναι τελικά το έργο που βλέπουν, καθώς δεν στηρίζεται στην πλοκή αλλά στη δημιουργία ενός μεγάλου ρόλου τον οποίο ο ευφυής σκηνοθέτης-σεναριογράφος Τοντ Φλιντ έγραψε ειδικά για την Κέιτ Μπλάνσετ.

Και δικαιώνεται απόλυτα. Γιατί μόνο μια ηθοποιός με το δικό της μέγεθος μπορούσε να μας πείσει πως η ταλαντούχα και καταξιωμένη μαέστρος κλασικής μουσικής Λίντια Ταρ είναι αληθινό πρόσωπο και όχι προϊόν μυθοπλασίας, όπως πραγματικά είναι. Η πολύπλοκη προσωπικότητα αυτής της δυναμικής γυναίκας κλυδωνίζεται στη θυελλώδη εποχή μας. Δηλωμένη λεσβία, όμηρος της αλαζονείας της, με βλέμμα ψυχρό, τεράστια αυτοπεποίθηση, υπεροψία και αδίστακτη συμπεριφορά που πηγάζει από την κατάκτηση της εξουσίας σ’ έναν ανδροκρατούμενο χώρο (διευθύνει εξάλλου τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου), συζεί με την πρώτη βιολονίστρια της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, μεγαλώνοντας την κόρη τους.

Ο Φλιντ σχεδιάζει λεπτομερώς το πορτρέτο της, αναδεικνύοντας μικρές ρωγμές που σταδιακά εκρήγνυνται, αποκαλύπτοντας υπόγεια μυστικά που οδηγούν στη συντριβή της.

Τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια εμφανίζονται όταν ταπεινώνει βίαια έναν νεαρό φοιτητή που τόλμησε να απορρίψει τον Μπαχ με το σκεπτικό ότι ήταν μισογύνης. Και όμως, παρότι η Ταρ υποστηρίζει τον διαχωρισμό της προσωπικής ζωής από τη μέθεξη της δημιουργίας, τα όρια των καλλιτεχνικών και ηθικών αξιών τα έχει η ίδια προ πολλού καταπατήσει. Ακολουθεί η χειριστική συμπεριφορά απέναντι στην πολλά υποσχόμενη μαέστρο βοηθό της, την οποία απορρίπτει ξαφνικά, καθώς μια νέα Ρωσίδα τσελίστα τη μαγνητίζει, δημιουργώντας υποψίες.

Στον ελιτίστικο κόσμο της, οι φήμες για κακοποιητική χρήση της προεξέχουσας θέσης της οργιάζουν. Αλλά αυτό που κυρίως θα καθορίσει την πτώση της είναι η σκληρότητα με την οποία συμπεριφέρεται απέναντι σε μια πρώην «προστατευόμενή» της, προκαλώντας την αναπάντεχη τραγική της κατάληξη και κατ’ επέκταση ένα σκάνδαλο που τινάζει στον αέρα τη δική της καριέρα.

Ωστόσο, αν και το σοκαριστικό φινάλε την επαναφέρει υποτιμητικά στην εξωτική αρχή της καριέρας της, εκείνη συνεχίζει απτόητη. Ακόμα και όταν η μουσική της συνοδεύει ένα videogame. Μοναδική εμψυχωτική διέξοδός της είναι η μνήμη, καθώς ξεθάβει από το παρελθόν τα λόγια του μέντορά της Λέοναρντ Μπερνστάιν που αναφέρονται στη βαθιά σχέση του καλλιτέχνη με τη μουσική.

Ο Τοντ Φλιντ χτίζει με απαράμιλλη μαεστρία, λεπτούς χειρισμούς και εξαιρετικά πλάνα αυτό το βραδυφλεγές ψυχολογικό δράμα, που, με background τη βαναυσότητα της πολιτικής ορθότητας και του κινήματος #Μetoo, κωδικοποιεί την καλωδιωμένη μας πραγματικότητα. Και η χαρισματική Μπλάνσετ, κυρίαρχος των εκφραστικών της μέσων, ερμηνεύει μοναδικά την περσόνα που υποδύεται, διεισδύοντας στα βάθη της ψυχοσύνθεσής της.

Διαβάστε επίσης:

Ιταλία: Αίτημα αναψηλάφησης της δολοφονίας του Πιερ Πάολο Παζολίνι

Η «Λούλα» γίνεται ταινία

Πέθανε ο μπασίστας των Pulp στα 56 του χρόνια