Αφιέρωμα: Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και της Ευρώπης – Πρώτη φορά Αριστερά με ακροδεξιό πλεόνασμα!

06:01 8/6/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Μέρος 13ο: 2015 – 2019

Μετά την άκαρπη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, οι οποίες ανέδειξαν ως πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ με 36,34%, ποσοστό πρωτοφανές για κόμμα της Αριστεράς. Παρ’ όλα αυτά, ωστόσο, δεν μπορούσε

να σχηματίσει κυβέρνηση. Έτσι, αναζητώντας συμμαχίες για μια βιώσιμη κυβέρνηση, ο ριζοσπάστης πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμπιστεύτηκε τον γνωστό και μη εξαιρετέο ακροδεξιό πολιτικό Πάνο Καμμένο.

Ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, πριν καν προλάβει να σχηματίσει την κυβέρνησή του, ακύρωσε τα επαχθή μνημόνια δίνοντας ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής της διακυβέρνησής του: «Η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει τη λιτότητα, η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει με έναν τρόπο αδιαμφισβήτητο τα μνημόνια της καταστροφής». Μετά την ακύρωση των μνημονίων από την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, στη συνέχεια θυμήθηκε ότι τα μνημόνια δεν ακυρώθηκαν παρ’ όλα αυτά ακόμα, αλλά ότι θα ακυρωθούν «χωρίς ρήξη με τους εταίρους αλλά και χωρίς συνέχιση της υποτέλειας». Ολοκληρώνοντας αμέσως μετά τον συλλογισμό του, έκλεισε οριστικά το θέμα των μνημονίων: «Η τρόικα τελείωσε, τα μνημόνια τελείωσαν»! Επισημαίνουμε για μια ακόμα φορά ότι όλα αυτά συμβαίνουν πριν καν σχηματίσει εναλλακτική κυβέρνηση με τη σύμπραξη του Πάνου Καμμένου, αρχηγού του ακροδεξιού κόμματος των ΑΝΕΛΛ.

Πολλοί τότε ήταν εκείνοι που μιλούσαν για έναν μεθοδικό και χαρισματικό ηγέτη, αλλά η μαύρη αλήθεια, αυτή που πληρώνουν οι άλλοι κι όχι οι υπεύθυνοι, ήταν ότι τίποτα δεν οφειλόταν στο χάρισμα του Τσίπρα όσο στη δυσαρέσκεια πρωτίστως των κακομαθημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που, θυμωμένοι από την αναγκαιότητα να παραχωρήσουν κάτι από την υπερπληθώρα των «κεκτημένων», αγανάκτησαν και συστρατεύθηκαν κυρίως με τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρ’ όλα αυτά, ο Τσίπρας δεν μπόρεσε στη μεγαλύτερη ουρανοκατέβατη συγκυρία που του έτυχε να συγκεντρώσει τις απαραίτητες έδρες. Από εκεί και πέρα, τα ποσοστά άρχισαν να καταρρέουν μαζί με την αξιοπιστία και το στάτους της χώρας.

Υπουργός της Οικονομίας τοποθετήθηκε από τον Τσίπρα ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος απέτυχε να δημιουργήσει έστω ένα πεδίο στοιχειώδους συνεννόησης με τους Ευρωπαίους εταίρους. Δεν πέρασε ούτε ένας μήνας διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και στο Eurogroup του Φεβρουαρίου του 2015 ακολούθησαν καθ’ υπόδειξη των δανειστών την πολιτική των μνημονίων που κατήγγελλαν: «…Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις δανειακές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές, πλήρως και έγκαιρα». Με αυτήν την πολιτική πολιτικού τυχοδιωκτισμού, αναντιστοιχιών και επικίνδυνων επιπολαιοτήτων, η Ελλάδα υπέγραψε ένα τρίτο και απεχθέστερο μνημόνιο δίχως κανέναν λόγο, που χρέωσε τη χώρα πάνω από 100 δισ., υποθηκεύοντας για έναν αιώνα τη δημόσια περιουσία στους δανειστές – όπως και το μέλλον των επόμενων γενεών.

Στο μεταξύ διάστημα γελοιοποιήθηκαν οι δημοκρατικοί θεσμοί και επιχειρήθηκε νομισματικό πραξικόπημα από τη φράξια των δραχμιστών του Λαφαζάνη, φτάνοντας στην ιλαροτραγωδία με την προσφυγή στον Πούτιν για κοπή δραχμών. Το αποκορύφωμα της εθνικής τραγωδίας πριν από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου υπήρξε το αντισυνταγματικό καθόλα δημοψήφισμα, του οποίου το νόμιμο αποτέλεσμα, καταστρατηγώντας κάθε προηγούμενο δημοκρατικό θεσμό, αναιρέθηκε βάζοντας σε μεγάλη δοκιμασία την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ήταν, το δίχως άλλο, η πιο δραματική περίοδος της Μεταπολίτευσης, όπου παίχτηκε η τύχη της χώρας κυριολεκτικά στα ζάρια…

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία με το περίφημο e-mail Χαρδούβελη, που «οικοδομούσε» πάνω στα πλεονάσματα (δημοσιονομικά και ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών) και την ανάπτυξη της οικονομίας και μας έβγαζε οριστικά από την κρίση και την κηδεμονία των μνημονίων, και ήρθε η «υπερήφανη διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ, που επανέφερε τη χώρα ξανά στα ελλείμματα και την ύφεση, με το e-mail Βαρουφάκη και τις «προτάσεις Δραγασάκη – Τσακαλώτου» να περιλαμβάνουν πολλαπλώς δυσμενέστερα δημοσιονομικά μέτρα.

Το πρώτο εξάμηνο της αυταπάτης κατέληξε μετά την ολική καταστροφή σε νέες εκλογές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 300.000 ψηφοφόρους.

Η δεύτερη φάση της πρώτης φοράς Αριστερά

Αφού τα μνημόνια όχι μόνο δεν σκίστηκαν και δεν καταργήθηκαν, αλλά «γέννησαν» ένα τρίτο επαχθές και αχρείαστο ως τίμημα στον βωμό του λαϊκισμού και της αντιμνημονιακής υστερίας, η νέα κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ακροδεξιού μορφώματος των ΑΝΕΛΛ (που εν τω μεταξύ είχε καθιερώσει στο διεθνές λεξιλόγιο τον νέο όρο «κωλοτούμπα») προχώρησε σε μια νέα προβοκάτσια για να στρέψει την προσοχή των ψηφοφόρων της μακριά από τις αναιρεθείσες δεσμεύσεις της: επινόησε τη Novartis ως τη «μεγαλύτερη σκευωρία του αιώνα», ενοχοποιώντας 10 προσωπικότητες του πολιτικού συστήματος για να καταλήξει σε φιάσκο ύστερα από χρόνια, όταν αθωώθηκαν πανηγυρικά και οι 10, με τον Τσίπρα (που είχε ήδη αποσυρθεί από την ηγεσία του κόμματός του λόγω της συντριπτικής του ήττας στις εκλογές του 2019) να δηλώνει απλώς ότι ήταν ένα λάθος της διακυβέρνησής του!

Στη δεύτερη φορά έγινε πλέον ευρέως αντιληπτό ότι η κυβέρνηση – μόρφωμα των αριστερών ριζοσπαστών με τους ακροδεξιούς δεν διαπνεόταν από μια ανώτερη ρηξικέλευθη ιδεολογία, αλλά απλώς πάσχιζαν με κάθε μέσο και κάθε κόστος για να διατηρηθούν στην εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛΛ ήταν η μοναδική στην Ευρώπη συνεργασία κομμάτων που δεν είχε καταρτίσει κυβερνητική συμφωνία με όρους.

Σε γενικές γραμμές, πέρα από το εθνικό έγκλημα του τρίτου μνημονίου με τις συντριπτικές επιπτώσεις για τη χώρα, το κλίμα τρομοκρατίας και την προσπάθεια εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων, τη συνειδητή κυβερνητική πολιτική διχασμού και απαξίωσης των δημοκρατικών θεσμών και την υποβάθμιση του Κοινοβουλίου, τα κυριότερα σκάνδαλα της δεύτερης συγκυβέρνησης ήταν η Novartis και το παραδικαστικό κύκλωμα, η εξαγορά της σκοπιανής εταιρείας από τη ΔΕΗ, παραμονές της συμφωνίας των Πρεσπών, η προσπάθεια πώλησης οπλικού υλικού στη Σαουδική Αραβία και η αναβάθμιση των F-16, στις οποίες εμπλέκεται η πρώην ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η προσπάθεια πώλησης του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» με πολύ χαμηλό τίμημα ή ακόμη και το σκάνδαλο ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδη.

Επίσης στη λίστα των υποθέσεων που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης βρίσκεται η επιβολή των capital controls, η τεράστια ζημιά που υπέστη η οικονομία και κυρίως οι τράπεζες, η απώλεια δισεκατομμυρίων λόγω της τραγικής διαπραγμάτευσης της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ. Η επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη απέφυγε να προχωρήσει σε μια ενδελεχή έρευνα για τα λάθη, τις παραλείψεις, τις εγκληματικές ενέργειες που έγιναν και που κόστισαν στη χώρα όσο τίποτε άλλο στα χρόνια των μνημονίων, μη θέλοντας να κατηγορηθεί για ρεβανσισμό.

Διαβάστε επίσης:

Αφιέρωμα: Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και της Ευρώπης – Τα χρόνια του χάους, 2012-2015

Αφιέρωμα: Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και της Ευρώπης – Η διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου (2009-201)

Αφιέρωμα: Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και της Ευρώπης – Η διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή